آداب و آیین‌ها و باورهای مردم افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
    جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE')
     
    خط ۱۷: خط ۱۷:
    | سال نشر =1395
    | سال نشر =1395


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE
    | چاپ =
    | چاپ =
    | شابک =978-600-94538-9-4
    | شابک =978-600-94538-9-4

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۳۴

    آداب، آیین‌ها و باورهای مردم افغانستان
    آداب و آیین‌ها و باورهای مردم افغانستان
    پدیدآورانعابدوف، داداجان (نویسنده)

    امیراحمدیان، بهرام (مترجم)

    فتحعلی زاده، شقایق (ویراستار)
    ناشرندای تاریخ
    مکان نشرتهران
    سال نشر1395
    شابک978-600-94538-9-4
    موضوعمردم‌شناسی - افغانستان - آداب و رسوم
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    GR ۲۹۵/الف۷ع۲ ۱۳۹۵

    آداب، آیین‌ها و باورهای مردم افغانستان تألیف داداجان عابدوف؛ بهرام امیراحمدیان (مترجم)؛ شقایق فتحعلی‌زاده (ویراستار)؛ این کتاب پژوهشی مردم‌شناختی درباره فرهنگ، آداب و رسوم و باورهای مردم افغانستان است که توسط پژوهشگر تاجیک، داداجان عابدوف، در دوران شوروی گردآوری شده و تصویری غنی از زندگی و اعتقادات مردم این سرزمین ارائه می‌دهد.

    ساختار

    این کتاب در هفت باب (فصل) و یک پیش‌گفتار تنظیم شده است.

    گزارش کتاب

    کتاب به بررسی جامع فرهنگ عامه مردم افغانستان، به ویژه مناطق دری‌زبان، می‌پردازد. مؤلف در پیش‌گفتار به اهمیت مطالعه فرهنگ مشترک میان ملل شرقی و مسلمان اشاره می‌کند و تأکید دارد که بسیاری از آیین‌های ذکر شده ممکن است امروزه کمرنگ شده باشند، اما ریشه در تاریخ و هویت مردم این سرزمین دارند.

    در باب یکم با عنوان «تجلیل از نوروز عالم‌افروز»، به جشن نوروز و اهمیت آن به عنوان عید ملی و بهاری پرداخته شده است. این فصل شامل توصیف مراسم مختلف نوروزی، مانند دیدوبازدیدها، دعاها و جشن‌های عمومی است.

    باب دوم با عنوان «میله‌های نوروزی» به بررسی جشن‌های محلی مرتبط با نوروز مانند «جند بالا»، «جشن گل سرخ» و «چارشنبه سوری» اختصاص دارد.

    باب سوم درباره ماه رمضان و سنت‌های آن است، از جمله استقبال مردم از این ماه، مراسم عید فطر و سرودهای رمضانی.

    باب چهارم به آیین‌های عروسی در افغانستان می‌پردازد و آن را یکی از طولانی‌ترین و پرهزینه‌ترین مراسم شادی‌بخش در فرهنگ افغانی معرفی می‌کند.

    باب پنجم شامل عقاید و آیین‌های گوناگون درباره تولد، نامگذاری نوزاد، مراسم «شب شش»، «چله گریز» و باورهای مرتبط با ارواح و پدیده‌های طبیعی است.

    باب ششم به معرفی بازی‌های سنتی مانند «برفی»، «بزکشی» و «آتش‌بازی» اختصاص دارد.

    باب هفتم نیز به بررسی «شگون‌ها» و باورهای عامیانه درباره سعد و نحس، خیر و شر، و آیین‌های دفع بلا می‌پردازد.

    این کتاب با ارائه مستندات ارزشمند، تصویری زنده از فرهنگ و باورهای مردم افغانستان ترسیم می‌کند و برای پژوهشگران حوزه مردم‌شناسی و فرهنگ عامه منبعی مهم محسوب می‌شود.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها