مجموعة الرسائل الأصولية

مجموعة الرسائل الأصولیة

نام کتاب	مجموعة الرسائل الأصولیة
نام های دیگر کتاب	تعلیقه شبهه الاستلزام تعلیقه علی تعلیقه شبهه الاستلزام جواز اجتماع الامر و النهی شبهه الاستلزام مقدمه الواجب
پدیدآورندگان	محقق سبزواری، محمدباقر بن محمدمومن (نويسنده) محقق خوانساری، حسین بن محمد (نويسنده) یزدی، محمد کاظم بن عبد العظیم (نويسنده)
زبان	عربی
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏--‎‏ ‎‏669‎‏*
موضوع
ناشر	[بی نا]
مکان نشر	- -
سال نشر
کد اتوماسیون	AUTOMATIONCODE12039AUTOMATIONCODE

معرفى اجمالى

رساله«جواز اجتماع الامر و النهى»، تأليف سيد محمد كاظم يزدى نجفى(1298-1211ش)، به زبان عربى مى‌باشد.

مسئله جواز اجتماع امر و نهى، يكى از مسائل جامع و مهم علم اصول مى‌باشد و از طرفى در آن، نكاتى دقيق و حقايقى فقهى نيز وجود دارد كه بر صاحبان فكر و انديشه پوشيده نيست. وجود اين امر و عدم اطلاع گروهى از طالبان علم و دست نيافتن به آن حقايق و دقايق، در مؤلف ايجاد انگيزه نمود تا وى در اين مسئله با دقت نظر و تحقيق، مطالبى را ارائه نمايد و فضلا و طلاب آنها را گردآورى نمودند حاصل تلاش و كار و تدريس، تأليف كتاب«جواز اجتماع الامر و النهى»بود كه در سال(1260ق.)، به پايان رسيد.

ساختار

كتاب، با حمد و ثناى خالق هستى آغاز گرديده است و داراى چند مقدمه مى‌باشد، ولى بدون اينكه عنوان مقدمه را ذكر نمايد.

مؤلف، در ابتدا مطالبى پيرامون مسئله جواز اجتماع امر و نهى بيان كرده و سپس براى ادامه مطالب، ده تنبيه را آورده است و هر يك را به‌طور كامل شرح داده است.

در پايان، مؤلف، يك تذنيب را در مورد مسئله اجاره بيان نموده و به توضيح آن پرداخته است.

مؤلف، مطالب را با ذكر ادله مورد نياز شرح داده است و نوع گفتار و نوشتار كتاب شيوا و رسا و در عين حال متقن و استوار مى‌باشد.

گزارش محتوا

مؤلف، پس از حمد و ثناى خداوند متعال و قبل از شروع مباحث اصلى، مقدماتى را ذكر مى‌نمايد و آنها را شرح مى‌دهد؛ برخى از مقدمات مزبور عبارتند از:

1. آيا مسئله جواز اجتماع امر و نهى، يك مسئله اصولى است يا كلامى؟ در اين زمينه اقوال علما را بيان مى‌كند و خود قائل به اصولى بودن مسئله مى‌باشد و براى اثبات اين مطلب دلايلى رابيان مى‌كند؛

2. تحقيق پيرامون كلمه اجتماع در مسئله جواز اجتماع امر و نهى و تعريف آن از نظر لغت و اصطلاح و بيان اقوال علما؛

3. تحقيق پيرامون فرق بين اقسام امر و نهى و جريان نزاع در امر و نهى تخييرى؛

4. بحث در مورد كلى طبيعى و وجود آن در خارج.

بعد از اتمام مقدمات، مؤلف، مطالب اصلى را آغاز مى‌نمايد و به شرح و توضيح مباحث ذكر شده مى‌پردازد.

عناوين مورد بحث عبارتند از:

شروع و آغاز مسئله جواز اجتماع امر و نهى، بيان اصل در مسئله، ثمره مسئله، تحقيق در مورد جواز اجتماع امر و نهى، ذكر پنج دليل براى قول به جواز اجتماع امر و نهى، استدلال بر جواز اجتماع با عبادات مكروه(مقصود از مكروه قلت ثواب مى‌باشد)، مبحث اجتماع وجوبين و اجتماع وجوب و استحباب، استدلال با تداخل اغسال، در بيان دليل كسانى كه اجتماع را ممنوع مى‌دانند(مانند اينكه اجتماع امر و نهى، مستلزم اجتماع ضدين مى‌باشد كه محال است)، بيان دليل مفصل بين عقل و عرف(كه مى‌گويد: اجتماع، عقلاً جايز است نه عرفاً).

مؤلف، پس از بيان اين مباحث، مطلب را با ده تنبيه ادامه مى‌دهد و به پايان مى‌رساند. چند تنبيه مهم كه در كتاب ذكر شده است، عبارت است از:

1. عدم فرق بين توصليات و تعبديات در عدم جواز اجتماع بنا بر قول به آن؛

2. عدم فرق در مسئله بين دو واجب نفسى و دو واجب غيرى و دو واجب مختلف؛

3. بيان جواز اجتماع امر صورى و نهى واقعى و بر عكس؛

4. در مورد كسى كه در زمين غصبى واقع شده است.

مؤلف، در نهايت يك تذنيب در مورد مسئله اجاره و زمانى كه اجتماع امر و نهى در اجاره صورت مى‌گيرد، بيان مى‌كند و مى‌گويد: كسى كه عملى را كه به واسطه اجاره بر او واجب شده، به‌صورت حرام انجام بدهد(مانند كسى كه براى خالى كردن دست‌شويى مسجد اجير شود و كار را با وسيله غصبى به انجام رساند)، بنا بر ممنوع بودن اجتماع، مستحق اجرة المسمى نمى‌باشد.

وضعيت كتاب

كتاب، فاقد فهرست مطالب و پاورقى مى‌باشد.

منابع

مقدمه و متن كتاب.

پیوندها

مطالعه کتاب مجموعة الرسائل الأصولیة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور