تفسیر و بیش‌تفسیر: جهان، تاریخ، متن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURتفسیر و بیش‌تفسیر(جمشیدپور)J1.jpg | عنوان =تفسیر و بیش‌تفسیر | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = اکو، اومبرتر (نویسنده) جمشیدپور، آرش (مترجم) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =شب خیز | مکان...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
|زبان  
|زبان  
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =
| کد کنگره =‏BD ۲۴۱/الف۷ت۷
| موضوع =
| موضوع = هرمنوتیک‌,نشا‌نه‌شنا‌سی‌ و ادبیا‌ت‌
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =شب خیز  
| ناشر =شب خیز  
خط ۱۶: خط ۱۶:
| سال نشر =1397  
| سال نشر =1397  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE174269AUTOMATIONCODE
| چاپ =
| چاپ =
| شابک =9ـ5ـ97437ـ600ـ978
| شابک =9ـ5ـ97437ـ600ـ978
| تعداد جلد =
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =174269
| کتابخوان همراه نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''تفسیر و بیش‌تفسیر: جهان، تاریخ، متن'''  تألیف اومبرتر اکو، ترجمه آرش جمشیدپور؛ این کتاب متن مکتوب سه درس‌گفتارِ اومبرتو اکو (نشانه‌شناس، منتقد ادبی و رمان‌نویس معاصر) در دانشگاه کمبریج است.
'''تفسیر و بیش‌تفسیر: جهان، تاریخ، متن'''  تألیف [[اکو، اومبرتر|اومبرتر اکو]]، ترجمه [[جمشیدپور، آرش|آرش جمشیدپور]]؛ این کتاب متن مکتوب سه درس‌گفتارِ [[اکو، اومبرتر|اومبرتو اکو]] (نشانه‌شناس، منتقد ادبی و رمان‌نویس معاصر) در دانشگاه کمبریج است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۲: خط ۳۲:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
برخی نظریه‌های معاصر نقّادی قائل‌اند که تنها خوانش قابل‌اعتماد از یک متن خوانش نادرست است، تنها موجودیتی که متن دارد معلوم زنجیره‌ای از پاسخ‌هایی است که آن متن برمی‌انگیزد ... و متن فقط یک پیک‌نیک است که در آن مؤلف واژه‌ها را می‌آورد و خوانندۀ معنا را. حتی اگر این سخن درست بود، واژگانی که مؤلف می‌آورد مجموعه‌ای بسیار دردسرآفرین از شواهد با‌اهمیتی هستند که خواننده نمی‌تواند به سکوت یا همهمه از کنارشان بگذرد. تفسیر متن همانا تبیین این مطلب است که چرا این واژگان می‌توانند از طریق شیوه‌ای که تفسیر می‌شوند، کارهایی خاص (و نه هر کاری را) انجام دهند. بین سرگذشت اسرارآمیز تولید متنی و انحراف کنترل‌ناپذیر خوانش‌های آتی آن، متن به ما هو متن هنوز نمایانگر حضوری دلگرم‌کننده است، نقطه‌ای که می‌توانیم به آن بچسبیم.  
برخی نظریه‌های معاصر نقّادی قائل‌اند که تنها خوانش قابل‌اعتماد از یک متن خوانش نادرست است، تنها موجودیتی که متن دارد معلوم زنجیره‌ای از پاسخ‌هایی است که آن متن برمی‌انگیزد... و متن فقط یک پیک‌نیک است که در آن مؤلف واژه‌ها را می‌آورد و خوانندۀ معنا را. حتی اگر این سخن درست بود، واژگانی که مؤلف می‌آورد مجموعه‌ای بسیار دردسرآفرین از شواهد با‌اهمیتی هستند که خواننده نمی‌تواند به سکوت یا همهمه از کنارشان بگذرد. تفسیر متن همانا تبیین این مطلب است که چرا این واژگان می‌توانند از طریق شیوه‌ای که تفسیر می‌شوند، کارهایی خاص (و نه هر کاری را) انجام دهند. بین سرگذشت اسرارآمیز تولید متنی و انحراف کنترل‌ناپذیر خوانش‌های آتی آن، متن به ما هو متن هنوز نمایانگر حضوری دلگرم‌کننده است، نقطه‌ای که می‌توانیم به آن بچسبیم.  


این کتاب متن مکتوب سه درس‌گفتارِ اومبرتو اکو (نشانه‌شناس، منتقد ادبی و رمان‌نویس معاصر) در دانشگاه کمبریج است. این درس‌گفتارها در روزهای 7 و 8 مارسِ سال 1990 در مجموعۀ «درس‌گفتارهای تَنِر در باب ارزش‌های انسانی» ایراد شده است. این مجموعه از درس‌گفتارها از سال 1978 آغاز شده و هدف از آن بهبود بخشیدن به حیات فکری و اخلاقی انسان‌ها و کمک به فهم بهتر رفتار و ارزش‌های انسانی است. برخی از فیلسوفان، دانشمندان و هنرمندان برجستۀ معاصر در این مجموعه سخنرانی کرده‌اند.
این کتاب متن مکتوب سه درس‌گفتارِ [[اکو، اومبرتر|اومبرتو اکو]] (نشانه‌شناس، منتقد ادبی و رمان‌نویس معاصر) در دانشگاه کمبریج است. این درس‌گفتارها در روزهای 7 و 8 مارسِ سال 1990 در مجموعۀ «درس‌گفتارهای تَنِر در باب ارزش‌های انسانی» ایراد شده است. این مجموعه از درس‌گفتارها از سال 1978 آغاز شده و هدف از آن بهبود بخشیدن به حیات فکری و اخلاقی انسان‌ها و کمک به فهم بهتر رفتار و ارزش‌های انسانی است. برخی از فیلسوفان، دانشمندان و هنرمندان برجستۀ معاصر در این مجموعه سخنرانی کرده‌اند.
 
موضوع و مسئلۀ درس‌گفتارهای اکو همان مسئلۀ مهم هرمنوتیک معاصر است: هدف تفسیر چیست؟ بازسازی «قصدِ مؤلّف» است، یا مجال دادن به «قصدِ خواننده/ مفسّر»؟ اکو می‌کوشد با نقد این دو دیگاه، نظرگاهِ سومی را مطرح کند: «قصدِ متن». این سه درس‌گفتار اکو در مجموع تأملی تاریخی ـ نظری در مسئلۀ تفسیر متن است. درس‌گفتارِ اول ریشه‌های تاریخی نظریه‌های خواننده‌محور معاصر را می‌کاود و مخاطب خود را به دنیای باورهای هرمسی و گنوسی می‌برد. درس‌گفتار دوم نمونه‌هایی از «بیش‌تفسیر» متون را بررسی می‌کند. درس‌گفتار سوم بررسی برخی نقدها و تفسیرهایی است که منتقدانِ ادبی بر رمان‌های خودِ اکو نوشته‌اند. او با بررسیِ این نقدها و تفسیرها می‌کوشد ایدۀ «قصد متن» را روشن‌تر و مستندتر پیش بگذارد. در حقیقت، هدف اکو از طرح ایدۀ «قصدِ متن» جستجوی نوعی امکان سوم است (امکان سومی بین قصد مؤلف و قصد خواننده). مدّعای اکو این است که این امکان سوم مشکلات و نواقص دو بدیل رایج و مرسوم «قصدِ مؤلف» و «قصدِ خواننده» را برطرف می‌کند. تمایز بین «مؤلفِ الگو/ مؤلفِ تجربی» و «خوانندۀ الگو/ خوانندۀ تجربی» تمایزهای مهم اکو در این درس‌گفتارها هستند که هدف از آنها صورت‌بندی ایدۀ «قصد متن» است. نتیجه‌گیری نهایی اکو این است که «متن به ما هو متن» باید نقطۀ اتکای کنشِ خوانش، فهم و تفسیر باشد.
 
اکو در این درس‌گفتارها ایده‌های خود را با ایجاز و اختصار تمام مطرح می‌کند، ایده‌هایی که در آثار دیگری چون نقش خواننده و حدودِ تفسیر با تفصیل بیش‌تری مطرح کرده است. با این حال، علی‌رغم ایجاز و اختصارِ گفتار اکو، این نوشتار مختصر بتواند به فهم بهتر مباحث هرمنوتیکی و تفسیر متنی یاری رساند.<ref>[https://literaturelib.com/books/3377 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>


موضوع و مسئلۀ درس‌گفتارهای اکو همان مسئلۀ مهم هرمنوتیک معاصر است: هدف تفسیر چیست؟ بازسازی «قصدِ مؤلّف» است، یا مجال دادن به «قصدِ خواننده/ مفسّر»؟ [[اکو، اومبرتر|اکو]] می‌کوشد با نقد این دو دیگاه، نظرگاهِ سومی را مطرح کند: «قصدِ متن». این سه درس‌گفتار [[اکو، اومبرتر|اکو]] در مجموع تأملی تاریخی ـ نظری در مسئلۀ تفسیر متن است. درس‌گفتارِ اول ریشه‌های تاریخی نظریه‌های خواننده‌محور معاصر را می‌کاود و مخاطب خود را به دنیای باورهای هرمسی و گنوسی می‌برد. درس‌گفتار دوم نمونه‌هایی از «بیش‌تفسیر» متون را بررسی می‌کند. درس‌گفتار سوم بررسی برخی نقدها و تفسیرهایی است که منتقدانِ ادبی بر رمان‌های خودِ اکو نوشته‌اند. او با بررسیِ این نقدها و تفسیرها می‌کوشد ایدۀ «قصد متن» را روشن‌تر و مستندتر پیش بگذارد. در حقیقت، هدف اکو از طرح ایدۀ «قصدِ متن» جستجوی نوعی امکان سوم است (امکان سومی بین قصد مؤلف و قصد خواننده). مدّعای [[اکو، اومبرتر|اکو]] این است که این امکان سوم مشکلات و نواقص دو بدیل رایج و مرسوم «قصدِ مؤلف» و «قصدِ خواننده» را برطرف می‌کند. تمایز بین «مؤلفِ الگو/ مؤلفِ تجربی» و «خوانندۀ الگو/ خوانندۀ تجربی» تمایزهای مهم اکو در این درس‌گفتارها هستند که هدف از آنها صورت‌بندی ایدۀ «قصد متن» است. نتیجه‌گیری نهایی اکو این است که «متن به ما هو متن» باید نقطۀ اتکای کنشِ خوانش، فهم و تفسیر باشد.


[[اکو، اومبرتر|اکو]] در این درس‌گفتارها ایده‌های خود را با ایجاز و اختصار تمام مطرح می‌کند، ایده‌هایی که در آثار دیگری چون نقش خواننده و حدودِ تفسیر با تفصیل بیش‌تری مطرح کرده است. با این حال، علی‌رغم ایجاز و اختصارِ گفتار [[اکو، اومبرتر|اکو]]، این نوشتار مختصر بتواند به فهم بهتر مباحث هرمنوتیکی و تفسیر متنی یاری رساند.<ref>[https://literaturelib.com/books/3377 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />
خط ۴۹: خط ۴۷:
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
 
[[تفسیر و بیش‌تفسیر]]


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]]
[[رده:فلسفه نظری]]
[[رده:مقالات(فروردین 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات(فروردین 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]