زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر بدرالزمان قریب: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر بدرالزمان قریب''' ویراستۀ امید | '''زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر بدرالزمان قریب''' ویراستۀ [[امید قنبری]]؛ این کتاب به زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی اندیشمند معاصر سرکار خانم دکتر [[قریب، بدرالزمان|بدرالزمان قریب]] میپردازد و شامل مقالات متعددی در مورد آثار و دستاوردهای این پژوهشگر برجستۀ زبانهای باستانی ایران است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر بدرالزمان قریب» ویراستۀ امید | کتاب «زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر بدرالزمان قریب» ویراستۀ [[امید قنبری]]، مجموعهای ارزشمند از مقالات و نوشتهها در مورد زندگی و خدمات علمی [[قریب، بدرالزمان|دکتر بدرالزمان قریب]]، پژوهشگر نامدار زبانهای باستانی ایران است. این اثر به بررسی ابعاد مختلف شخصیتی، علمی و فرهنگی این استاد برجسته میپردازد که نقش بسزایی در احیای زبانهای باستانی ایران به ویژه زبان سغدی داشته است. | ||
دکتر بدرالزمان قریب در سال ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد. خانوادۀ وی همه عالمان علم و دین بودند و او نیز به تبع سایر افراد خانواده به تحصیل رو آورد. پس از اخذ دیپلم ادبی وارد دانشکدۀ ادبیات فارسی شد و از محضر استادانی چون جلالالدین | [[قریب، بدرالزمان|دکتر بدرالزمان قریب]] در سال ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد. خانوادۀ وی همه عالمان علم و دین بودند و او نیز به تبع سایر افراد خانواده به تحصیل رو آورد. پس از اخذ دیپلم ادبی وارد دانشکدۀ ادبیات فارسی شد و از محضر استادانی چون [[همایی، جلالالدین|جلالالدین همایی]]، [[پورداود، ابراهیم|ابراهیم پورداوود]]، [[کیا، صادق|صادق کیا]]، [[معین، محمد|محمد معین]]، [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]، [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]]، [[مدرس رضوی، محمدتقی|مدرس رضوی]]، [[یارشاطر، احسان|احسان یارشاطر]] و [[محمد مقدم]] بهره برد. وی در سال ۱۳۳۸ راهی آمریکا شد و در دانشگاه پنسیلوانیا به تحصیل پرداخت و نزد استادانی چون مارک درسدن زبان سغدی را آموخت و در زمینۀ زبان سانسکریت و آواشناسی و زبانشناسی هندواروپایی تحصیل کرد. در سال ۱۳۴۴ با دفاع از رسالۀ دکتری خود با عنوان «[[تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی|تحلیل ساختاری نظام فعل در زبان سغدی]]» فارغ التحصیل شد. | ||
پس از بازگشت به ایران، دکتر قریب با رتبۀ استادیاری در دانشگاه شیراز مشغول به کار شد و به تدریس زبانهای باستانی پرداخت. سپس به دانشگاه تهران منتقل شد و حضور وی در این دانشگاه فرصتی ارزشمند برای دانشجویان زبانهای باستانی و علاقمندان به زبان سغدی بود. وی در سال ۱۳۷۷ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی پذیرفته شد و به مدیریت گویشهای ایرانی انتخاب گردید. | پس از بازگشت به ایران، دکتر قریب با رتبۀ استادیاری در دانشگاه شیراز مشغول به کار شد و به تدریس زبانهای باستانی پرداخت. سپس به دانشگاه تهران منتقل شد و حضور وی در این دانشگاه فرصتی ارزشمند برای دانشجویان زبانهای باستانی و علاقمندان به زبان سغدی بود. وی در سال ۱۳۷۷ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی پذیرفته شد و به مدیریت گویشهای ایرانی انتخاب گردید. | ||
کتاب شامل مقالات متعددی از پژوهشگران و همکاران دکتر قریب است از جمله: «کارنامه باستان»، «گفتگو با دکتر بدرالزمان قریب»، «بدر سغدیانه» از یدالله ثمره، «نوروز» از بدرالزمان قریب، «ایزدبانوی دانش» از زهره زرشناس، «رستم در روایات سغدی» از بدرالزمان | کتاب شامل مقالات متعددی از پژوهشگران و همکاران [[قریب، بدرالزمان|دکتر قریب]] است از جمله: «کارنامه باستان»، «گفتگو با دکتر بدرالزمان قریب»، «بدر سغدیانه» از یدالله ثمره، «نوروز» از بدرالزمان قریب، «ایزدبانوی دانش» از زهره زرشناس، «رستم در روایات سغدی» از [[قریب، بدرالزمان|بدرالزمان قریب]]، و مقالاتی از لیلا عسگری، آرزو رسولی (طالقان) و حوریه سعیدی. همچنین اشعاری از دکتر قریب و سالشمار علمی ایشان در کتاب آورده شده است. | ||
دکتر قریب به سبب خدمات شایستهای که به فرهنگ ایرانزمین کردهاند، در سالهای ۱۳۷۷ و ۱۳۸۱ به عنوان چهرۀ ماندگار برگزیده شدند و در سال ۱۳۷۴ به مناسبت تألیف «فرهنگ سغدی» جایزۀ کتاب سال را دریافت کردند. این اثر با ارائه تحلیلی جامع از زندگی و خدمات علمی دکتر بدرالزمان قریب، تصویر روشنی از این بانوی پژوهشگر برجسته ارائه میدهد.<ref>[https://literaturelib.com/books/1502 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | [[قریب، بدرالزمان|دکتر قریب]] به سبب خدمات شایستهای که به فرهنگ ایرانزمین کردهاند، در سالهای ۱۳۷۷ و ۱۳۸۱ به عنوان چهرۀ ماندگار برگزیده شدند و در سال ۱۳۷۴ به مناسبت تألیف «فرهنگ سغدی» جایزۀ کتاب سال را دریافت کردند. این اثر با ارائه تحلیلی جامع از زندگی و خدمات علمی دکتر بدرالزمان قریب، تصویر روشنی از این بانوی پژوهشگر برجسته ارائه میدهد.<ref>[https://literaturelib.com/books/1502 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۲
| زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر بدرالزمان قریب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | انجمن آثار و مفاخر فرهنگي (تهیه و تنظیم) نصیری، محمدرضا (مقدمهنویس) |
| ناشر | انجمن آثار و مفاخر فرهنگی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 |
| شابک | 6-244-528-964-978 |
| موضوع | قريب، بدرالزمان، 1308- -- سرگذشتنامه مقالههاي فارسي - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | / 203 CT |
زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر بدرالزمان قریب ویراستۀ امید قنبری؛ این کتاب به زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی اندیشمند معاصر سرکار خانم دکتر بدرالزمان قریب میپردازد و شامل مقالات متعددی در مورد آثار و دستاوردهای این پژوهشگر برجستۀ زبانهای باستانی ایران است.
ساختار
این کتاب شامل مقالات متعدد و بخشهای مختلف سازمانیافته است.
گزارش کتاب
کتاب «زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر بدرالزمان قریب» ویراستۀ امید قنبری، مجموعهای ارزشمند از مقالات و نوشتهها در مورد زندگی و خدمات علمی دکتر بدرالزمان قریب، پژوهشگر نامدار زبانهای باستانی ایران است. این اثر به بررسی ابعاد مختلف شخصیتی، علمی و فرهنگی این استاد برجسته میپردازد که نقش بسزایی در احیای زبانهای باستانی ایران به ویژه زبان سغدی داشته است.
دکتر بدرالزمان قریب در سال ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد. خانوادۀ وی همه عالمان علم و دین بودند و او نیز به تبع سایر افراد خانواده به تحصیل رو آورد. پس از اخذ دیپلم ادبی وارد دانشکدۀ ادبیات فارسی شد و از محضر استادانی چون جلالالدین همایی، ابراهیم پورداوود، صادق کیا، محمد معین، ذبیحالله صفا، پرویز ناتل خانلری، مدرس رضوی، احسان یارشاطر و محمد مقدم بهره برد. وی در سال ۱۳۳۸ راهی آمریکا شد و در دانشگاه پنسیلوانیا به تحصیل پرداخت و نزد استادانی چون مارک درسدن زبان سغدی را آموخت و در زمینۀ زبان سانسکریت و آواشناسی و زبانشناسی هندواروپایی تحصیل کرد. در سال ۱۳۴۴ با دفاع از رسالۀ دکتری خود با عنوان «تحلیل ساختاری نظام فعل در زبان سغدی» فارغ التحصیل شد.
پس از بازگشت به ایران، دکتر قریب با رتبۀ استادیاری در دانشگاه شیراز مشغول به کار شد و به تدریس زبانهای باستانی پرداخت. سپس به دانشگاه تهران منتقل شد و حضور وی در این دانشگاه فرصتی ارزشمند برای دانشجویان زبانهای باستانی و علاقمندان به زبان سغدی بود. وی در سال ۱۳۷۷ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی پذیرفته شد و به مدیریت گویشهای ایرانی انتخاب گردید.
کتاب شامل مقالات متعددی از پژوهشگران و همکاران دکتر قریب است از جمله: «کارنامه باستان»، «گفتگو با دکتر بدرالزمان قریب»، «بدر سغدیانه» از یدالله ثمره، «نوروز» از بدرالزمان قریب، «ایزدبانوی دانش» از زهره زرشناس، «رستم در روایات سغدی» از بدرالزمان قریب، و مقالاتی از لیلا عسگری، آرزو رسولی (طالقان) و حوریه سعیدی. همچنین اشعاری از دکتر قریب و سالشمار علمی ایشان در کتاب آورده شده است.
دکتر قریب به سبب خدمات شایستهای که به فرهنگ ایرانزمین کردهاند، در سالهای ۱۳۷۷ و ۱۳۸۱ به عنوان چهرۀ ماندگار برگزیده شدند و در سال ۱۳۷۴ به مناسبت تألیف «فرهنگ سغدی» جایزۀ کتاب سال را دریافت کردند. این اثر با ارائه تحلیلی جامع از زندگی و خدمات علمی دکتر بدرالزمان قریب، تصویر روشنی از این بانوی پژوهشگر برجسته ارائه میدهد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات