دائرةالمعارف الحسینیة؛ دیوان القرن الثاني: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۵۴: خط ۵۴:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
    [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
    [[رده:حالات فردی]]
    [[رده:امام حسین(ع)]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1404]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1404 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1404 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1404 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1404 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۰

    دائرة المعارف الحسینیة
    دائرةالمعارف الحسینیة؛ دیوان القرن الثاني
    پدیدآورانکرباسی، محمدصادق (نويسنده)
    عنوان‌های دیگردیوان القرن الثانی هجری ‏24‎‏
    ناشرالمرکز الحسيني للدراسات
    مکان نشرانگلیس - لندن
    سال نشر1416ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ش.6 /ک4د2 41/75 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دیوان القرن الثاني کتابی است از مجموعه «دائرةالمعارف الحسينية»، تألیف محمدصادق محمد کرباسی (متولد 1366ق، در کربلا) فقیه، مفسر و مورخ معاصر عراقی مقیم لندن که در آن، با هدف ثبت و بررسی ادبیات مرثیه و مدح اهل‌بیت(ع) در قرن دوم، به گردآوری و تحلیل شعر حسینی سروده شده در آن دوره پرداخته شده و به‌عنوان یک منبع جامع در این زمینه شناخته می‌شود.

    انگیزه نگارش

    انگیزه اصلی از نگارش این اثر، فراهم‌آوردن یک مستندسازی جامع و فراگیر از شخصیت و عظمت امام حسین(ع) در قرن دوم هجری است. این دایرةالمعارف به دنبال پوشش‌دادن به تمام جنبه‌های زندگی، فضایل، و تأثیرگذاری امام(ع) است، چرا که بسیاری از اطلاعات مرتبط با ایشان پراکنده یا ناقص بوده و در دایرةالمعارف‌های عمومی به طور کافی موردتوجه قرار نگرفته‌اند. نویسنده با این کار قصد دارد که تصویری کامل و دقیق از امام حسین(ع) ارائه دهد و هرگونه سوءتفاهم یا نقص در فهم را برطرف سازد[۱].

    ساختار

    کتاب با مقدمه کوتاهی از ناشر و مقدمه مفصل‌تری از نویسنده (تهمید) آغاز شده و اشعار بر اساس قافیه (حرف آخر ابیات) سازماندهی شده است. هر بخش با نام قافیه مربوطه (مانند «قافیة الهمزة المفتوحة» یا «قافیة الباء المکسورة») مشخص شده و هر قافیه نیز به «مقطوعات» (بخش‌های کوچک‌تر) حاوی ابیات مختلف تقسیم می‌شود.

    گزارش محتوا

    محتوای کتاب بر اساس قافیه ابیات به بخش‌های اصلی تقسیم شده است که هر یک شامل مجموعه‌ای از اشعار با قافیه مشترک هستند که به‌عنوان‌مثال، به چند نمونه اشاره می‌شود:

    قافیة الهمزة المفتوحة: این بخش شامل اشعاری است که ابیات آن‌ها به همزه مفتوح ختم می‌شوند. از جمله آن‌ها می‌توان به قطعه «برق ساطع» از اسماعیل بن محمد حمیری (متوفی ۱۷۸ق) اشاره کرد که درباره امام حسین(ع) است. همچنین قطعه «نعم الرکبان» از همین شاعر، به امام حسن(ع) و امام حسین(ع) می‌پردازد[۲].

    قافیة الهمزة المضمومة: در این قسمت اشعاری قرار دارند که به همزه مضموم ختم می‌شوند. قطعه «سبط إیمان» شامل سیزده بیت از عبدالرحمن خزاعی (متوفی ۱۰۵ق) درباره امام حسن(ع) و امام حسین(ع) است. قطعه «سبط کربلاء» نیز از اسماعیل بن محمد حمیری، به وقایع کربلا اشاره دارد[۳].

    قافیة الألف المقصورة: اشعار این بخش به الف مقصوره ختم می‌شوند. قطعه «خیر البریة» شامل دوازده بیت از سفیان بن مصعب عبدی (متوفی ۱۷8ق) درباره فرزندان پیامبر(ص) است[۴].

    قافیة الباء المفتوحة: این بخش حاوی اشعاری است که قافیه آن‌ها «باء» مفتوح است. از جمله «لست أنساه» که چهار بیت از اسماعیل بن محمد حمیری (متوفی ۱۷۸ق) درباره امام حسین(ع) است[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ناشر، ص7- 8
    2. همان، ص23-24
    3. همان، ص25-27
    4. همان، ص33
    5. همان، ص39

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها