دیوان منجیک ترمذی: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

دیوان منجیک ترمذی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۲۶

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ۹ نوامبر

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۴٬۷۳۸

ویرایش

@@ خط ۶۱: / خط ۶۱: @@
-{{ب|''طور است به نوبت اندرون زرین ''|2=''طیر است به زحمت اندرون پران''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎هجده - ‎نوزده</ref>.
+{{ب|''طور است به نوبت اندرون زرین ''|2=''طیر است به زحمت اندرون پران''<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎هجده - ‎نوزده</ref>}}{{پایان شعر}}.
 ج)- مقتضب (اشتقاق):
@@ خط ۱۳۸: / خط ۱۳۸: @@
-{{ب|''چو ملک کر شود و نشنود مرا ملک ''|2=''دو چیز باید دینار زرد و تیغ کبود''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎نوزده – بیست‌وسه</ref>.
+{{ب|''چو ملک کر شود و نشنود مرا ملک ''|2=''دو چیز باید دینار زرد و تیغ کبود''<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎نوزده – بیست‌وسه</ref>}}{{پایان شعر}}.
 در حال حاضر بسیاری از اشعار منجیک از بین رفته و بلندترین قصیده باقی‌مانده از دیوان منجیک قصیده لامیه است که تاکنون 45 بیت از آن در تذکره‌ها، جنگ‎ها و قاموس‎ها یافت شده است. این قصیده در مدح امیر ابوالمظفر احمد چغانی بوده و در بحر مجتث سروده شده است و [[سوزنی سمرقندی، محمد بن علی|سوزنی سمرقندی]] قصیده‌ای به همین وزن و قافیه و به تقلید از این قصیده منجیک سروده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎بیست‌وچهار</ref>.