دیوان فارسی سید ابوالقاسم نباتی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ب الدین' به 'ب‌الدین'
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
جز (جایگزینی متن - 'ب الدین' به 'ب‌الدین')
خط ۴۱: خط ۴۱:
در دیوان نباتی، غزلیاتی وجود دارد که در بیشتر آنها به گونه‌ای به منقبت حضرت علی(ع) گریز می‌زند. نمونه‌ای از این اشعار در قصیده‌ای با مطلع «بیا ساقی از مِی دماغی بکن تر / که بی مِی ندیدم من از عمر خود بر» قابل مشاهده است که در آن به توصیف فضایل امام علی(ع) می‌پردازد.
در دیوان نباتی، غزلیاتی وجود دارد که در بیشتر آنها به گونه‌ای به منقبت حضرت علی(ع) گریز می‌زند. نمونه‌ای از این اشعار در قصیده‌ای با مطلع «بیا ساقی از مِی دماغی بکن تر / که بی مِی ندیدم من از عمر خود بر» قابل مشاهده است که در آن به توصیف فضایل امام علی(ع) می‌پردازد.


نباتی در اواخر عمر به «اهر» رفت و در بقعۀ شیخ شهاب الدین اهری گوشۀ عزلت و ریاضت گزید. عاشقان علم و ادب دورش را گرفتند و از دریای مواج علم و ادبش بهره جستند. سپس مجدداً به زادگاه خود در روستای اوشتوبین بازگشت و سرانجام در سال 1226 شمسی در سن 71 سالگی چشم از جهان فرو بست و در بالای کوهی مشرف به روستا به خاک سپرده شد.
نباتی در اواخر عمر به «اهر» رفت و در بقعۀ شیخ شهاب‌الدین اهری گوشۀ عزلت و ریاضت گزید. عاشقان علم و ادب دورش را گرفتند و از دریای مواج علم و ادبش بهره جستند. سپس مجدداً به زادگاه خود در روستای اوشتوبین بازگشت و سرانجام در سال 1226 شمسی در سن 71 سالگی چشم از جهان فرو بست و در بالای کوهی مشرف به روستا به خاک سپرده شد.


این دیوان که به کوشش علی ملازاده (مهربان) ویراستاری و تصحیح شده، شامل بخش‌های مختلفی از قبیل بحر طویل، تک‌بیت‌ها، دوبیتی‌ها، رباعی‌ها، غزلیات، قصیده‌ها، ماده تاریخ و مخمس‌هاست و گنجینه‌ای ارزشمند از ادبیات فارسی به شمار می‌رود.<ref>[https://literaturelib.com/books/1829 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
این دیوان که به کوشش علی ملازاده (مهربان) ویراستاری و تصحیح شده، شامل بخش‌های مختلفی از قبیل بحر طویل، تک‌بیت‌ها، دوبیتی‌ها، رباعی‌ها، غزلیات، قصیده‌ها، ماده تاریخ و مخمس‌هاست و گنجینه‌ای ارزشمند از ادبیات فارسی به شمار می‌رود.<ref>[https://literaturelib.com/books/1829 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>