التصریف: تفاوت میان نسخه‌ها

التصریف (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۴

۱۲۱ بایت اضافه‌شده ، ۱۵ سپتامبر

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۱۸۰

ویرایش

@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 نام کامل کتاب «التصریف لمن عجز عن التالیف» است<ref>مقدمه محقق، ص22</ref>.
-اثر نفیس حاضر که دائرةالمعارف پزشکی‌ محسوب‌ می‌شود، زهراوی را‌ به‌ یکی از بنیان‌گذاران جراحی اسلامی معروف و مشهور ساخته است. این کتاب‌درسی مقاله است که بیست و نه مقاله آن اختصاص به بیماری‌های مختلف و کیفیت درمان آنها و همچنین شناخت ادویه و عقاقیر دارد<ref>بیگ باباپور، یوسف، ص80</ref>.
+اثر نفیس حاضر که دائرةالمعارف پزشکی‌ محسوب‌ می‌شود، [[زهراوی، خلف بن عباس|زهراوی]] را‌ به‌ یکی از بنیان‌گذاران جراحی اسلامی معروف و مشهور ساخته است. این کتاب‌درسی مقاله است که بیست و نه مقاله آن اختصاص به بیماری‌های مختلف و کیفیت درمان آنها و همچنین شناخت ادویه و عقاقیر دارد<ref>بیگ باباپور، یوسف، ص80</ref>.
 از میان مقالات کتاب، مقاله سی‌ام‌ توجه بسیاری‌ را برانگیخته و بارها ترجمه شده است. این مقاله در موضوع جراحی بوده و از سه باب تشکل‌یافته است‌:
 باب اول در داغ‌کردن با آتش و سوزاندن با داروهای تند و این باب مرتب گردیده از سرتاپای، با‌ تصویر ابزار و آهنین‌های داغ‌کردن و آنچه در درستکاری ‌ ‌بدان نیاز است؛ باب دوم در بریدن و شکافتن و فصد و حجامت و جراحات و بیرون آوردن تیر و مانند آن با تصویر ابزار و آلات‌ این‌ اعمال‌؛ باب سوم در شکسته‌بندی‌ (مجبری‌) و جاانداختن استخوان و درمان سستی آن از سرتاپای با صورت آلات و ابزار آن<ref>همان</ref>.
-زهراوی در باب اول که به 56‌ فصل‌ تقسیم‌ می‌شود، به آلات داغ کردن (مکواة) و شیوه‌های‌ مناسب داغ‌کردن (الکی) اشاره کرده و در آغاز این باب، سخن از سودها و زیان‌های داغ‌کردن و اینکه‌ با‌ کدام‌ مزاج سازگار می‌افتد، به میان آورده است<ref>ر.ک:همان</ref>.
+[[زهراوی، خلف بن عباس|زهراوی]] در باب اول که به 56‌ فصل‌ تقسیم‌ می‌شود، به آلات داغ کردن (مکواة) و شیوه‌های‌ مناسب داغ‌کردن (الکی) اشاره کرده و در آغاز این باب، سخن از سودها و زیان‌های داغ‌کردن و اینکه‌ با‌ کدام‌ مزاج سازگار می‌افتد، به میان آورده است<ref>ر.ک:همان</ref>.
-زهراوی در این کتاب، درباره جمله معروف (الکی  آخر الطب‌)  که‌ به گونه‌ای دیگر نیز شایع گردیده و آن (آخر الدوا الکی) است می‌گوید‌: «عامه‌ مردم از این جمله چنین دریافت نمی‌کند که پس از داغ‌کردن دیگر‌ دارویی‌ سودمند نیست، درحالی‌که چنین نیست. معنای جمله این است که اگر داروهای‌ گوناگون‌ به کار برده شده، سودمند نیفتاد، آن گاه باید متوسل به آخرین درمان‌ شد‌ که‌ داغ‌کردن باشد»<ref>همان،ص80-81</ref>.
+[[زهراوی، خلف بن عباس|زهراوی]] در این کتاب، درباره جمله معروف (الکی  آخر الطب‌)  که‌ به گونه‌ای دیگر نیز شایع گردیده و آن (آخر الدوا الکی) است می‌گوید‌: «عامه‌ مردم از این جمله چنین دریافت نمی‌کند که پس از داغ‌کردن دیگر‌ دارویی‌ سودمند نیست، درحالی‌که چنین نیست. معنای جمله این است که اگر داروهای‌ گوناگون‌ به کار برده شده، سودمند نیفتاد، آن گاه باید متوسل به آخرین درمان‌ شد‌ که‌ داغ‌کردن باشد»<ref>همان،ص80-81</ref>.
 این کتاب در طی هشتصد سال گذشته به زبان‌های مختلف ترجمه و بارها طبع و نشر شده و سال‌ها جزو کتب درسی در دانشگاه‌های‌ اروپا‌ بوده و اکنون هم در درس‌های تاریخ پزشکی در دانشگاه‌های بزرگ جهان بحث و نقد و تفسیر و تحلیل می‌شود<ref>همان،ص81</ref>.