إعراب نهجالبلاغة و بیان معانیه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
* [[غازی زاهد، زهیر| دکتر زهیر غازی زاهد]] تأکید دارد | * [[غازی زاهد، زهیر| دکتر زهیر غازی زاهد]] تأکید دارد [[نهجالبلاغة (صبحی صالح)|نهجالبلاغه]] را نه با روش سنتی اعراب که تنها بر جمله متمرکز است، بلکه با توجه به بافتار و کلیت معنایی متن هر خطبه، تحلیل و تفسیر کند. او معتقد است که [[نهجالبلاغة (صبحی صالح)|نهجالبلاغه]] به دلیل جایگاه رفیعش که برگرفته از دانش الهی و عطر کلام نبوی است، نیاز به روشی متناسب با عظمت خود دارد. نویسنده اذعان میکند که رویکرد او از آنچه ادیبان درباره وحدت متن گفتهاند الهام گرفته و بیان میکند که فهم عمیق متون نهجالبلاغه نیاز به شرح و توضیح فراوان دارند و اغلب با آیات قرآنی غنی شدهاند. <ref> مقدمه نویسنده، ص7. </ref> | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
* 77- از سخنانی که [[امام علی(ع)]] با آن دعا میکرد: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ». | * 77- از سخنانی که [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] با آن دعا میکرد: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ». | ||
* این دعاها با صیغهی تعظیم (اللهم) و با تکرار فعل امر برای دعا (اغفر) آمدهاند. همچنین جملات مصدری به عنوان مفعول به، تکرار شدهاند (مانند «ما أنت أعلم... »، « ما وأیتُ... »، « ما تقربت به... » سپس مفعولهای جمع مؤنث سالم مانند رمزات، سقطات، شهوات و هفوات پشت سر هم آمدهاند و تمام این موارد تأثیری در موسیقی کلام و تناسب آن دارد. <ref> متن کتاب، ص296. </ref> | * این دعاها با صیغهی تعظیم (اللهم) و با تکرار فعل امر برای دعا (اغفر) آمدهاند. همچنین جملات مصدری به عنوان مفعول به، تکرار شدهاند (مانند «ما أنت أعلم... »، « ما وأیتُ... »، « ما تقربت به... » سپس مفعولهای جمع مؤنث سالم مانند رمزات، سقطات، شهوات و هفوات پشت سر هم آمدهاند و تمام این موارد تأثیری در موسیقی کلام و تناسب آن دارد. <ref> متن کتاب، ص296. </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۱
| إعراب نهج البلاغة و بیان معانیه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زاهد، زهیر غازی (نويسنده) |
| ناشر | محمد مصطفی العدوی (مولف) |
| مکان نشر | عراق - نجف اشرف |
| سال نشر | 1436ق - 2014م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إعراب نهج البلاغة و بیان معانیه ، از آثار استاد پیشین دانشگاه بغداد، دکتر زهیر غازی زاهد است و به تفسیر ادبی و نحوی تعدادی از خطبههای نهجالبلاغه میپردازد و میکوشد پیامهای امام علی(ع) را با توجه به سیاق و آیات قرآن کریم و روایات رسول اکرم(ص) توضیح بدهد.
هدف و روش
- دکتر زهیر غازی زاهد تأکید دارد نهجالبلاغه را نه با روش سنتی اعراب که تنها بر جمله متمرکز است، بلکه با توجه به بافتار و کلیت معنایی متن هر خطبه، تحلیل و تفسیر کند. او معتقد است که نهجالبلاغه به دلیل جایگاه رفیعش که برگرفته از دانش الهی و عطر کلام نبوی است، نیاز به روشی متناسب با عظمت خود دارد. نویسنده اذعان میکند که رویکرد او از آنچه ادیبان درباره وحدت متن گفتهاند الهام گرفته و بیان میکند که فهم عمیق متون نهجالبلاغه نیاز به شرح و توضیح فراوان دارند و اغلب با آیات قرآنی غنی شدهاند. [۱]
ساختار و محتوا
- این اثر در واقع شرحی ادبی (به شکل گسسته –غیرمزجی-) است که به توضیح الفاظ و مفاهیم نهجالبلاغه میپردازد ولی به پایان نرسیده و فقط شامل شرح خطبه 1 تا 82 است.
نمونه مباحث
- 77- از سخنانی که امام علی(ع) با آن دعا میکرد: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ».
- این دعاها با صیغهی تعظیم (اللهم) و با تکرار فعل امر برای دعا (اغفر) آمدهاند. همچنین جملات مصدری به عنوان مفعول به، تکرار شدهاند (مانند «ما أنت أعلم... »، « ما وأیتُ... »، « ما تقربت به... » سپس مفعولهای جمع مؤنث سالم مانند رمزات، سقطات، شهوات و هفوات پشت سر هم آمدهاند و تمام این موارد تأثیری در موسیقی کلام و تناسب آن دارد. [۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.