ترکعلیشاه ترکی: تفاوت میان نسخه‌ها

| اساتید = گل محمدخان ناطق مکرانی، شهاب الدین واثق هراتی، مولوی رکن الدین مکمل نورمحلی، امام بخش صهبایی دهلوی، میرعلی اوسط لکهنویی  

| آثار = گلشن معنی، فرخ¬نامه، ساقی¬نامه، رساله منظوم بدر حسین، مثنوی صورت سرمد، گلزار محبت

'''مولوی ترک‌علی‌شاه قلندر نورمحلی''' (1242-1332ق/1826-1914م) متخلص به ترکی ، سیاح، نویسنده و شاعر فارسی‌گوی شبه‌قاره. نسبت او، بنابر آنچه خود در مقدمۀ تذکرۀ سخنوران چشم دیده آورده است، به چند واسطه به فردوسی طوسی می‌رسد. نیای او، آباوان، همراه نادرشاه افشار(1100-1160ق) از هرات به لاهور رفت و در آنجا اقامت گزید. پس از آن پدرش در نورمحل، از توابع لاهور مقیم شد. او که به 7 زبان سخن می‌گفت، شعر و شاعری را نمی‌پسندید و پسر را از بابت پرداختن به شاعری ملامت می‌کرد. ترکی تا 40 سالگی در زادگاه خود، نورمحل، به کسب دانش پرداخت.  

شعر پارسـی را از گل محمدخان ناطق مکرانـی(د 1264ق) آموخت و از محضر سخنورانی چون شهاب‌الدین واثق هراتی، مولوی رکن‌الدین مکمل نورمحلی و امام بخش صهبایی دهلوی کسب فیض نمود. علاوه بر این، شعر ریخته(اردو) را از میرعلی اوسط لکهنویی، متخلص به رشک آموخت. او در 40 سالگی از لردمایو، فرماندار کل انگلیسی هند و راجگان آن دیار لقب امیرالشعرایی گرفت.