فولکلور و تاریخ کرد: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURفولکلور و تاریخ کردJ1.jpg | عنوان = فولکلور و تاریخ کرد | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = شمس، اسماعیل (نویسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = فولکلور کردی -- تاریخ کردستان -- فرهنگ عامه کردستان |...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۴
| فولکلور و تاریخ کرد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شمس، اسماعیل (نویسنده) |
| ناشر | مجمع ذخایر اسلامی |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1393 |
| چاپ | اول |
| شابک | ۳-۸۰۳-۹۸۸-۹۶۴-۹۷۸ |
| موضوع | فولکلور کردی -- تاریخ کردستان -- فرهنگ عامه کردستان |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
فولکلور و تاریخ کرد تألیف اسماعیل شمس (متولد ۱۳۵۳ش)، پژوهشگر فرهنگ و تاریخ کرد؛ کتابی است که به بررسی نسبت تاریخ کرد با فولکلور کردی و سنتهای شفاهی کردستان میپردازد. این اثر با توجه به دیرهنگام بودن آغاز فرهنگ کتابت در جامعه کردی، راهکارها و شیوهنامههایی برای جمعآوری فرهنگ شفاهی کرد ارائه میدهد و نشان میدهد چگونه میتوان به کمک بیتها و بالورهها به بازسازی تاریخ کرد پرداخت.
ساختار
این کتاب در ۹ فصل اصلی سازماندهی شده است.
گزارش کتاب
کتاب "فولکلور و تاریخ کرد" اثر اسماعیل شمس، پژوهشی است در زمینه رابطه تاریخ و فرهنگ شفاهی کردستان. با توجه به اینکه فرهنگ کتابت در جامعه کردی بسیار دیرهنگام آغاز شد و نویسندگان کردتبار معمولاً به زبانهای عربی و فارسی مینوشتند، تا پیش از کتاب شرفنامه، اثر مکتوب جامعی درباره تاریخ کردستان وجود ندارد. این کتاب راهکارهایی برای جمعآوری فرهنگ شفاهی کرد ارائه میدهد.
فصل اول به تاریخنگاری کردی و وجوه هستیشناسانه، معرفتشناسانه و روششناسانه آن میپردازد. فصل دوم بر اهمیت جمعآوری سنتهای شفاهی برای تکمیل تاریخ فرهنگ کرد تأکید دارد. فصل سوم با استفاده از ۱۳ عنوان، هزاران لغت و اصطلاح روزمره مردم کرد را جمعآوری کرده و فولکلور مرتبط با آنها را ارائه میدهد.
فصل چهارم به بازسازی تاریخ کرد از طریق شناخت جامعه کردی با محوریت روستا، قبیله و شهر اختصاص دارد. فصل پنجم ادبیات شفاهی کرد شامل بیتهای کردی، ترانهها، شاهنامههای کردی، مم و زین، بالوره و قصههای عامیانه را بررسی میکند. فصل ششم آیینهای سنتی مانند "بوکه بارانه" برای طلب باران را مطالعه میکند.
فصل هفتم به زیارتگاه پیر شالیار و مراسمهای مرتبط با آن در هورامان میپردازد. فصل هشتم جشنهای فصلی مناطق کردنشین به ویژه جشن بهار کردی را بررسی میکند. فصل نهم نیز به آداب و رسوم کردها اختصاص دارد.
این کتاب نزدیکی فرهنگی مردم کرد را با تاریخ و تمدن آریایی و ایرانی نشان میدهد و الگویی برای بازسازی تاریخ کرد از طریق جمعآوری فولکلور ارائه میدهد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات