پرش به محتوا

الأجوبة المرضية عن أئمة الفقهاء و الصوفية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR132738J1.jpg | عنوان = الأجوبة المرضية عن أئمة الفقهاء و الصوفية | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = شعرانی، عبدالوهاب بن احمد (نويسنده) خرسة، عبد الهادی محمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 3الف7ش...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره = 3الف7ش 295/4 BP  
| کد کنگره =3الف7ش 295/4 BP  
| موضوع =تصوف - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها - ابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. - دفاعیه‏ها و ردیه‏ها - عارفان - نقد و تفسیر
| موضوع =تصوف - دفاعیه‎‌‌ها و ردیه‎‌‌ها - ابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. - دفاعیه‌‏ها و ردیه‌‏ها - عارفان - نقد و تفسیر
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = دار البيروتي
| ناشر = دار البيروتي
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''الأجوبة المرضية عن أئمة الفقهاء و الصوفية'''، اثر عبدالوهاب شعرانی (متوفی 972ق)، کتابی است در توجیه طریقت صوفیان که با تحقیق عبدالهادی محمد خرسه، منتشر شده است.
'''الأجوبة المرضية عن أئمة الفقهاء و الصوفية'''، اثر [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد|عبدالوهاب شعرانی]] (متوفی 972ق)، کتابی است در توجیه طریقت صوفیان که با تحقیق [[خرسة، عبد الهادی محمد|عبدالهادی محمد خرسه]]، منتشر شده است.
 
[[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد|شعرانی]] مطالب کتاب خویش را در یک مقدمه، ده باب و یک خاتمه، به شرح زیر، تنظیم نموده است:


شعرانی مطالب کتاب خویش را در یک مقدمه، ده باب و یک خاتمه، به شرح زیر، تنظیم نموده است:
در مقدمه، به معرفی برخی از علوم کشفی و شهودی پرداخته که مختص اهل کشف و شهود است و سایرین به‌واسطه تعقل و تعلم، توانایی رسیدن به آن را ندارند. به نظر نویسنده، این علوم برای سایرین بیگانه بوده و حتی شاید نام آنها به ذهن کسی که آنها را نکوهش می‌کند، خطور نکرده باشد، چه رسد به اینکه در معانی آنها غوطه‌ور شود<ref>ر.ک: مقدمه، ص21</ref>.
در مقدمه، به معرفی برخی از علوم کشفی و شهودی پرداخته که مختص اهل کشف و شهود است و سایرین به‌واسطه تعقل و تعلم، توانایی رسیدن به آن را ندارند. به نظر نویسنده، این علوم برای سایرین بیگانه بوده و حتی شاید نام آنها به ذهن کسی که آنها را نکوهش می‌کند، خطور نکرده باشد، چه رسد به اینکه در معانی آنها غوطه‌ور شود<ref>ر.ک: مقدمه، ص21</ref>.


خط ۳۷: خط ۳۸:


در باب ششم، برخی از بزرگان را که صوفیه و علوم آنان را مدح کرده‌اند، معرفی کرده است و در باب هفتم، علت انکار صوفیه توسط فقها را تبیین نموده است. در باب هشتم، به علت رمزآلود سخن گفتن صوفیان، اشاره کرده است. در باب نهم، کلماتی که به ابن عربی نسبت داده شده را تأویل نموده و در باب دهم، از عذر ایشان در تکلم به‌گونه‌ای که معنای آن بر دیگران پوشیده است، سخن به میان آورده است<ref>ر.ک: همان، ص22-23</ref>.
در باب ششم، برخی از بزرگان را که صوفیه و علوم آنان را مدح کرده‌اند، معرفی کرده است و در باب هفتم، علت انکار صوفیه توسط فقها را تبیین نموده است. در باب هشتم، به علت رمزآلود سخن گفتن صوفیان، اشاره کرده است. در باب نهم، کلماتی که به ابن عربی نسبت داده شده را تأویل نموده و در باب دهم، از عذر ایشان در تکلم به‌گونه‌ای که معنای آن بر دیگران پوشیده است، سخن به میان آورده است<ref>ر.ک: همان، ص22-23</ref>.
در خاتمه، پاره‌ای از حالاتی را که به‌واسطه آنها صوفی از فقیه بازشناخته می‌شود، ذکر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>.
در خاتمه، پاره‌ای از حالاتی را که به‌واسطه آنها صوفی از فقیه بازشناخته می‌شود، ذکر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>.


خط ۵۴: خط ۵۶:
[[رده:رد و نقض تصوف و عرفان]]
[[رده:رد و نقض تصوف و عرفان]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]]