التربیة فی الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

| سال نشر = 1402ق / 1982م

| چاپ = یکم

| شابک =

| پیش از =

}}

هدف قرآن کریم، هدایت بشر است. در قرآن برای تحقق این مهم، به همۀ جوانب زندگی انسان عنایت شده است. یکی از مهمترین حوزه‌‌های زندگی انسان، تربیت است که قرآن از آن هم یاد کرده است. همۀ آیات قرآن در ترسیم نظام تربیتی صالح دخیل است، برخی مستقیم و برخی غیر مستقیم. برای کشف نظام تربیتی قرآن، لازم است به انسان در قرآن توجه شود. نگارنده در ادامه به نحوۀ آفرینش انسان می‌پردازد و از آغاز و انجام زندگی می‌گوید و به رسالت انسان و غایت زندگی او اشاره می‌کند و می‌افزاید: زادن و مردن انسان بیرون از اختیار اوست. انسان برای زندگی دنیایی نیازمند به اموری است که در قرآن از آنها به لفظ عمومی رزق تعبیر شده است. رزق در دنیا به دلایل گوناگون به تساوی میان مردم تقسیم نمی‌شود. نگارنده پس از این، به عناصر تربیت در قرآن به شرح زیر می‌پردازد:  

اطمینان به خداوند که لازمۀ ایمانی است که در قرآن و سنت از آن سخن رفته است و شدت و ضعف آن و نیز حوزه و گستره‌اش تابع شدت و ضعف و حوزه و گسترش ایمان به خداوند است.  

سومین عنصر، سعی و کوشش است. اسلام دین تلاش و پویایی است. از نصوص قرآنی برمی‌آید که خداوند انسان را خلیفۀ خود در زمین قرار داده است و اسما را به او آموخته است تا از آنها برای به جا آوردن وظایفش یاری بگیرد. غایت آفرینش انسان پرستش خداوند است و پرستش شکل توفیقی دارد و جز با پیروی از اوامر و نواهی خداوند تحقق نمی‌پذیرد. اسلام از سستی منع می‌کند و به تلاش می‌خواند.  

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:فاقد اتوماسیون]]