۱۴۶٬۷۱۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ههای') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[برنجکار، رضا]] (نويسنده) | [[برنجکار، رضا]] (نويسنده) | ||
[[رضوی، رسول ]] (نويسنده) | [[رضوی، رسول]] (نويسنده) | ||
[[مرکز مدیریت حوزههای علمیه، دفتر تدوین متون درسی حوزههای علمیه]] (سایر) | [[مرکز مدیریت حوزههای علمیه، دفتر تدوین متون درسی حوزههای علمیه]] (سایر) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
کتاب مشتمل بر 32 درس است که 17 درس آن در بحث جهانشناسی و 15 درس در بحث انسانشناسی مطرح شده است. رواج استفاده از اصطلاح «جهانشناسی» بهعنوان سرفصل یکی از مباحث کلامی به دوره معاصر برمیگردد و در کتابهای کلامی قدیم این اصطلاح به کار نرفته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2 </ref> در اصطلاح به شناخت ما سوی الله یعنی ارکان جهان و روابط حاکم بر آنها، درگذشته و حال و آینده «جهانشناسی» میگویند.<ref>ر.ک: همان، ص4-3 </ref> | کتاب مشتمل بر 32 درس است که 17 درس آن در بحث جهانشناسی و 15 درس در بحث انسانشناسی مطرح شده است. رواج استفاده از اصطلاح «جهانشناسی» بهعنوان سرفصل یکی از مباحث کلامی به دوره معاصر برمیگردد و در کتابهای کلامی قدیم این اصطلاح به کار نرفته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2 </ref> در اصطلاح به شناخت ما سوی الله یعنی ارکان جهان و روابط حاکم بر آنها، درگذشته و حال و آینده «جهانشناسی» میگویند.<ref>ر.ک: همان، ص4-3 </ref> | ||
نویسندگان جهانشناسی را به وحیانی، فلسفی، عرفانی و علمی تقسیم کرده و هر یک را توضیح دادهاند.<ref>ر.ک: همان، ص5-4 </ref> در ادامه مباحث جهانشناسی، عالم غیب و شهادت، دورههای آفرینش جهان، آسمانها، کرسی، عرش، لوح و قلم، ملائکه و جن موردمطالعه قرار گرفته است. .<ref>ر.ک: همان، ص 137-16 </ref> در آخرین مبحث نیز هشت قانون اسباب و مسببات، تسخیر طبیعت برای انسان، امداد، ابتلاء و امتحان، تغییر سرنوشت بهخاطر تغییر روش، اجل، تجسم عمل و مرگ بهعنوان قوانین تکوینی جهان هستی معرفی شده است.<ref>ر.ک: همان، ص147-140 </ref> | نویسندگان جهانشناسی را به وحیانی، فلسفی، عرفانی و علمی تقسیم کرده و هر یک را توضیح دادهاند.<ref>ر.ک: همان، ص5-4 </ref> در ادامه مباحث جهانشناسی، عالم غیب و شهادت، دورههای آفرینش جهان، آسمانها، کرسی، عرش، لوح و قلم، ملائکه و جن موردمطالعه قرار گرفته است..<ref>ر.ک: همان، ص 137-16 </ref> در آخرین مبحث نیز هشت قانون اسباب و مسببات، تسخیر طبیعت برای انسان، امداد، ابتلاء و امتحان، تغییر سرنوشت بهخاطر تغییر روش، اجل، تجسم عمل و مرگ بهعنوان قوانین تکوینی جهان هستی معرفی شده است.<ref>ر.ک: همان، ص147-140 </ref> | ||
منظور از انسانشناسی «انسانشناسی دینی» است؛ یعنی بررسی آنچه اسلام درباره انسان بیان کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص153 </ref> یکی از دلایل اهمیت انسانشناسی این است که میتواند مقدمه خداشناسی باشد.<ref>ر.ک: همان، ص154 </ref> ارتباط انسانشناسی با موضوعاتی چون خداشناسی، راهنماشناسی، معاد و معنای زندگی، همچنین معرفی مکاتب انسانشناسی، آفرینش انسان، اقسام روح و تمایز روح و نفس، اختیار، کرامت و سعادت و شقاوت انسان از دیگر موضوعات مرتبط با انسانشناسی که نویسنده به آنها پرداخته است. | منظور از انسانشناسی «انسانشناسی دینی» است؛ یعنی بررسی آنچه اسلام درباره انسان بیان کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص153 </ref> یکی از دلایل اهمیت انسانشناسی این است که میتواند مقدمه خداشناسی باشد.<ref>ر.ک: همان، ص154 </ref> ارتباط انسانشناسی با موضوعاتی چون خداشناسی، راهنماشناسی، معاد و معنای زندگی، همچنین معرفی مکاتب انسانشناسی، آفرینش انسان، اقسام روح و تمایز روح و نفس، اختیار، کرامت و سعادت و شقاوت انسان از دیگر موضوعات مرتبط با انسانشناسی که نویسنده به آنها پرداخته است. | ||