داعی دزفولی، سید عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید عبدالله داعی دزفولی''' (۱۱۵۸-۱۲۵۶ق)، از ادبای برجسته، شاعران توانا و عالمان ذوالفنون دزفولی در سده‌های دوازدهم و سیزدهم هجری بود که در علوم مختلفی چون حکمت، کلام، طب، تصوف، ادبیات و تاریخ تبحر داشت. وی نزد استادانی چون سید محمدباقر شفتی و آقا محمد بیدآبادی تحصیل کرد و بیش از صد هزار بیت شعر سرود. از مهمترین آثار او می‌توان به دیوان اشعار و کتاب نهایه الطلب در علم طب اشاره کرد.

سید عبدالله بن سید محمدباقر الموسوی الدزفولی، که به داعی دزفولی مشهور بود، از سادات داعی دزفول به شمار می‌رفت. نسب وی با سی و چند واسطه به حضرت امام موسی کاظم (ع) می‌رسد. ولادت ایشان در سال ۱۱۵۸ هجری قمری در دزفول اتفاق افتاد.<ref> ر.ک: حکمت‌فر، محمدحسین، نصیرباغبان، حسین ص2</ref>  

وی پس از تکمیل مقدمات علوم در دزفول، مدتی را در اصفهان به تحصیل پرداخت. استادان برجسته ایشان در اصفهان، حاج سید محمدباقر شفتی (معروف به فقیه زمان و معلم ثانی) و آقا محمد بیدآبادی از عرفای آن دوران بودند.<ref> [https://terasmanavidezfull.blogfa.com/post/22 ر.ک: خاندان داعی، تراث معنوی دزفول]</ref>  سید عبدالله داعی دزفولی در علوم مختلفی چون حکمت، کلام، طب، تصوف، ادبیات و تاریخ از آگاهی و تبحر بالایی برخوردار شد.<ref> ر.ک: حکمت‌فر، محمدحسین، نصیرباغبان، حسین، ص3</ref>