قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'طباطبایی (ابهام زدایی)' به 'طباطبایی (ابهام‌ زدایی)')
    جز (جایگزینی متن - 'ه های ' به 'ه‌های ')
     
    (۴۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
    [[پرونده:22279.jpg|بندانگشتی|ق‍اض‍ی‌ ت‍ب‍ری‍زی‌، ع‍ل‍ی‌]]
    | عنوان = سید علی قاضی طباطبایی
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    | تصویر = NUR22279.jpg
    |-
    | اندازه تصویر =
    ! نام!! data-type='authorName'|ق‍اض‍ی‌ ت‍ب‍ری‍زی‌، ع‍ل‍ی‌
    | توضیح تصویر =
    |-
    | نام کامل = سید علی قاضی طباطبایی
    |نام‌های دیگر
    | نام‌های دیگر = آیة‌الله قاضی طباطبایی، میرزا علی آقا قاضی
    |data-type='authorOtherNames'| آی‍ت‌ال‍ل‍ه‌ ق‍اض‍ی‌ ت‍ب‍ری‍زی
    | لقب = آیة‌الله العظمی، عارف کامل
     
    | تخلص =
    طب‍اطب‍ای‍ی‌، ع‍ل‍ی
    | نسب = سلسله نسب به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد.
     
    | نام پدر = سید حسین قاضی
    ق‍اض‍ی‌، ع‍ل‍ی
    | ولادت = ۱۳ ذی‌الحجه ۱۲۸۵ق / ۱۲۴۸ش
    |-
    | محل تولد = تبریز
    |نام پدر
    | کشور تولد = ایران
    |data-type='authorfatherName'|سید حسین قاضی
    | محل زندگی = تبریز، نجف
    |-
    | رحلت = ۶ ربیع‌الاول ۱۳۶۶ق / ۱۳۲۵ش
    |متولد
    | مدفن = قبرستان وادی‌السلام نجف
    |data-type='authorbirthDate'| ۹ اردیبهشت ۱۲۴۵/۱۳ ذی الحجه ۱۲۸۲ یا ۱۲۸۵
    | طول عمر = ۷۷ سال
    |-
    | نام همسر =
    |محل تولد
    | فرزندان = ۱۱ پسر و ۱۵ دختر
    |data-type='authorBirthPlace'| تبریز
    | خویشاوندان =
    |-
    | دین = اسلام
    |رحلت
    | مذهب = شیعه دوازده امامی
    |data-type='authorDeathDate'|1325 ش
    | پیشه = فقیه، حکیم، عارف، استاد اخلاق
    |-
    | درجه علمی = اجتهاد
    |اساتید
    | دانشگاه = حوزه علمیه نجف
    |data-type='authorTeachers'| [[سيد احمد كربلايى طهرانى]]، [[ميرزا موسى تبريزى]]، [[محمّدكاظم خراسانى]]، [[شيخ محمّدحسن مامقانى]]
    | علایق پژوهشی = عرفان، فقه، اصول، تفسیر، حدیث
    |-
    | منصب =
    |برخی آثار
    | پس از =
    |data-type='authorWritings'|[[ینة الارشاد: حواشی سلطان الموحدین آقا سید علی قاضی قدس‌سره بر الارشاد شیخ مفید]]  
    | پیش از =
    |-class='articleCode'
    | اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[سید احمد کربلایی]] | [[آخوند خراسانی]] | [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|ميرزا فتح‌اللّه شريعت اصفهانى]] | [[سید حسین قاضی]] (پدر)}}
    |کد مؤلف
    | مشایخ =
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE22279AUTHORCODE
    | معاصرین =
    |}
    | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | [[سید محمدحسین طباطبایی]] | [[سید ابوالقاسم خویی]] | [[محمدتقی بهجت]] | [[سید هاشم حداد]]}}
    </div>
    | اجازه اجتهاد از =
     
    | آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[زينة الارشاد؛ حواشی سلطان الموحدين آقاسید علی قاضی بر ارشاد شیخ مفید]]| [[شرح دعای سمات]] | [[تعلیقه بر ارشاد شیخ مفید]]}}
    {{کاربردهای دیگر|طباطبایی (ابهام‌ زدایی)}}
    | سبک نوشتاری =
    '''سيد على قاضى طباطبايى تبريزى'''، در شب شنبه سيزدهم ذى‌حجه سال 1285ق - و بنا به قولى در سال 1282ق - در تبريز چشم به جهان گشود.
    | وبگاه =
     
    | امضا =
    خاندان قاضى از خاندان ريشه‌دار علم معرفت در تبريز بوده و سابقه علمى اين خاندان از پانصد سال متجاوز است.
    | کد مؤلف = AUTHORCODE22279AUTHORCODE
    }}
    {{کاربردهای دیگر|طباطبایی (ابهام‌‌زدایی)}}
    '''سيد على قاضى طباطبايى تبريزى''' (۱۲۴۸-۱۳۲۵ش)، فقیه، حکیم، عارف و استاد بزرگ اخلاق در حوزه علمیه نجف بود. وی از شاگردان برجسته [[سید احمد کربلایی]] و از عرفای مکتب [[ملا حسینقلی همدانی]] محسوب می‌شود. [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]] و [[بهجت، محمدتقی|محمدتقی بهجت]] از جمله شاگردان مشهور او هستند.


    == ولادت ==
    سید علی قاضی طباطبایی در ۱۳ ذی‌الحجه ۱۲۸۵ق (۷ فروردین ۱۲۴۸ش) در تبریز به دنیا آمد. پدرش سید حسین قاضی از عالمان و عابدان بود و با ملا هادی سبزواری مصاحبت داشت. خاندان قاضی از سادات طباطبایی و از خاندان‌های ریشه‌دار علم و معرفت در تبریز به شمار می‌روند.
    == تحصیلات ==  
    == تحصیلات ==  
    آقا سيد على، تحصيلاتش را از محضر پدر شروع و در سال 1313ق، براى تكميل درس راهى نجف اشرف گرديد. در نجف از محضر فقهاى وقت خوشه دانش برچيد، كه از سرآمد آنها از [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ‌الشريعه اصفهانى]] بايد ياد كرد. اما تأثيرگذارترين استاد وى، عارف عاشق آقا سيد احمد كربلايى طهرانى (م 1333ق) بوده است.<ref>زينة الإرشاد: حواشى سلطان‌الموحدين آقا سيد على قاضى، بر الإرشاد [[شيخ مفيد]]، پيشگفتار، ص 11</ref>
    آقا سيد على، تحصيلاتش را از محضر پدر شروع و در سال 1313ق، براى تكميل درس راهى نجف اشرف گرديد. در نجف از محضر فقهاى وقت خوشه دانش برچيد، كه از سرآمد آنها از [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ‌الشريعه اصفهانى]] بايد ياد كرد. اما تأثيرگذارترين استاد وى، عارف عاشق آقا [[سيد احمد كربلايى طهرانى]] (متوفای 1333ق) بوده است. عارف کربلایی از خصیصین آخوند [[ملا حسینقلی همدانی]] و تحت تأثیر عمیق اندیشه و روش سیرو سلوکی وی قرار داشت. به طوری که روش سلوکی آخوند به دست او ادامه یافت و جانشینان سلوکی همدانی در دوره‌های بعدی اغلب از تلامذه کربلایی هستند. شاگرد مبرز سیر و سلوک آقا سید احمد کربلایی، آقا سید علی قاضی است که شهرتش در سلوک و معرفت از استادش فراتر رفته و نامش در بین سالکان طریق معرفت هم ردیف آخوند همدانی یاد می‌شود. حقیقت آن است که نام آخوند همدانی و طریقه سلوکی وی از طریق آیت‌الله سید علی آقا قاضی برای طبقه بعدی شناسانده شده است.<ref>ر.ک. صدرایی خویی، علی، پيشگفتار، ص11-12</ref>
     
    == استادان ==
     


    # ميرزا موسى تبريزى (صاحب كتاب أوثق الوسائل)؛
    == اساتید ==
    {{ستون-شروع|2}}
    # [[تبریزی، موسی بن جعفر|ميرزا موسى تبريزى]] (صاحب كتاب [[أوثق الوسائل في شرح الرسائل (طبع قديم)|أوثق الوسائل]]
    # ميرزا محمّدعلى قراچه‌داغى؛
    # ميرزا محمّدعلى قراچه‌داغى؛
    # پدر گرامى خودشان؛
    # پدر گرامى خودشان؛
    # ميرزا محمّدتقى تبريزى، معروف به «حجت‌الاسلام» و متخلّص به «نيّر»؛
    # ميرزا محمّدتقى تبريزى، معروف به «حجت‌الاسلام» و متخلّص به «نيّر»؛
    # محمّدكاظم خراسانى ([[آخوند خراسانى]])؛
    # محمّدكاظم خراسانى ([[آخوند خراسانى]])؛
    # ميرزا فتح‌اللّه [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شريعت اصفهانى]] (شيخ‌الشريعه)؛
    # [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|ميرزا فتح‌اللّه شريعت اصفهانى]] (شيخ‌الشريعه)؛
    # ميرزا حسين تهرانى؛
    # ميرزا حسين تهرانى؛
    # شيخ محمّدحسن مامقانى؛
    # [[مامقانی، محمدحسن|شيخ محمّدحسن مامقانى]]؛
    # سيّد محمّدكاظم يزدى؛
    # [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيّد محمّدكاظم يزدى]]؛
    # فاضل شربيانى؛
    # فاضل شربيانى؛
    # شيخ محمّد بهارى؛
    # [[بهاری همدانی، محمد بن محمد|شيخ محمّد بهارى]]؛
    # سيّد احمد كربلايى.
    # سيّد احمد كربلايى.
     
    {{پایان}}
    == شاگردان ==
    == شاگردان ==
     
    {{ستون-شروع|2}}
    # شيخ محمّدتقى آملى؛
    # [[طباطبایی، محمدحسین|علامه سيّد محمّدحسين طباطبايى]]؛
    # [[آملی، محمدتقی|شيخ محمّدتقى آملى]]؛
    # سيّد محمّدحسن الهى طباطبايى؛
    # [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سيّد محمّدحسين طباطبايى]]؛
    # محمّدتقى بهجت؛
    # [[الهی طباطبایی، سید محمدحسن|سيّد محمّدحسن الهى طباطبايى]]؛
    # [[بهجت، محمدتقی|محمّدتقى بهجت]]؛
    # سيّد يوسف حكيم؛
    # سيّد يوسف حكيم؛
    # سيّد محمّدحسينى همدانى؛
    # سيّد محمّدحسينى همدانى؛
    # شهيد محراب، سيّد عبدالحسين دستغيب شيرازى؛
    # [[دستغیب، سید عبدالحسین|شهيد محراب، سيّد عبدالحسين دستغيب شيرازى]]؛
    # شيخ حسنعلى نجابت شيرازى؛
    # شيخ حسنعلى نجابت شيرازى؛
    # سيّد محمّدهادى ميلانى؛
    # سيّد محمّدهادى ميلانى؛
    # محمّدرضا مظفر؛
    # [[مظفر، محمد رضا|محمّدرضا مظفر]]؛
    # سيّد عبدالاعلى سبزوارى؛
    # سيّد عبدالاعلى سبزوارى؛
    # ميرزا على غروى عليارى؛
    # ميرزا على غروى عليارى؛
    # سيّد [[مرعشی، شهاب‌الدین|شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]؛
    # سيّد [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]؛
    # سيّد ابوالقاسم خويى؛
    # [[خویی، سید ابوالقاسم|سيّد ابوالقاسم خويى]]؛
    # حاج شيخ ابوالفضل خوانسارى؛
    # [[خوانساری، ابوالفضل|حاج شيخ ابوالفضل خوانسارى]]؛
    # شيخ عبدالحسين حجت انصارى؛
    # شيخ عبدالحسين حجت انصارى؛
    # شيخ محمّدابراهيم شريفى زابلى؛
    # شيخ محمّدابراهيم شريفى زابلى؛
    خط ۸۳: خط ۸۸:
    # سيّد هاشم حدّاد؛
    # سيّد هاشم حدّاد؛
    # سيّد عبدالكريم كشميرى<ref>گلشن ابرار، ج 4، ص 382 - 385</ref>
    # سيّد عبدالكريم كشميرى<ref>گلشن ابرار، ج 4، ص 382 - 385</ref>
    {{پایان}}


    آقا سيد على قاضى، در نجف اشرف، در شب چهارشنبه ششم ربيع‌الاول سال 1366ق، از دنيا رفتند و در وادى‌السلام در جوار مقام مهدى(ع)، در آرامگاه ابدى قرار گرفت<ref>زينة الإرشاد: حواشى سلطان‌الموحدين آقا سيد على قاضى بر الإرشاد [[شيخ مفيد]]، پيشگفتار، ص 16 و 17</ref>
    == وفات ==
    آقا سيد على قاضى، در نجف اشرف، در شب چهارشنبه در ۶ ربیع‌الاول ۱۳۶۶ق (۸ بهمن ۱۳۲۵ش) از دنيا رفتند. [[موسوی گلپایگانی، سید جمال‌الدین احمد|سید جمال‌الدین گلپایگانی]] بر او نماز خواند و در وادی السلام، در کنار پدرش نزدیک مقام امام زمان(عج)، در آرامگاه ابدى قرار گرفت.<ref> ر.ک.صدرایی خویی، علی، پيشگفتار، ص16 و 17</ref>


    == آثار ==
    == آثار ==
    # حاشيه ارشاد [[شيخ مفيد]]؛
    # حاشيه ارشاد [[شيخ مفيد]]؛
    # شرح دعاى سمات؛
    # شرح دعاى سمات؛
    # تفسير قرآن كريم؛
    # تفسير قرآن كريم؛
    # نامه‌هاى عرفانى؛
    # نامه‌هاى عرفانى؛
    # ديوان اشعار؛
    # ديوان اشعار؛ <ref> ر.ک. همان، ص17 و 18</ref>
     
    و...


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    خط ۱۰۱: خط ۱۰۴:
    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==


    #قاضى تبريزى، على، زينة الإرشاد: حواشى سلطان‌الموحدين آقا سيد على قاضى (قدس‌سره) بر الإرشاد [[شيخ مفيد]]، اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامى آذربايجان شرقى، پيشگفتار به قلم محقق كتاب على صدرايى خويى.
    #صدرایی خویی، علی، پیشگفتار کتاب زينة الإرشاد: حواشى سلطان‌الموحدين آقا سيد على قاضى (قدس‌سره) بر الإرشاد شيخ مفيد، کنگره بزرگداشت فقیه متأله حضرت آیت‌الله حاج سید علی آقا قاضی، تبریز، پاییز 1391
    #جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، نشر معروف، قم، 1379، چاپ اول.
    #جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، نشر معروف، قم، 1379، چاپ اول.
    {{الگو:معلمان اخلاق}}


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    [[زينة الارشاد؛ حواشی سلطان الموحدين آقاسید علی قاضی بر ارشاد شیخ مفید]]  
    [[زينة الارشاد؛ حواشی سلطان الموحدين آقاسید علی قاضی بر ارشاد شیخ مفید]]  
    [[شرح دعای سمات]]
    [[بحر خروشان: شرح حال عالم ربانی سید علی قاضی(ره)]]
    [[ثلاث رسائل]]
    [[اللوامع الإلهية في المباحث الكلامية]]
    [[العطش العرفاني في رحاب العارف الکامل آیة الله السید علي القاضي]]
    [[رسالة السيد القاضي في شرح دعاء السمات؛ و یلیه نبذة من حیاته الشریفة]]
    [[اخلاص مند اخلاص كيش: فرازهایی از نامه‌های مرحوم آیت‌الله حاج سید علی آقا قاضی(ره) به مرحوم آیت‌الله حاج سید محمد باقر قاضی طباطبائی(ره)]]


    [[الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد]]  
    [[الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:معلمان اخلاق]]
    [[رده:فقیهان شیعه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۳

    سید علی قاضی طباطبایی
    NUR22279.jpg
    نام کاملسید علی قاضی طباطبایی
    نام‌های دیگرآیة‌الله قاضی طباطبایی، میرزا علی آقا قاضی
    لقبآیة‌الله العظمی، عارف کامل
    نسبسلسله نسب به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد.
    نام پدرسید حسین قاضی
    ولادت۱۳ ذی‌الحجه ۱۲۸۵ق / ۱۲۴۸ش
    محل تولدتبریز، ایران
    محل زندگیتبریز، نجف
    رحلت۶ ربیع‌الاول ۱۳۶۶ق / ۱۳۲۵ش
    مدفنقبرستان وادی‌السلام نجف
    طول عمر۷۷ سال
    فرزندان۱۱ پسر و ۱۵ دختر
    دیناسلام
    مذهبشیعه دوازده امامی
    پیشهفقیه، حکیم، عارف، استاد اخلاق
    اطلاعات علمی
    درجه علمیاجتهاد
    دانشگاهحوزه علمیه نجف
    علایق پژوهشیعرفان، فقه، اصول، تفسیر، حدیث
    اساتید
    شاگردان
    برخی آثار

    سيد على قاضى طباطبايى تبريزى (۱۲۴۸-۱۳۲۵ش)، فقیه، حکیم، عارف و استاد بزرگ اخلاق در حوزه علمیه نجف بود. وی از شاگردان برجسته سید احمد کربلایی و از عرفای مکتب ملا حسینقلی همدانی محسوب می‌شود. علامه سید محمدحسین طباطبایی، سید ابوالقاسم خویی و محمدتقی بهجت از جمله شاگردان مشهور او هستند.

    ولادت

    سید علی قاضی طباطبایی در ۱۳ ذی‌الحجه ۱۲۸۵ق (۷ فروردین ۱۲۴۸ش) در تبریز به دنیا آمد. پدرش سید حسین قاضی از عالمان و عابدان بود و با ملا هادی سبزواری مصاحبت داشت. خاندان قاضی از سادات طباطبایی و از خاندان‌های ریشه‌دار علم و معرفت در تبریز به شمار می‌روند.

    تحصیلات

    آقا سيد على، تحصيلاتش را از محضر پدر شروع و در سال 1313ق، براى تكميل درس راهى نجف اشرف گرديد. در نجف از محضر فقهاى وقت خوشه دانش برچيد، كه از سرآمد آنها از شيخ‌الشريعه اصفهانى بايد ياد كرد. اما تأثيرگذارترين استاد وى، عارف عاشق آقا سيد احمد كربلايى طهرانى (متوفای 1333ق) بوده است. عارف کربلایی از خصیصین آخوند ملا حسینقلی همدانی و تحت تأثیر عمیق اندیشه و روش سیرو سلوکی وی قرار داشت. به طوری که روش سلوکی آخوند به دست او ادامه یافت و جانشینان سلوکی همدانی در دوره‌های بعدی اغلب از تلامذه کربلایی هستند. شاگرد مبرز سیر و سلوک آقا سید احمد کربلایی، آقا سید علی قاضی است که شهرتش در سلوک و معرفت از استادش فراتر رفته و نامش در بین سالکان طریق معرفت هم ردیف آخوند همدانی یاد می‌شود. حقیقت آن است که نام آخوند همدانی و طریقه سلوکی وی از طریق آیت‌الله سید علی آقا قاضی برای طبقه بعدی شناسانده شده است.[۱]

    اساتید

    1. ميرزا موسى تبريزى (صاحب كتاب أوثق الوسائل
    2. ميرزا محمّدعلى قراچه‌داغى؛
    3. پدر گرامى خودشان؛
    4. ميرزا محمّدتقى تبريزى، معروف به «حجت‌الاسلام» و متخلّص به «نيّر»؛
    5. محمّدكاظم خراسانى (آخوند خراسانى
    6. ميرزا فتح‌اللّه شريعت اصفهانى (شيخ‌الشريعه)؛
    7. ميرزا حسين تهرانى؛
    8. شيخ محمّدحسن مامقانى؛
    9. سيّد محمّدكاظم يزدى؛
    10. فاضل شربيانى؛
    11. شيخ محمّد بهارى؛
    12. سيّد احمد كربلايى.

    شاگردان

    1. شيخ محمّدتقى آملى؛
    2. علامه سيّد محمّدحسين طباطبايى؛
    3. سيّد محمّدحسن الهى طباطبايى؛
    4. محمّدتقى بهجت؛
    5. سيّد يوسف حكيم؛
    6. سيّد محمّدحسينى همدانى؛
    7. شهيد محراب، سيّد عبدالحسين دستغيب شيرازى؛
    8. شيخ حسنعلى نجابت شيرازى؛
    9. سيّد محمّدهادى ميلانى؛
    10. محمّدرضا مظفر؛
    11. سيّد عبدالاعلى سبزوارى؛
    12. ميرزا على غروى عليارى؛
    13. سيّد شهاب‌الدين مرعشى نجفى؛
    14. سيّد ابوالقاسم خويى؛
    15. حاج شيخ ابوالفضل خوانسارى؛
    16. شيخ عبدالحسين حجت انصارى؛
    17. شيخ محمّدابراهيم شريفى زابلى؛
    18. شيخ عبّاس قوچانى؛
    19. شيخ على‌اكبر مرندى؛
    20. سيّد حسن مسقطى؛
    21. سيّد هاشم حدّاد؛
    22. سيّد عبدالكريم كشميرى[۲]

    وفات

    آقا سيد على قاضى، در نجف اشرف، در شب چهارشنبه در ۶ ربیع‌الاول ۱۳۶۶ق (۸ بهمن ۱۳۲۵ش) از دنيا رفتند. سید جمال‌الدین گلپایگانی بر او نماز خواند و در وادی السلام، در کنار پدرش نزدیک مقام امام زمان(عج)، در آرامگاه ابدى قرار گرفت.[۳]

    آثار

    1. حاشيه ارشاد شيخ مفيد؛
    2. شرح دعاى سمات؛
    3. تفسير قرآن كريم؛
    4. نامه‌هاى عرفانى؛
    5. ديوان اشعار؛ [۴]

    پانويس

    1. ر.ک. صدرایی خویی، علی، پيشگفتار، ص11-12
    2. گلشن ابرار، ج 4، ص 382 - 385
    3. ر.ک.صدرایی خویی، علی، پيشگفتار، ص16 و 17
    4. ر.ک. همان، ص17 و 18

    منابع مقاله

    1. صدرایی خویی، علی، پیشگفتار کتاب زينة الإرشاد: حواشى سلطان‌الموحدين آقا سيد على قاضى (قدس‌سره) بر الإرشاد شيخ مفيد، کنگره بزرگداشت فقیه متأله حضرت آیت‌الله حاج سید علی آقا قاضی، تبریز، پاییز 1391
    2. جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، نشر معروف، قم، 1379، چاپ اول.

    وابسته‌ها