الألفاظ: أقدم معجم في المعاني: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = الألفاظ  

[[قبا‌ده‌، فخرالدین‌]] (محقق)

| کد کنگره = /الف۲الف۸ 2048 PJA  

'''كتاب الألفاظ؛ أقدم معجم في المعاني'''، نوشته ادیب، لغت‌شناس، شاعر، قرآن‌پژوه شیعه، از یاران امام جواد(ع) و امام هادی(ع) و نویسنده [[إصلاح المنطق]]، [[یعقوب بن اسحاق بن سکیت]] (186-244ق)، از قدیمی‌ترین فرهنگ‌نامه‌های واژه‌شناسی عمومی است که معانی واژگان گوناگون زبان عربی را به عربی توضیح می‌دهد و بر جداسازی معنای واژگان مترادف تأکید دارد. محقق کتاب، [[فخرالدین قباوه]] (متولد 1933م)، یادآور شده است که شاگردان ابن سکیت، این اثر را از او آموخته و بر وی خوانده و از همو روایت کرده‌اند و در نتیجه، این کتاب، فقط نوشته نشده، بلکه نقل شفاهی و مُسنَد (سنددار) نیز شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق کتاب، صفحه ‌ه</ref>‏.

[[فخرالدین قباوه]]، با اشاره به پیشینه تحقیق و اینکه قبل از او، [[شیخو، لویس| کشیش لویس شیخو]]، گزیده مختصری از این کتاب را به‌عنوان [[مختصر تهذيب الألفاظ]] با اقتباس از [[تهذيب الألفاظ]] نوشته [[خطیب تبریزی]] و با استمداد از نسخه‌ای خطی از «كتاب الألفاظ» و با حذف برخی از ابواب و عبارات و اشعار منتشر کرد، با این ادعا که مطالب حذف‌شده باعث اخلال در ادبیات است، افزوده است:

 

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]