۱۹٬۴۹۵
ویرایش
ارسال المثل در مثنوی مولانا جلالالدین بلخی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۳
، ۲۲ اکتبربدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مولوي' به 'مولوی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره =PIR۵۳۰۷/ض۴م۸ | | کد کنگره =PIR۵۳۰۷/ض۴م۸ | ||
| موضوع = | | موضوع =مولوی، جلالالدين محمد بن محمد، 604- 672ق.مثنوی - نقد و تفسير=شعر فارسی - قرن 7ق.- تاريخ و نقد=ضرب المثلهاي فارسی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =انتشارات سروش | | ناشر =انتشارات سروش | ||
| مکان نشر =تهران | | مکان نشر =تهران | ||
| سال نشر =1376 | | سال نشر =1376 | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE117478AUTOMATIONCODE | |||
| کد اتوماسیون = | |||
| چاپ =چاپ دوم | | چاپ =چاپ دوم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =117478 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
انگیزۀ مؤلف از این کار این است که میگوید اَمثال در زبان فارسی ریشهای عمیق دارد، لیکن غالب مردم که این ضربالمثلها را به کار میبرند از علّت به وجود آمدنش بیاطلاعاند، ریشهیابی و بررسی عمیقی آنها محتاج تحقیق و تتّبع فراوان است. در این کار، [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را از آن رو انتخاب کرده که این آرایه در آن کاربرد بسیار وسیعی دارد و در واقع تمثیل از جنبههای مهمّ [[مثنوی معنوی|مثنوی]] محسوب میگردد. | انگیزۀ مؤلف از این کار این است که میگوید اَمثال در زبان فارسی ریشهای عمیق دارد، لیکن غالب مردم که این ضربالمثلها را به کار میبرند از علّت به وجود آمدنش بیاطلاعاند، ریشهیابی و بررسی عمیقی آنها محتاج تحقیق و تتّبع فراوان است. در این کار، [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را از آن رو انتخاب کرده که این آرایه در آن کاربرد بسیار وسیعی دارد و در واقع تمثیل از جنبههای مهمّ [[مثنوی معنوی|مثنوی]] محسوب میگردد. | ||
در تهیه این اثر، دو نسخۀ [[مثنوی معنوی]]، یکی چاپ علاءالدّوله و دیگر چاپ بروخیم اساس قرار | در تهیه این اثر، دو نسخۀ [[مثنوی معنوی]]، یکی چاپ علاءالدّوله و دیگر چاپ بروخیم اساس قرار گرفتهاز کتابهای [[امثال و حکم|امثال و حِکَم دهخدا]] و [[فرهنگ فارسی (متوسط)|فرهنگ فارسی معین]] و [[برهان قاطع|فرهنگ برهان قاطع]] بهرهها برده است. در بخشهای مختلف کتاب، برای آنکه متن از حالت یکنواختی خارج شود، گاه از داستانهای کوتاه و احیاناً فکاهی [[مثنوی معنوی|مثنوی]] که در متن آن، مَثَل به طور کامل و یا به صورت تلویحی ذکر شده، استفاده کرده و کل داستان را در متن و یا در پاورقی آورده است. | ||
مؤلف، در آغاز کتاب، علاوه بر مقدمۀ کوتاه و شرح حال مختصر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، منظومۀ معروف «بشنو از نی ...» را که بیشتر ابیات آن حکم مثل سایر را پیدا کرده، بدون هیچگونه شرح و توضیحی ذکر نموده است. | مؤلف، در آغاز کتاب، علاوه بر مقدمۀ کوتاه و شرح حال مختصر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، منظومۀ معروف «بشنو از نی...» را که بیشتر ابیات آن حکم مثل سایر را پیدا کرده، بدون هیچگونه شرح و توضیحی ذکر نموده است. | ||
وی همچنین به پیروی از [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، کتاب را در شش بخش ترتیب داده و در پایان هر بخش یکی از داستانهای مشهور [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را بدون هیچ توضیحی آورده است. در متن اصلی کتاب، ابیات مشتمل بر آرایۀ تمثیل را همراه با شرح و تفسیر ذکر و گاه برخی از مثلها را در دیگر آثار نیز جستجو و ریشهیابی نموده و ذیل هر کدام، شمارۀ دفتر و شمارۀ بیت را مشخص کرده و برخی لغات و تعبیرات دشوار ابیات را نیز در پاورقی توضیح داده است. | وی همچنین به پیروی از [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، کتاب را در شش بخش ترتیب داده و در پایان هر بخش یکی از داستانهای مشهور [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را بدون هیچ توضیحی آورده است. در متن اصلی کتاب، ابیات مشتمل بر آرایۀ تمثیل را همراه با شرح و تفسیر ذکر و گاه برخی از مثلها را در دیگر آثار نیز جستجو و ریشهیابی نموده و ذیل هر کدام، شمارۀ دفتر و شمارۀ بیت را مشخص کرده و برخی لغات و تعبیرات دشوار ابیات را نیز در پاورقی توضیح داده است. | ||