جاحظ، عمرو بن بحر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‎های ')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
[[پرونده:NUR02166.jpg|بندانگشتی|جاحظ، عمرو بن بحر]]
| عنوان = جاحظ
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| تصویر = NUR02166.jpg
|-
| اندازه تصویر =
! نام!! data-type='authorName'|جاحظ، عمرو بن بحر
| توضیح تصویر = جاحظ، عمرو بن بحر
|-
| نام کامل = ابوعثمان عمرو بن بحر بن محبوب
|نام‎های دیگر
| نام‌های دیگر = جاحظ، ابوعثمان عمرو بن بحر
|data-type='authorOtherNames'| جاحظ، ابوعثمان عمرو بن بحر
جاحظ البصری
عمرو بن بحر الجاحظ
ابی‌عثمان عمرو بن بحر بن محبوب
| لقب = جاحظ (چشم برآمده)، حدقی
| تخلص =
| نسب = کنانی، لیثی
| نام پدر = بحر
| ولادت = ۱۵۰، ۱۶۰ یا ۱۴۶ قمری
| محل تولد = بصره
| کشور تولد =
| محل زندگی = بصره، بغداد، سامرا
| رحلت = ۲۵۵ یا ۲۵۶ قمری
| شهادت =
| مدفن = بصره
| طول عمر =
| نام همسر =
| فرزندان =
| خویشاوندان = یموت بن مزرع عبدی (خواهرزاده)
| دین = اسلام
| مذهب = معتزلی (جاحظیه)
| پیشه = ادیب، متکلم، نویسنده
| درجه علمی =
| دانشگاه =
| علایق پژوهشی = کلام، ادبیات عرب، حدیث، تفسیر، تاریخ، علوم طبیعی
| منصب =
| پس از =
| پیش از =
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[ابوعبیده، معمر بن مثنی|ابوعبیده]] | [[اصمعی]] | [[ابوزید انصاری]] | [[نظام‌الاعرج، حسن بن محمد|نظام]]}}
| مشایخ =
| معاصرین = حنین بن اسحاق، سلمویه
| شاگردان = یموت بن مزرع، محمد بن عبدالله بن ابودلهاث، محمد بن یزید نحوی، أبو بکر بن أبی داود
| اجازه اجتهاد از =
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[البيان و التبيين]] | [[البخلاء]] | [[الحیوان]] | [[البرصان و العرجان و العمیان و الحولان]] | [[البغال]] | [[التاج في أخلاق الملوك]]}}
| سبک نوشتاری =
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE02166AUTHORCODE
}}
 
'''ابوعثمان عمرو بن بحر''' (۱۵۰ یا ۱۶۰-۲۵۵ یا ۲۵۶ق)، معروف به جاحظ، متکلم و ادیب معتزلی و نویسنده پرتألیف قرن سوم هجری بود. او در کلام، ادبیات عرب، حدیث، تفسیر، تاریخ و حتی علوم طبیعی سرآمد و در فنون گوناگون صاحب تألیف بود. از مهمترین آثار او می‌توان به «[[البيان و التبيين|البیان و التبیین]]»، «[[البخلاء]]» و «[[كتاب الحيوان|الحیوان]]» اشاره کرد. جاحظ شاگرد استادانی چون [[ابوعبیده، معمر بن مثنی|ابوعبیده]]، [[اصمعی، عبدالملک بن قریب|اصمعی]]، [[انصاری، سعید بن اوس|ابوزید انصاری]] و نظام بود و گرایش سیاسی مشخصی نداشت و غالباً تابع جریان‌های حاکم بود.
 
او دایی [[عبدی، یموت بن مزرع|یموت بن مزرع عبدی]] است.
 
== ولادت ==
 
ابوعثمان عمرو بن بحر بن محبوب کنانی لیثی، معروف به جاحظ، در بصره زاده شد. در تعیین تاریخ ولادت او بین سال‌های ۱۴۶، ۱۵۰ و ۱۶۰ق اختلاف نظر وجود دارد. جدش زنگی و شتربان و از موالی بنی کنانه بود. او چهره‌ای زشت با چشمانی برآمده داشت و به همین مناسبت، به جاحظ (چشم برآمده) و حدقی لقب گرفت. وی در جوانی در بصره با فروش نان و ماهی امرار معاش می‌کرد.


جاحظ البصری
== اساتید ==
وى در لغت و ادبيات شاگرد [[ابوعبیده، معمر بن مثنی|ابوعبيده]]، [[اصمعی، عبدالملک بن قریب|اصمعى]] و [[انصاری، سعید بن اوس|ابوزيد انصارى]] و در كلام شاگرد [[نظام‌الاعرج، حسن بن محمد|نظّام]] و مصاحب و هم مباحثۀ حنين بن اسحاق و سلمويه مى‌باشد.جاحظ گرايش سياسى مشخصى نداشت و غالباً  تابع جريان‌هاى حاكم بود. کتاب‌هاى خود را به درباريان تقديم كرده، صله مى‌گرفت و تا آخر عمر به اين روش ارتزاق نمود.او در جوانى در بغداد و مدتى نيز در سامرا اقامت كرد و سپس به بصره بازگشت، همچنين به دمشق و انطاكيه نيز سفر كرد. جاحظ داراى هوش بسيار و حافظه‌اى قوى بود. به گفته مبرّد، وى شيفتۀ مطالعه بود و وقتى كتابى به دست مى‌گرفت تا تمام آن را نمى‌خواند كنارش نمى‌گذاشت.


عمرو بن بحر الجاحظ
جاحظ در كلام، ادبيات عرب، حديث، تفسير، تاريخ و حتى علوم طبيعى سرآمد و در فنون گوناگون صاحب تأليف بود.وى توان آن را داشت كه بصورت مستدل با زيركى به اثبات مطلبى بپردازد و سپس با همان روش به ردّ آن اقدام نمايد. جاحظ به دروغ‌پردازى شهرت داشت و احاديث را به سخره مى‌گرفت. خواهرزاده‌اش، يموت بن مزرّع او را بى‌دين خوانده است. با وجود اين گفته‌اند کتاب‌هايش داراى الفاظى شيوا و ساده است و در آنها تناسب معنا و لفظ از هرنوعى(عاميانه، ادبى و غيره)حفظ شده است و با داشتن برخى انحرافات، نقش مهمى در روشن‌سازى اذهان دارد. جاحظ به محتواى برخى آثارى كه مى‌نگاشت هيچگونه اعتقادى نداشت و صرفا در قبال پولى كه دريافت مى‌كرد به نگارش آنها اقدام مى‌نمود.


ابی‌عثمان عمرو بن بحر بن محبوب
== وفات ==
|-
جاحظ در محرم سال 255 يا 256ق بر اثر بيمارى فلج و نقرس در بصره درگذشت.
|نام پدر
|data-type='authorfatherName'|
|-
|متولد
|data-type='authorbirthDate'|
|-
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
|-
|رحلت
|data-type='authorDeathDate'|255 ق
|-
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
|-
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE2166AUTHORCODE
|}
</div>


'''ابوعثمان عمر بن بحر''' معروف به '''جاحظ'''، متكلم و اديب معتزلى در بصره زاده شد.در تعيين تاريخ ولادت او بين سال‌هاى 146،150 و 160ق اختلاف نظر وجود دارد.وى در لغت و ادبيات شاگرد ابوعبيده، اصمعى و ابوزيد انصارى و در كلام شاگرد نظّام و مصاحب و هم مباحثۀ حنين بن اسحاق و سلمويه مى‌باشد.جاحظ گرايش سياسى مشخصى نداشت و غالبا تابع جريان‌هاى حاكم بود. كتابهاى خود را به درباريان تقديم كرده، صله مى‌گرفت و تا آخر عمر به اين روش ارتزاق نمود.او در جوانى در بغداد و مدتى نيز در سامرا اقامت كرد و سپس به بصره بازگشت، همچنين به دمشق و انطاكيه نيز سفر كرد. جاحظ داراى هوش بسيار و حافظه‌اى قوى بود. به گفته مبرّد، وى شيفتۀ مطالعه بود و وقتى كتابى به دست مى‌گرفت تا تمام آن را نمى‌خواند كنارش نمى‌گذاشت.
== آثار ==
جاحظ در كلام، ادبيات عرب، حديث، تفسير، تاريخ و حتى علوم طبيعى سرآمد و در فنون گوناگون صاحب تأليف بود.وى توان آن را داشت كه بصورت مستدل با زيركى به اثبات مطلبى بپردازد و سپس با همان روش به ردّ آن اقدام نمايد. جاحظ به دروغ‌پردازى شهرت داشت و احاديث را به سخره مى‌گرفت. خواهرزاده‌اش، يموت بن مزرّع او را بى‌دين خوانده است. با وجود اين گفته‌اند كتابهايش داراى الفاظى شيوا و ساده است و در آنها تناسب معنا و لفظ از هرنوعى(عاميانه، ادبى و غيره)حفظ شده است و با داشتن برخى انحرافات،
نقش مهمى در روشن‌سازى اذهان دارد.جاحظ به محتواى برخى آثارى كه مى‌نگاشت هيچگونه اعتقادى نداشت و صرفا در قبال پولى كه دريافت مى‌كرد به نگارش آنها اقدام مى‌نمود.
كتاب «العثمانيه» كه بعداً خود مؤلف نقض آن را نوشت و نيز «كتاب النساء» که در برترى زنان نوشته از اين دسته‌اند.
كتاب «العثمانيه» كه بعداً خود مؤلف نقض آن را نوشت و نيز «كتاب النساء» که در برترى زنان نوشته از اين دسته‌اند.
از جاحظ بيش از صد اثر برجاى مانده كه به موضوعات مختلف دينى، سياسى، تاريخى، علم اخلاق، پيشه‌ها و اصناف، حيوانات، جغرافيا، جدل، بازيها، قصه و غيره مى‌پردازد.
از جاحظ بيش از صد اثر برجاى مانده كه به موضوعات مختلف دينى، سياسى، تاريخى، علم اخلاق، پيشه‌ها و اصناف، حيوانات، جغرافيا، جدل، بازيها، قصه و غيره مى‌پردازد.


جاحظ در محرم سال 255 يا 256ق بر اثر بيمارى فلج و نقرس در بصره درگذشت.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[التاج في أخلاق الملوك]]
[[الرسائل الأدبية، رسائل الجاحظ]]


== وابسته‌ها ==
{{وابسته‌ها}}
[[شرح علی المائة كلمة لأميرالمومنين علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام (ابن میثم - عبدالوهاب -وطواط)]]  
[[شرح علی المائة كلمة لأميرالمومنين علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام (ابن میثم - عبدالوهاب -وطواط)]]  


خط ۵۳: خط ۷۹:


[[البخلاء]]  
[[البخلاء]]  
[[التربيع و التدوير]]
[[الأمل و المأمول]]
[[فلسفة الجد و الهزل]]
[[الدلائل و الاعتبار علی الخلق و التدبير]]
[[مصطلحات نقدیة و بلاغیة في کتاب البیان و التبیین للجاحظ]]


[[البرصان و العرجان و العمیان و الحولان]]  
[[البرصان و العرجان و العمیان و الحولان]]  
[[التبصر بالتجارة في‌ وصف‌ ما‌ یستظرف‌ في‌ البلدان‌ من‌ الأمتعه‌ الرفیعة‌ و الأعلاق‌ النفیسة و الجواهر الثمینة‌]]
[[المختار في الرد علي النصاري]]


[[البغال]]  
[[البغال]]  


[[البیان و التبیین]]  
[[الحنين إلى الأوطان]]
 
[[تهذيب الأخلاق]]
 
[[البيان و التبيين]]
 
[[خمس رسائل (ثعالبی، جاحظ و...)]]  


[[الحیوان]]  
[[الحیوان]]  
خط ۶۴: خط ۱۱۰:
[[المحاسن و الأضداد]]  
[[المحاسن و الأضداد]]  


[[تاج آیین کشور داری در ایران و اسلام]]  
[[تاج، آیین کشور داری در ایران و اسلام]]
 
[[الجاحظ و كتابه في البلدان]]
 
[[مجموعة رسائل (جاحظ)]]  


[[مطلوب کل طالب من کلام علی ابن ابیطالب]]  
[[مطلوب کل طالب من کلام علی ابن ابیطالب]]  
خط ۷۷: خط ۱۲۷:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:متکلمان]]
[[رده:ادیبان]]