۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '« ' به '«') |
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
درباره دوران كودكى، تعليم و تربيت و استادان او در علوم ظاهرى اطلاع چندانى در دست نيست. در تصوف مريد سماءالدين كَنْبوى دهلوى شد. سماء الدين از سلسله سهرورديه و خليفه كبيرالدين اسماعيل بخارى بود. | درباره دوران كودكى، تعليم و تربيت و استادان او در علوم ظاهرى اطلاع چندانى در دست نيست. در تصوف مريد سماءالدين كَنْبوى دهلوى شد. سماء الدين از سلسله سهرورديه و خليفه كبيرالدين اسماعيل بخارى بود. | ||
جمالى در هندوستان و كشورهاى اسلامى به سير و سياحت پرداخت و در اين سفرها با عارفان و شاعران بسيارى، از جمله با [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامى]] ، ديدار كرد. وى نزد سلطان سكندر لودى، ظهيرالدين محمد بابر و همايون شاه محترم بود. سال وفات او را 942ق ذكر كردهاند. مقبره وى در دهلى و سالروز وفات وى در دهم ذيقعده است. | جمالى در هندوستان و كشورهاى اسلامى به سير و سياحت پرداخت و در اين سفرها با عارفان و شاعران بسيارى، از جمله با [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامى]]، ديدار كرد. وى نزد سلطان سكندر لودى، ظهيرالدين محمد بابر و همايون شاه محترم بود. سال وفات او را 942ق ذكر كردهاند. مقبره وى در دهلى و سالروز وفات وى در دهم ذيقعده است. | ||
جمالى سه فرزند داشت: حسن كه در ابتداى جوانى درگذشت و جمالى مرثيهاى براى وى سرود؛ عبدالحى حياتى، كه شاعر بود؛ و عبدالرحمان، متخلص به گدايى، كه او نيز عارف و شاعر بود. | جمالى سه فرزند داشت: حسن كه در ابتداى جوانى درگذشت و جمالى مرثيهاى براى وى سرود؛ عبدالحى حياتى، كه شاعر بود؛ و عبدالرحمان، متخلص به گدايى، كه او نيز عارف و شاعر بود. |
ویرایش