مشتاق اصفهانی، میرعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    | علایق پژوهشی =
    | علایق پژوهشی =
    | سبک نوشتاری = سبک عراقی
    | سبک نوشتاری = سبک عراقی
    | آثار =
    | آثار =[[دیوان غزلیات و قصائد و رباعیات مشتاق]]
    | وبگاه =
    | وبگاه =
    | امضا =
    | امضا =

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۶

    مشتاق اصفهانی
    NUR91480.jpg
    نام کاملسید علی حسینی
    نام‌های دیگرمشتاق اصفهانی
    تخلصمشتاق
    ولادت۱۱۰۱ قمری
    محل زندگیاصفهان
    رحلت۱۱۷۱ قمری
    مدفناصفهان
    دیناسلام
    پیشهشاعر و ادیب
    اطلاعات علمی
    سبک نوشتاریسبک عراقی
    شاگردانهاتف اصفهانی، صهبا، آذر بیگدلی، رفیق اصفهانی، عاشق اصفهانی
    برخی آثاردیوان غزلیات و قصائد و رباعیات مشتاق

    سید علی حسینی (1101-1171ق) متخلص به «مشتاق اصفهانی» از شاعران و ادیبان نامدار قرن دوازدهم هجری.

    تولد و وفات

    سید علی مشتاق اصفهانی در سال ۱۱۰۱ق متولد شد و وفات او میان سال‌های 1171ق در اصفهان ثبت شده است.

    نقش در نهضت ادبی (انجمن مشتاق)

    مشتاق اصفهانی در دوره‌ای ظهور کرد که به دوره بازگشت ادبی شهرت دارد. او و انجمنش بیانگر نهضت ادبی این دوره در اصفهان هستند.

    فعالیت‌های ادبی او

    1. بنیان‌گذاری انجمن: او با همکاری گروهی از ادبیان بانفوذ اصفهان مانند سید محمد شعله بنیانگذار انجمن مشتاق بود.
    2. احیای سبک عراقی: یکی از مهم‌ترین اقدامات او، تجدید احیای سبک عراقی بود و فضای غزلیات ساده و روان این سبک را دوباره زنده کرد و دیگر ادیبان، این روش ادبی را پی گرفتند.
    3. همکاران و شاگردان: مشتاق در انجمن مذکور میزبان شاعرانی چون هاتف اصفهانی، صهبا، آذر بیگدلی، رفیق اصفهانی، عاشق اصفهانی و... بود که آنان شاگردی مشتاق می‌نمودند.

    سبک و محتوای اشعار

    مشتاق اصفهانی بیشتر به غزل‌سرایی و رباعی‌سازی علاقه داشت. اشعار او از نظر ساختاری و مضمونی دارای ویژگی‌های زیر هستند:

    • ویژگی‌های شعری: اشعار مشتاق دارای مضامین بدیع، جذاب و دلکش بوده و اغلب واجد صنایع لفظی و معنوی هستند. برخی از غزلیات او حاوی مطالب مطلع و معلوم می‌باشند.
    • محتوای عرفانی: مشتاق از معدود شعرایی است که مقامات عرفانی و مقام استیلا را در سخنانش رعایت کرده است. اشعارش پیرامون وحدت وجود و درک عمیق عرفانی است. در غزلیات مشتاق، مضامینی چون عشق و معرفت و تعلیمات عرفانی دیده می‌شود[۱].

    پانويس

    1. ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص441-443

    منابع مقاله

    حقیقت، عبدالرفیع، شاعران بزرگ ایران، از رودکی تا بهار، تهران، کومش، چاپ اول، 1381ش.

    وابسته‌ها