۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
*[[قزوینی رازی، عبدالجلیل|نصيرالدين عبدالجليل بن ابیالحسين بن ابیالفضل قزوينی رازی]] (متوفای بعد از 560ق)، مشهور به عبدالجلیل قزوینی رازی از عالمان و واعظان شيعی و متكلمان برجسته سده ششم هجری در ديار "ری" میباشد. وی شخصی دانشمند، فصيح و ديندار و از سخنوران و وعاظ معروف زمان خود بوده است و با کتاب [[نقض]] - که در شمار متون کهن فارسی است - شناخته میشود؛ کتابی که حاوی اطلاعات فراوان تاریخی، مذهبی، جغرافیایی، کلامی و ... است. | *[[قزوینی رازی، عبدالجلیل|نصيرالدين عبدالجليل بن ابیالحسين بن ابیالفضل قزوينی رازی]] (متوفای بعد از 560ق)، مشهور به عبدالجلیل قزوینی رازی از عالمان و واعظان شيعی و متكلمان برجسته سده ششم هجری در ديار "ری" میباشد. وی شخصی دانشمند، فصيح و ديندار و از سخنوران و وعاظ معروف زمان خود بوده است و با کتاب [[نقض]] - که در شمار متون کهن فارسی است - شناخته میشود؛ کتابی که حاوی اطلاعات فراوان تاریخی، مذهبی، جغرافیایی، کلامی و... است. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*[[قزوینی، خلیل بن غازی|خليل بن غازى قزوينى]] (1001-1089ق)، مكنّى به ابوحامد، معروف به «ملّا خليلا» و «خليلاى قزوينى» و «ملّا خليل قزوينى» و ملقّب به «برهان العلماء» است. عالم، متکلم، اصولی، محدث که در زمان شاه عباس صفوی | *[[قزوینی، خلیل بن غازی|خليل بن غازى قزوينى]] (1001-1089ق)، مكنّى به ابوحامد، معروف به «ملّا خليلا» و «خليلاى قزوينى» و «ملّا خليل قزوينى» و ملقّب به «برهان العلماء» است. عالم، متکلم، اصولی، محدث که در زمان شاه عباس صفوی میزیسته است. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
*[[قزوینی، عبدالنبی|عبدالنبى قزوینى یزدى]] (1125-1196ق)، | *[[قزوینی، عبدالنبی|عبدالنبى قزوینى یزدى]] (1125-1196ق)، فقیه، حکیم، فیلسوف، متکلم، رجالی و عالم امامی از معاصران [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه بحرالعلوم]] (م 1212ق) است، وى تعلیقاتى بر کتب فلسفى دارد. | ||
*[[فخرالزمانی، عبدالنبی بن خلف|عبدالنبی قزوینی]] (۹۹۸ق/۱۵۹۰م - تاریخ وفات نامعلوم)، مشهور به فخرالزمانی، قصهگو، شاعر و تذکرهنویس ایرانی دورۀ صفوی بود که بیشتر عمر خود را در هندوستان گذراند. وی به دلیل تألیف «تذکرۀ میخانه» که نخستین تذکرۀ تخصصی در زمینۀ ساقینامهسرایان است، شهرت دارد. | |||
| خط ۳۷: | خط ۴۰: | ||
*[[قزوینی، | *[[قزوینی، محمدصالح بن محمدباقر|محمدصالح بن محمدباقر قزوينى]] (1019-1117ق)، معروف به «روغنى» و متخلص به «فقير»، عالم، محدث، ادیب، از استوانههاى علمى شيعى در عصر صفوى مىباشد. | ||