نفحات عاشوراء: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

نفحات عاشوراء (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۱

۴۶۰ بایت اضافه‌شده ، ۱۱ اکتبر

جز

جایگزینی متن - ' ]]' به ']]'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۵۳۱

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 | پدیدآوران =
 [[ساعدی، فاخر]] (نويسنده)
-[[آل نور، نعمه ]] (مصحح)
+[[آل نور، نعمه]] (مصحح)
 |زبان
 | زبان = عربی
 | کد کنگره =  /س2ن7 41/5 BP
-| موضوع =حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - سوگواری‏ها - شعر مذهبی عربی - قرن 14 - واقعه کربلا، 61ق. - واقعه کربلا، 61ق. - شعر - وعظ
+| موضوع =حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - سوگواری‏ها - شعر مذهبی عربی - قرن 14 - واقعه کربلا، 61ق. - واقعه کربلا، 61ق. - شعر - وعظ
 |ناشر
 | ناشر = طوبای محبت
@@ خط ۴۶: / خط ۴۶: @@
 در اینجا نمونه‌ای از کار [[ساعدی، فاخر|فاخر ساعدی]]، برای فهم شیوۀ خطابی او بررسی می‌شود:
-مجلس شب اول این مجلس با عنوان «الیوم الأول، المجلس الأول» و با اشعاری حماسی و مرثیه‌سرایی (مجرّدات و ابوذیّه) آغاز می‌گردد. خطیب در این خطابه، بر فضیلت گریه و سوگواری برای [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] تمرکز دارد. ref>ر.ک: همان، ص32-15<nowiki></ref></nowiki>
+مجلس شب اول این مجلس با عنوان «الیوم الأول، المجلس الأول» و با اشعاری حماسی و مرثیه‌سرایی (مجرّدات و ابوذیّه) آغاز می‌گردد. خطیب در این خطابه، بر فضیلت گریه و سوگواری برای [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] تمرکز دارد.<ref> ر.ک: ص32-15</ref>
 سبک و ادبیات خطابه: فاخر با ادبیاتی قوی و تأثیرگذار، بر محوریت روایات و احادیث سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که حتی ائمۀ پیشین نیز بر مصیبت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] گریسته‌اند. وی سپس به بررسی «شعر» به عنوان یکی از مهم‌ترین راه‌های تحریک عبرت و اشک (من أهم الطرق التی تثیر العبرة) می‌پردازد. خطیب ویژگی‌های اصلی تأثیرگذاری شعر بر روان انسان را برمی‌شمارد؛ از جمله اینکه شعر به دلیل موسیقی، وزن و ایقاع خاص خود بر احساسات اثر می‌گذارد، عواطف را تهییج می‌کند، و به دلیل ساختار کوتاه و عمیق، سریعاً در قلب نفوذ می‌کند. او همچنین به سیره ائمه(ع) در توجه به شعرا، مانند تجلیل از جعفر بن عفان الطائی و دیگران اشاره می‌کند تا به اهمیت این سبک تأکید نماید<ref>ر.ک: همان، ص27-19</ref>
@@ خط ۵۲: / خط ۵۲: @@
 سبک کلی خطابه، ترکیبی از نقل‌های تاریخی و روایی، همراه با تحلیل عمیق و منطقی برای اثبات ضرورت گریه و مرثیه‌سرایی است.
-پاورقی‌های کتاب بیشتر به منابع حدیثی و تاریخی شیعه استناد دارند. برخی از مهم‌ترین منابع عبارتند از: بحار الأنوار، كامل الزیارات، جوامع احادیث الشیعة، وسائل الشیعة، مناقب آل أبی طالب، مقتل‌الحسین، شرح نهج البلاغة، أعیان الشیعة، الغدیر و الدر المنضود.<ref>ر.ک: همان، ص37،56،52</ref>
+پاورقی‌های کتاب بیشتر به منابع حدیثی و تاریخی شیعه استناد دارند. برخی از مهم‌ترین منابع عبارتند از: [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الأنوار]]، [[كامل الزيارات|كامل الزیارات]]، جوامع احادیث الشیعة، [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشیعة]]، [[مناقب آل أبي‌طالب(ع)|مناقب آل أبی‌طالب]]، مقتل‌الحسین، شرح نهج البلاغة، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعیان الشیعة]]، [[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدیر]] و [[الدر المنضود في الصلاة و السلام علی صاحب المقام المحمود|الدر المنضود]].<ref>ر.ک: همان، ص37،56،52</ref>
 ==پانویس ==
@@ خط ۶۷: / خط ۶۷: @@
 [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
 [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
-[[رده:حسین بن علی (ع)]]
+[[رده:امام حسین(ع)]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1404]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
 [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1404 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]]
 [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1404 توسط فریدون سبحانی]]