۱۴۶٬۳۷۳
ویرایش
←وابستهها
جز (جایگزینی متن - 'رده: آبان (98)' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]] | | data-type="authorTeachers" |[[مرعشی، سید شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]] | ||
[[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]] | [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]] | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]] | [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]] | ||
[[گلپایگانی، محمدرضا|محمدرضا گلپايگانى]] | [[گلپایگانی، سید محمدرضا|محمدرضا گلپايگانى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''عباس ايزدى''' (1301-1371ش)، از اساتید حوزه علمیه اصفهان، نماینده [[موسوی خمینی، سید روحالله|حضرت امام خمینی ره]] و امام جمعه نجف آباد | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
== اساتيد== | == اساتيد== | ||
ادبيات را در قم و نجفآباد نزد شيخ احمد حججى، شيخ غلامحسين منصور و شيخ ابراهیم رياضى، قسمتى از [[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (2 جلدی)|لمعه]]، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد شيخ عبدالرزّاق نائينى، مقدارى از [[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (2 جلدی)|لمعه]] را نزد [[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]]، قسمتى از [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را در اصفهان نزد حاج آقا رحيم ارباب و شيخ احمد فياض، كفايه و مقدارى از فقه را در قم نزد [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]]، فلسفه، فقه، اصول و اخلاق را نزد [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]] و [[گلپایگانی، محمدرضا|محمدرضا گلپايگانى]] خواند و بالاخره بين سالهاى 1326تا1338، از درس فلسفه، عرفان و تفسير علامّه طباطبايى بهره برد. همزمان در اين ايام به تدريس فقه، اصول و فلسفه اشتغال داشت و همراه آيتالله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] و آيتالله [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] به طور خصوصى در منزل، خدمت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) به فراگيرى منظومه حكمت (مرحوم حاج [[سبزواری، هادی|ملّا هادى سبزوارى]]) پرداخت. | ادبيات را در قم و نجفآباد نزد شيخ احمد حججى، شيخ غلامحسين منصور و شيخ ابراهیم رياضى، قسمتى از [[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (2 جلدی)|لمعه]]، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد شيخ عبدالرزّاق نائينى، مقدارى از [[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (2 جلدی)|لمعه]] را نزد [[مرعشی، سید شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]]، قسمتى از [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را در اصفهان نزد حاج آقا رحيم ارباب و شيخ احمد فياض، كفايه و مقدارى از فقه را در قم نزد [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]]، فلسفه، فقه، اصول و اخلاق را نزد [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]] و [[گلپایگانی، سید محمدرضا|محمدرضا گلپايگانى]] خواند و بالاخره بين سالهاى 1326تا1338، از درس فلسفه، عرفان و تفسير علامّه طباطبايى بهره برد. همزمان در اين ايام به تدريس فقه، اصول و فلسفه اشتغال داشت و همراه آيتالله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] و آيتالله [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] به طور خصوصى در منزل، خدمت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) به فراگيرى منظومه حكمت (مرحوم حاج [[سبزواری، هادی|ملّا هادى سبزوارى]]) پرداخت. | ||
==تبلیغ و ارشاد== | ==تبلیغ و ارشاد== | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
تواضع و مسئولیتشناسى ايشان به اندازهاى بود كه جامع المقدمات، گلستان سعدى و عقايد الامامية را هم درس مىداد. در زمان شاه، موقعى كه در مدرسه علميه «الحجة» نجفآباد از طرف ساواک بسته شده بود و عدهاى از طلاب آن دستگير شده بودند، چند خانه خريدند تا تحصيل طلاب ادامه پيدا كند. | تواضع و مسئولیتشناسى ايشان به اندازهاى بود كه جامع المقدمات، گلستان سعدى و عقايد الامامية را هم درس مىداد. در زمان شاه، موقعى كه در مدرسه علميه «الحجة» نجفآباد از طرف ساواک بسته شده بود و عدهاى از طلاب آن دستگير شده بودند، چند خانه خريدند تا تحصيل طلاب ادامه پيدا كند. | ||
توجه وى به جوانان و گسترش علوم اسلامى بين اقشار مختلف جامعه، به حدى بود كه حتى كتابهاى فارسی كه اساتيد، نوعاً از تدريس آنها امتناع دارند و شأن خود را بالاتر از آن مىدانند، همانند: اصول فلسفه و روش رئاليسم ([[طباطبایی، محمدحسین|مرحوم علامه]] طباطبايى) و كتاب عدل الهى و عرفان و كلام (مرحوم [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]]) را براى اقشار فرهنگى، دانشگاهى و حوزوى تدريس میكردند. در كنار آن، در فاطميه خواهران كه به وسيله آقا مجتبى آيت تأسيس شده بود، به تدريس پرداختند. | توجه وى به جوانان و گسترش علوم اسلامى بين اقشار مختلف جامعه، به حدى بود كه حتى كتابهاى فارسی كه اساتيد، نوعاً از تدريس آنها امتناع دارند و شأن خود را بالاتر از آن مىدانند، همانند: اصول فلسفه و روش رئاليسم ([[طباطبایی، سید محمدحسین|مرحوم علامه]] طباطبايى) و كتاب عدل الهى و عرفان و كلام (مرحوم [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]]) را براى اقشار فرهنگى، دانشگاهى و حوزوى تدريس میكردند. در كنار آن، در فاطميه خواهران كه به وسيله آقا مجتبى آيت تأسيس شده بود، به تدريس پرداختند. | ||
شبها در مسجد ميدان و ظهرها در حسینه اعظم نجفآباد، نماز جماعت مىخواند و به سخنرانى مىپرداخت. اكثر جوانان و مردم نمازگزار نيز به صف جماعت او مىپيوستند. | شبها در مسجد ميدان و ظهرها در حسینه اعظم نجفآباد، نماز جماعت مىخواند و به سخنرانى مىپرداخت. اكثر جوانان و مردم نمازگزار نيز به صف جماعت او مىپيوستند. | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[اخلاق ایزدی]] | [[اخلاق ایزدی]] | ||
[[متن، شرح و تفسیر دعای ابوحمزه ثمالی | [[تفسیر آیات قیام و زندگی عبرتآموز حضرت موسی علیهالسلام]] | ||
[[شرح دعای افتتاح]] | |||
[[متن، شرح و تفسیر دعای ابوحمزه ثمالی]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:امامان جمعه]] | |||