۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد مرتضى' به 'سيد مرتضى') |
جز (جایگزینی متن - 'امام جعفر صادق(ع)' به 'امام جعفر صادق (ع)') |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
#در اين قسمت کتاب، حوزههاى علميه از زمان رسولالله(ص) مورد بررسى قرار گرفته است. پيامبر بعد از استقرار در مدينه با بنيانگذارى مسجد النبى، مركزى براى فراگيرى اسلام و قرآن - با منظور نشر و گسترش آن در نواحى گوناگون - به وجود آوردند و مسلمانها بهنحو شايستهاى در مسجد به كار آموختن و فراگيرى علم و دانش دين و قرآن و مفاهيم آن پرداختند. مسجد النبى حكم مدرسهاى را داشت كه بسيار بودند بزرگان دانشمند از پيروان رسول خدا كه از آن مدرسه و محضر پيامبر كسب فيض نموده و تفقه در دين نمودند و حتى آموختن خواندن و نوشتن را در همان مركز انجام مىدادند <ref>همان، 80</ref>. | #در اين قسمت کتاب، حوزههاى علميه از زمان رسولالله(ص) مورد بررسى قرار گرفته است. پيامبر بعد از استقرار در مدينه با بنيانگذارى مسجد النبى، مركزى براى فراگيرى اسلام و قرآن - با منظور نشر و گسترش آن در نواحى گوناگون - به وجود آوردند و مسلمانها بهنحو شايستهاى در مسجد به كار آموختن و فراگيرى علم و دانش دين و قرآن و مفاهيم آن پرداختند. مسجد النبى حكم مدرسهاى را داشت كه بسيار بودند بزرگان دانشمند از پيروان رسول خدا كه از آن مدرسه و محضر پيامبر كسب فيض نموده و تفقه در دين نمودند و حتى آموختن خواندن و نوشتن را در همان مركز انجام مىدادند <ref>همان، 80</ref>. | ||
#:نويسنده در باره حوزه علميه على(ع) مىنويسد: «اگر ما هيچ نشانهاى از حوزه علميه آن دوره نداشتيم جز «نهجالبلاغة» و علومى كه در ضمن خطبهها و نامهها و پندهاى حكمتآميز اين کتاب عظيمالشأن به دست ما رسيده است، كافى بود كه پرده از يك مجمع علمى بزرگ بردارد» <ref>همان، ص 115</ref>. | #:نويسنده در باره حوزه علميه على(ع) مىنويسد: «اگر ما هيچ نشانهاى از حوزه علميه آن دوره نداشتيم جز «نهجالبلاغة» و علومى كه در ضمن خطبهها و نامهها و پندهاى حكمتآميز اين کتاب عظيمالشأن به دست ما رسيده است، كافى بود كه پرده از يك مجمع علمى بزرگ بردارد» <ref>همان، ص 115</ref>. | ||
#:وى همچنين با بررسى حوزههاى علميه ساير ائمه، به حوزه علميه امام جعفر صادق(ع) با تفصيل بيشترى مىپردازد؛ چراكه: «بررسى تاريخ حوزهها به ما نشان مىدهد كه علوم حوزهاى، برنامههاى كلى حوزههاى شيعه، تداوم حركت فكرى و علمى تشيع، گسترش ابعاد مجامع علمى شيعه، مرهون آن امام معصوم و آگاه و آن مجمع بزرگ علم و فضيلت است» <ref>همان، ص 165</ref>. | #:وى همچنين با بررسى حوزههاى علميه ساير ائمه، به حوزه علميه [[امام جعفر صادق (ع)]] با تفصيل بيشترى مىپردازد؛ چراكه: «بررسى تاريخ حوزهها به ما نشان مىدهد كه علوم حوزهاى، برنامههاى كلى حوزههاى شيعه، تداوم حركت فكرى و علمى تشيع، گسترش ابعاد مجامع علمى شيعه، مرهون آن امام معصوم و آگاه و آن مجمع بزرگ علم و فضيلت است» <ref>همان، ص 165</ref>. | ||
#در آخرين بحث کتاب، حوزههاى علميه عصر غيبت مورد بررسى قرار گرفته است. در اين بخش به سه حوزه علميه نجف اشرف، قم و اصفهان بهتفكيك پرداخته شده است. چگونگى تأسيس و شخصيتهاى علمى هريك از اين حوزهها، تأثيرات هريك از اين حوزهها در ترويج مذهب تشيع و مراكز علمى و آثار هريك از اين حوزهها، از جمله مباحث مطرحشده در اين بخش از کتاب است. يادى از شهداى حوزه علميه اصفهان، حسن ختام مطالب کتاب است <ref>همان، ص 428</ref>. | #در آخرين بحث کتاب، حوزههاى علميه عصر غيبت مورد بررسى قرار گرفته است. در اين بخش به سه حوزه علميه نجف اشرف، قم و اصفهان بهتفكيك پرداخته شده است. چگونگى تأسيس و شخصيتهاى علمى هريك از اين حوزهها، تأثيرات هريك از اين حوزهها در ترويج مذهب تشيع و مراكز علمى و آثار هريك از اين حوزهها، از جمله مباحث مطرحشده در اين بخش از کتاب است. يادى از شهداى حوزه علميه اصفهان، حسن ختام مطالب کتاب است <ref>همان، ص 428</ref>. | ||
ویرایش