نصوص من تاريخ أبي‌مخنف: تفاوت میان نسخه‌ها

| کد کنگره =   ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ن‎‏6‎‏ 38/2 DS  

| ناشر = دار الرسول الاکرم (ص) ** دار المحجة البيضاء

'''نصوص من تاريخ أبي‌مخنف'''، از آثار پژوهشگر معاصر، [[جبوری، کامل سلمان | کامل سلمان جبوری]] است که مجموعه‌ای جامع از روایت‌های تاریخی و پراکنده راوی و تاریخ‌نگار نامور قرن دوم هجری قمری، [[ابومخنف، لوط بن یحیی | لوط بن یحیی غامدی ازدى]]، مشهور به [[ابومخنف، لوط بن یحیی | ابومخنف]] (متوفای 157ق) را با تنظیم و تحقیق عرضه می‌کند. این روایات، بیانگر حوادث تاریخ صدر اسلام تا پایان امویان است.

* جلد اول: از سقیفه تا مقتل [[امام حسین(ع)]].

[[ابومخنف، لوط بن یحیی | ابومخنف]]، گفت: و [[حسین(ع)]] یارانش را جمع کرد و با آنها نماز صبح را خواند. در آن زمان، 32 سواره و 40 پیاده با او بودند. او زهیر بن قین بجلی را فرمانده سمت راست یارانش و حبیب بن مظاهر اسدی را فرمانده سمت چپ آنان قرار داد و پرچم را به عباس بن علی، برادرش، سپرد. آنان خیمه‌های خود را در پشت سرشان قرار دادند و [[حسین(ع)]] دستور داد هیزم و نی‌هایی را که در پشت خیمه‌ها بود، آوردند تا با آتش زدن آن، از حمله دشمن از پشت سر جلوگیری کند. (راوی) گفت: و [[حسین(ع)]] به جایی پست در پشت سرشان آمد که شبیه گودالی بود، پس در یک ساعت از شب آن را حفر کردند و آن را شبیه خندق ساختند. سپس هیزم و نی را در آن انباشتند و گفتند: اگر دشمنان به ما حمله کنند و با ما بجنگند، ما در آن آتش می‌افکنیم تا از پشت سر مورد حمله قرار نگیریم و با دشمنان تنها از یک جهت بجنگیم. پس آنها همین کار را انجام دادند و این امر برایشان سودمند بود<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص459</ref>.

 

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]