التصریف: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ز9 ت50422 128/3 R | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = مؤسسة الکويت للتقدم العلمي. إدارة الثقافة العلمية | ||
| مکان نشر = کویت - کویت | | مکان نشر = کویت - کویت | ||
| سال نشر = 2004م | | سال نشر = 2004م | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''التصريف''' اثر [[زهراوی، خلف بن عباس|خلف بن عباس زهراوی]] (325- 404ق)، کتابی است در موضوع پزشکی و جراحی. | '''التصريف''' اثر [[زهراوی، خلف بن عباس|خلف بن عباس زهراوی]] (325- 404ق)، کتابی است در موضوع پزشکی و جراحی. | ||
نام کامل کتاب «التصریف لمن عجز عن | نام کامل کتاب «التصریف لمن عجز عن التألیف» است<ref>مقدمه محقق، ص22</ref>. | ||
اثر نفیس حاضر که دائرةالمعارف پزشکی محسوب میشود، [[زهراوی، خلف بن عباس|زهراوی]] را به یکی از بنیانگذاران جراحی اسلامی معروف و مشهور ساخته است. این کتابدرسی مقاله است که بیست و نه مقاله آن اختصاص به بیماریهای مختلف و کیفیت درمان آنها و همچنین شناخت ادویه و عقاقیر دارد<ref>بیگ باباپور، یوسف، ص80</ref>. | اثر نفیس حاضر که دائرةالمعارف پزشکی محسوب میشود، [[زهراوی، خلف بن عباس|زهراوی]] را به یکی از بنیانگذاران جراحی اسلامی معروف و مشهور ساخته است. این کتابدرسی مقاله است که بیست و نه مقاله آن اختصاص به بیماریهای مختلف و کیفیت درمان آنها و همچنین شناخت ادویه و عقاقیر دارد<ref>بیگ باباپور، یوسف، ص80</ref>. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
[[زهراوی، خلف بن عباس|زهراوی]] در باب اول که به 56 فصل تقسیم میشود، به آلات داغ کردن (مکواة) و شیوههای مناسب داغکردن (الکی) اشاره کرده و در آغاز این باب، سخن از سودها و زیانهای داغکردن و اینکه با کدام مزاج سازگار میافتد، به میان آورده است<ref>ر.ک:همان</ref>. | [[زهراوی، خلف بن عباس|زهراوی]] در باب اول که به 56 فصل تقسیم میشود، به آلات داغ کردن (مکواة) و شیوههای مناسب داغکردن (الکی) اشاره کرده و در آغاز این باب، سخن از سودها و زیانهای داغکردن و اینکه با کدام مزاج سازگار میافتد، به میان آورده است<ref>ر.ک:همان</ref>. | ||
[[زهراوی، خلف بن عباس|زهراوی]] در این کتاب، درباره جمله معروف ( | [[زهراوی، خلف بن عباس|زهراوی]] در این کتاب، درباره جمله معروف (الکیآخر الطب)که به گونهای دیگر نیز شایع گردیده و آن (آخر الدوا الکی) است میگوید: «عامه مردم از این جمله چنین دریافت نمیکند که پس از داغکردن دیگر دارویی سودمند نیست، درحالیکه چنین نیست. معنای جمله این است که اگر داروهای گوناگون به کار برده شده، سودمند نیفتاد، آن گاه باید متوسل به آخرین درمان شد که داغکردن باشد»<ref>همان،ص80-81</ref>. | ||
این کتاب در طی هشتصد سال گذشته به زبانهای مختلف ترجمه و بارها طبع و نشر شده و سالها جزو کتب درسی در دانشگاههای اروپا بوده و اکنون هم در درسهای تاریخ پزشکی در دانشگاههای بزرگ جهان بحث و نقد و تفسیر و تحلیل میشود<ref>همان،ص81</ref>. | این کتاب در طی هشتصد سال گذشته به زبانهای مختلف ترجمه و بارها طبع و نشر شده و سالها جزو کتب درسی در دانشگاههای اروپا بوده و اکنون هم در درسهای تاریخ پزشکی در دانشگاههای بزرگ جهان بحث و نقد و تفسیر و تحلیل میشود<ref>همان،ص81</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۸
| التصریف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زهراوی، خلف بن عباس (نويسنده) حمامی، صبحی محمود (مترجم و محقق) |
| عنوانهای دیگر | موسوعة طبیة من القرن العاشر المیلادة |
| ناشر | مؤسسة الکويت للتقدم العلمي. إدارة الثقافة العلمية |
| مکان نشر | کویت - کویت |
| سال نشر | 2004م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 99906-30-77-1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ز9 ت50422 128/3 R |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التصريف اثر خلف بن عباس زهراوی (325- 404ق)، کتابی است در موضوع پزشکی و جراحی.
نام کامل کتاب «التصریف لمن عجز عن التألیف» است[۱].
اثر نفیس حاضر که دائرةالمعارف پزشکی محسوب میشود، زهراوی را به یکی از بنیانگذاران جراحی اسلامی معروف و مشهور ساخته است. این کتابدرسی مقاله است که بیست و نه مقاله آن اختصاص به بیماریهای مختلف و کیفیت درمان آنها و همچنین شناخت ادویه و عقاقیر دارد[۲].
از میان مقالات کتاب، مقاله سیام توجه بسیاری را برانگیخته و بارها ترجمه شده است. این مقاله در موضوع جراحی بوده و از سه باب تشکلیافته است:
باب اول در داغکردن با آتش و سوزاندن با داروهای تند و این باب مرتب گردیده از سرتاپای، با تصویر ابزار و آهنینهای داغکردن و آنچه در درستکاری بدان نیاز است؛ باب دوم در بریدن و شکافتن و فصد و حجامت و جراحات و بیرون آوردن تیر و مانند آن با تصویر ابزار و آلات این اعمال؛ باب سوم در شکستهبندی (مجبری) و جاانداختن استخوان و درمان سستی آن از سرتاپای با صورت آلات و ابزار آن[۳].
زهراوی در باب اول که به 56 فصل تقسیم میشود، به آلات داغ کردن (مکواة) و شیوههای مناسب داغکردن (الکی) اشاره کرده و در آغاز این باب، سخن از سودها و زیانهای داغکردن و اینکه با کدام مزاج سازگار میافتد، به میان آورده است[۴].
زهراوی در این کتاب، درباره جمله معروف (الکیآخر الطب)که به گونهای دیگر نیز شایع گردیده و آن (آخر الدوا الکی) است میگوید: «عامه مردم از این جمله چنین دریافت نمیکند که پس از داغکردن دیگر دارویی سودمند نیست، درحالیکه چنین نیست. معنای جمله این است که اگر داروهای گوناگون به کار برده شده، سودمند نیفتاد، آن گاه باید متوسل به آخرین درمان شد که داغکردن باشد»[۵].
این کتاب در طی هشتصد سال گذشته به زبانهای مختلف ترجمه و بارها طبع و نشر شده و سالها جزو کتب درسی در دانشگاههای اروپا بوده و اکنون هم در درسهای تاریخ پزشکی در دانشگاههای بزرگ جهان بحث و نقد و تفسیر و تحلیل میشود[۶].