۱۴۶٬۵۱۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ الأتباع و المزاوجة را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به الإتباع و المزاوجة منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =ف2الف2 6071 PJ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الإتباع و المزاوجة'''، اثر [[ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا]] (۳۲۹-۳۹۵ق)، معروف به ابن فارس، زبانشناس و لغوی مشهور عربی، است. نویسنده در این کتاب، به بررسی دو آرایه از آرایههای ادبی (که توضیح مفصل آن در مقاله ذکر خواهد شد) در کلام عربی، پرداخته است. | '''الإتباع و المزاوجة'''، اثر [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا]] (۳۲۹-۳۹۵ق)، معروف به [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]]، زبانشناس و لغوی مشهور عربی، است. نویسنده در این کتاب، به بررسی دو آرایه از آرایههای ادبی (که توضیح مفصل آن در مقاله ذکر خواهد شد) در کلام عربی، پرداخته است. | ||
==اهمیت کتاب== | ==اهمیت کتاب== | ||
کتاب «الإتباع و المزاوجة»، بهعنوان یک منبع مهم در زمینه لغتشناسی و زبانشناسی عربی شناخته میشود. این اثر به پژوهشگران و زبانآموزان کمک میکند تا با ساختارها و معانی زبان عربی آشنا شوند و درک بهتری را از روابط معنایی میان واژهها به دست آورند. ابن فارس در این کتاب از شواهد و مثالهای مختلف استفاده میکند تا نکات خود را مستند نماید و به خواننده کمک کند تا مفاهیم را بهتر درک کند. | کتاب «الإتباع و المزاوجة»، بهعنوان یک منبع مهم در زمینه لغتشناسی و زبانشناسی عربی شناخته میشود. این اثر به پژوهشگران و زبانآموزان کمک میکند تا با ساختارها و معانی زبان عربی آشنا شوند و درک بهتری را از روابط معنایی میان واژهها به دست آورند. ابن فارس در این کتاب از شواهد و مثالهای مختلف استفاده میکند تا نکات خود را مستند نماید و به خواننده کمک کند تا مفاهیم را بهتر درک کند. | ||
«کتاب ابن فارس باوجود حجم کم، از جهت فراگیری عبارات اتباع، جامعتر و کاملتر از کتابهای قبل و بعد از خود است و باوجود اینکه بعد از وی دانشمندان بلاغت و لغت در این زمینه تلاش زیادی کردهاند، اما کتاب وی همچنان پرفایده و دور از حشو و زوائد میباشد»<ref>ر.ک: طلیمات، غازی مختار، ص36-35</ref>. | «کتاب [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]] باوجود حجم کم، از جهت فراگیری عبارات اتباع، جامعتر و کاملتر از کتابهای قبل و بعد از خود است و باوجود اینکه بعد از وی دانشمندان بلاغت و لغت در این زمینه تلاش زیادی کردهاند، اما کتاب وی همچنان پرفایده و دور از حشو و زوائد میباشد»<ref>ر.ک: طلیمات، غازی مختار، ص36-35</ref>. | ||
==معنای اتباع و مزاوجه== | ==معنای اتباع و مزاوجه== | ||
نویسنده، تعریف روشن و واضحی را برای این دو اصطلاح ذکر نکرده است، ولی با دقت در مقدمه محقق و نیز مثالهایی که نویسنده ذکر کرده، میتوان گفت: | نویسنده، تعریف روشن و واضحی را برای این دو اصطلاح ذکر نکرده است، ولی با دقت در مقدمه محقق و نیز مثالهایی که نویسنده ذکر کرده، میتوان گفت: | ||
اتباع، به این معناست که گوینده یا نویسنده در پی کلمهای، یک کلمه دیگر را که با کلمه پیشین هماهنگ و در حرف رویّ با آن متحد است، بلاواسطه و بدون هیچ حرفی بیاورد و بدینوسیله معنای کلمه دوم را تأکید نماید؛ مانند اینکه پیامبر(ص)، در توصیف شبرم (نوعی گیاه از خانواده درمنه کوهی) فرموده است: «إنه حارّ یارّ». | اتباع، به این معناست که گوینده یا نویسنده در پی کلمهای، یک کلمه دیگر را که با کلمه پیشین هماهنگ و در حرف رویّ با آن متحد است، بلاواسطه و بدون هیچ حرفی بیاورد و بدینوسیله معنای کلمه دوم را تأکید نماید؛ مانند اینکه پیامبر(ص)، در توصیف شبرم (نوعی گیاه از خانواده درمنه کوهی) فرموده است: «إنه حارّ یارّ». | ||
کلمه دوم چون مؤید و بهنوعی مؤکد کلمه اول است و از طرفی کلمه دوم منفردا بر زبان رانده نمیشود، لذا این صنعت، «اتباع» خوانده شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4؛ متن کتاب، ص88</ref>. | کلمه دوم چون مؤید و بهنوعی مؤکد کلمه اول است و از طرفی کلمه دوم منفردا بر زبان رانده نمیشود، لذا این صنعت، «اتباع» خوانده شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4؛ متن کتاب، ص88</ref>. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۶: | ||
ابن فارس بر اساس حروف الفبا پیش رفته است، منتها حروف الفبا را در حرف آخر کلمه ملاک قرار داده است؛ بنابراین مقصود از «باب ما جاء من الإتباع و المزاوجة علی الباء»، این است که حرف آخر (حرف رویّ) کلمه، باء باشد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص29</ref>. | ابن فارس بر اساس حروف الفبا پیش رفته است، منتها حروف الفبا را در حرف آخر کلمه ملاک قرار داده است؛ بنابراین مقصود از «باب ما جاء من الإتباع و المزاوجة علی الباء»، این است که حرف آخر (حرف رویّ) کلمه، باء باشد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص29</ref>. | ||
محقق برای مزید فایده، آنچه در مورد صنعت اتباع در دو کتاب «الأمالي» [[ابوعلی قالی]] و [[المزهر]] [[جلالالدین سیوطی]] آمده است را به آخر کتاب ملحق کرده است. | محقق برای مزید فایده، آنچه در مورد صنعت اتباع در دو کتاب «الأمالي» [[ابوعلی قالی]] و [[المزهر في علوم اللغة و أنواعها|المزهر]] [[جلالالدین سیوطی]] آمده است را به آخر کتاب ملحق کرده است. | ||
==فعالیتهای محقق== | ==فعالیتهای محقق== | ||
| خط ۷۹: | خط ۸۱: | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# تفتازانی، سعدالدین مسعود بن عمر، «المطول»، با تصحیح و تعلیق احمد عزو عنایه، دارالكوخ للطباعة و النشر، چاپ اول، 1387. | # تفتازانی، سعدالدین مسعود بن عمر، «المطول»، با تصحیح و تعلیق احمد عزو عنایه، دارالكوخ للطباعة و النشر، چاپ اول، 1387. | ||
# طلیمات، غازی مختار، «مقالات: الإتباع»، مجله «آفاق الثقافة و التراث»، ربيعالثاني 1418 - العدد 18 | #[[:noormags:410680|طلیمات، غازی مختار، «مقالات: الإتباع»، مجله «آفاق الثقافة و التراث»، ربيعالثاني 1418 - العدد 18]]. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||