پرش به محتوا

دوازده رساله در پارادوکس دروغگو: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '( ' به '('
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13850J1.jpg | عنوان = دوازده رساله در پارادوکس دروغگو | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = دشتکی، محمد بن ابراهیم (نويسنده) خفری، محمد بن احمد (نویسنده) کمال‌الدین بخاری، محمود بن نعمت‌الله ( نویسن...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
خط ۷: خط ۷:
[[دشتکی، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)
[[دشتکی، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)
[[خفری، محمد بن احمد ]] (نویسنده)
[[خفری، محمد بن احمد ]] (نویسنده)
[[کمال‌الدین بخاری، محمود بن نعمت‌الله ]] ( نویسنده)
[[کمال‌الدین بخاری، محمود بن نعمت‌الله ]] (نویسنده)
[[عارف‌نیا، طیبه ]] ( مصحح)
[[عارف‌نیا، طیبه ]] (مصحح)
[[دوانی، محمد بن اسعد ]] ( نویسنده)
[[دوانی، محمد بن اسعد ]] (نویسنده)
[[فرامرز قراملکی، احد ]] ( محقق)
[[فرامرز قراملکی، احد ]] (محقق)
[[دشتکی، منصور بن محمد]] ( نویسنده)
[[دشتکی، منصور بن محمد]] (نویسنده)
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
خط ۶۳: خط ۶۳:
گفته شده است نویسنده این رساله را به دو صورت نوشته است. وی ابتدا در حاشیه بر شرح مفتاح العلوم و به‌مناسبت بحث از تعریف خبر به صدق و کذب‌پذیری، به گزارش معما، ذکر دیدگاه دوانی و نقد وی می‌پردازد. وی در اینجا رساله مفصل صدرالدین را آورده تا به نقد دوانی و رد آن بپردازد، اما رساله ناتمام رها شده است. موضع دوم، حاشیه بر شرح تجرید است. وی در این موضع به‌تفصیل و اتمام سخن گفته و آن را به‌صورت مستقل درآورده است<ref>ر.ک: مقدمه صفحه، هفتادودو - هفتادوسه</ref>.
گفته شده است نویسنده این رساله را به دو صورت نوشته است. وی ابتدا در حاشیه بر شرح مفتاح العلوم و به‌مناسبت بحث از تعریف خبر به صدق و کذب‌پذیری، به گزارش معما، ذکر دیدگاه دوانی و نقد وی می‌پردازد. وی در اینجا رساله مفصل صدرالدین را آورده تا به نقد دوانی و رد آن بپردازد، اما رساله ناتمام رها شده است. موضع دوم، حاشیه بر شرح تجرید است. وی در این موضع به‌تفصیل و اتمام سخن گفته و آن را به‌صورت مستقل درآورده است<ref>ر.ک: مقدمه صفحه، هفتادودو - هفتادوسه</ref>.


ه)- رساله‌های شمس‌الدین محمد خفری ( م. ح 942ق):
ه)- رساله‌های شمس‌الدین محمد خفری (م. ح 942ق):
# عبرة الفضلاء: خفری در این رساله به بررسی پارادوکس دروغگو، به‌ویژه پاسخ دوانی پرداخته است. نویسنده راه‌حل‌های مختلفی را مورد تحلیل نقادانه قرار می‌دهد و در قالب «جواب اول»، «جواب ثانی» و «جواب ثالث» ارائه می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص263-269</ref>. گفته شده است این نوشته کوتاه خفری به دوره جوانی او تعلق دارد که پیرو دوانی بوده؛ به همین جهت با عبارت «قد أجاب حضرة الجلالية المحمدية» در آغاز رساله از او با احترام یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص265؛ مقدمه، صفحه هفتادوسه</ref>.
# عبرة الفضلاء: خفری در این رساله به بررسی پارادوکس دروغگو، به‌ویژه پاسخ دوانی پرداخته است. نویسنده راه‌حل‌های مختلفی را مورد تحلیل نقادانه قرار می‌دهد و در قالب «جواب اول»، «جواب ثانی» و «جواب ثالث» ارائه می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص263-269</ref>. گفته شده است این نوشته کوتاه خفری به دوره جوانی او تعلق دارد که پیرو دوانی بوده؛ به همین جهت با عبارت «قد أجاب حضرة الجلالية المحمدية» در آغاز رساله از او با احترام یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص265؛ مقدمه، صفحه هفتادوسه</ref>.
# حيرة الفضلاء: این رساله به پارادوکس مشهور می‌پردازد. نویسنده پس از بیان مسئله، چهار نظریه اصلی را در خصوص این پارادوکس مورد کاوش قرار داده و پاسخ‌های تفتازانی، کاتبی، سمرقندی، محقق طوسی، جرجانی، ابن کمونه، دوانی، دشتکی و... را مورد بررسی و نقد قرار داده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص271-289</ref>. در ادامه نظرات خود را در خصوص این موضوع در قالب پنج پاسخ ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص‌295-309</ref>. گفته شده است این تک‌نگاری مفصل متعلق به دوره اخیر زندگی نویسنده، یعنی پس از سال 903ق، بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه هفتادوسه</ref>.
# حيرة الفضلاء: این رساله به پارادوکس مشهور می‌پردازد. نویسنده پس از بیان مسئله، چهار نظریه اصلی را در خصوص این پارادوکس مورد کاوش قرار داده و پاسخ‌های تفتازانی، کاتبی، سمرقندی، محقق طوسی، جرجانی، ابن کمونه، دوانی، دشتکی و... را مورد بررسی و نقد قرار داده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص271-289</ref>. در ادامه نظرات خود را در خصوص این موضوع در قالب پنج پاسخ ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص‌295-309</ref>. گفته شده است این تک‌نگاری مفصل متعلق به دوره اخیر زندگی نویسنده، یعنی پس از سال 903ق، بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه هفتادوسه</ref>.