لطائف المعارف: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR85202J1.jpg | عنوان = لطائف المعارف | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ثعالبی، عبدالملک بن محمد (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = [بی نا] | مکان نشر = [بی جا] - [بی جا] | سال نش...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =AG ۲۴۱/ث7ل6 | ||
| موضوع = | | موضوع =شگفتیهای جهان - متون قدیمی تا قرن ۱۴,اطلاعات عمومی - متون قدیمی تا قرن ۱۴ | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = [بی نا] | | ناشر = [بی نا] | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''لطائف المعارف'''، تألیف ابومنصور عبدالملک بن محمد ثعالبی (350-429ق)، کتابی است مشتمل بر نکاتی لطیف و جالب و قابل توجه در رابطه با اسامی و القاب بزرگان، علوم و فنون، ویژگی شهرها و مانند آن. | '''لطائف المعارف'''، تألیف [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ابومنصور عبدالملک بن محمد ثعالبی]] (350-429ق)، کتابی است مشتمل بر نکاتی لطیف و جالب و قابل توجه در رابطه با اسامی و القاب بزرگان، علوم و فنون، ویژگی شهرها و مانند آن. | ||
ثعالبی در ابتدای کتابش آن را کتابی در لطایف معارف و ظرایف آن و غرر غرایب آن و نکتهها و عجایب آن میداند. سپس آن را برگرفته از کتب تاریخ و اخبار گذشته تا زمان خود دانسته است. مباحث کتاب، در ده باب تدوین شده که بهترتیب عبارت است از: ذکر اوائل، القاب شعرا، سایر القاب اسلامی اعلام و اعیان، نویسندگان متقدم، بزرگان از هر طبقه، طبقات مردم، ظرائف اتفاقات در اسامی و کنیهها، علوم و فنون مختلف از معارف نبوی و قرشی و ملوکی، نوادر جالب در غرائب احوال و عجائب اوقات، نمونههایی از ویژگیهای شهرها و خوبیها و بدیهای آنها<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2-3</ref>. | [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ثعالبی]] در ابتدای کتابش آن را کتابی در لطایف معارف و ظرایف آن و غرر غرایب آن و نکتهها و عجایب آن میداند. سپس آن را برگرفته از کتب تاریخ و اخبار گذشته تا زمان خود دانسته است. مباحث کتاب، در ده باب تدوین شده که بهترتیب عبارت است از: ذکر اوائل، القاب شعرا، سایر القاب اسلامی اعلام و اعیان، نویسندگان متقدم، بزرگان از هر طبقه، طبقات مردم، ظرائف اتفاقات در اسامی و کنیهها، علوم و فنون مختلف از معارف نبوی و قرشی و ملوکی، نوادر جالب در غرائب احوال و عجائب اوقات، نمونههایی از ویژگیهای شهرها و خوبیها و بدیهای آنها<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2-3</ref>. | ||
باب اول کتاب به اولینها اختصاص دارد. بعضی از علمای سلف اولین گناهی که در آسمان و زمین خداوند به آن نافرمانی شده را حسد دانستهاند؛ چراکه حسد ابلیس نسبت به آدم بود که سبب شد به او سجده نکند<ref>ر.ک: همان، ص3-4</ref>. | باب اول کتاب به اولینها اختصاص دارد. بعضی از علمای سلف اولین گناهی که در آسمان و زمین خداوند به آن نافرمانی شده را حسد دانستهاند؛ چراکه حسد ابلیس نسبت به آدم بود که سبب شد به او سجده نکند<ref>ر.ک: همان، ص3-4</ref>. | ||
در سطور اولیه باب سوم در ذکر القاب اعیان اسلامی، به انتخاب لقب ابوتراب برای علی بن ابیطالب(ع) توسط پیامبر(ص) اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>. | در سطور اولیه باب سوم در ذکر القاب اعیان اسلامی، به انتخاب لقب ابوتراب برای [[امام علی علیهالسلام|علی بن ابیطالب(ع)]] توسط پیامبر(ص) اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>. | ||
در فرازی از باب ششم کتاب در ذکر بالاترین طبقات مردم، حسن و حسین(ع) اشرف مردان بهلحاظ نسب معرفی شدهاند؛ چراکه علی پدرشان، فاطمه مادرشان، رسولالله(ص) جدشان و خدیجه(س) جدهاشان بوده است<ref>ر.ک: ص51-52</ref>. | در فرازی از باب ششم کتاب در ذکر بالاترین طبقات مردم، [[امام حسن علیهالسلام|حسن]] و [[امام حسین علیهالسلام|حسین(ع)]] اشرف مردان بهلحاظ نسب معرفی شدهاند؛ چراکه علی پدرشان، فاطمه مادرشان، رسولالله(ص) جدشان و خدیجه(س) جدهاشان بوده است<ref>ر.ک: ص51-52</ref>. | ||
در آخرین باب در ذکر ویژگیها و محاسن و بدیهای شهرها، مکه اولین شهری است که از آن بهعنوان حرم الهی که در آن خانه خدا و مولد حضرت محمد(ص) قرار دارد، یاد شده است<ref>ر.ک: همان، ص92</ref>. در بخش دیگری از عبارات این باب چنین میخوانیم: «یکی از مهمترین شهرهای خراسان بلخ است. مهمترین شهرهای خراسان چهار شهر است که عبارتند از: نیشابور، مرو، هرات و بلخ. شهر بلخ از قدمیترین شهرهایی است که به ملوک و شاهان اختصاص داشته است<ref>ر.ک: همان، ص120-211</ref>. | در آخرین باب در ذکر ویژگیها و محاسن و بدیهای شهرها، مکه اولین شهری است که از آن بهعنوان حرم الهی که در آن خانه خدا و مولد حضرت محمد(ص) قرار دارد، یاد شده است<ref>ر.ک: همان، ص92</ref>. در بخش دیگری از عبارات این باب چنین میخوانیم: «یکی از مهمترین شهرهای خراسان بلخ است. مهمترین شهرهای خراسان چهار شهر است که عبارتند از: نیشابور، مرو، هرات و بلخ. شهر بلخ از قدمیترین شهرهایی است که به ملوک و شاهان اختصاص داشته است<ref>ر.ک: همان، ص120-211</ref>. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:آثار کلی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:واژهنامهها و دیگر کتابهای مرجع متداول]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۱
| لطائف المعارف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ثعالبی، عبدالملک بن محمد (نويسنده) |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شگفتیهای جهان - متون قدیمی تا قرن ۱۴,اطلاعات عمومی - متون قدیمی تا قرن ۱۴ |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | AG ۲۴۱/ث7ل6 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
لطائف المعارف، تألیف ابومنصور عبدالملک بن محمد ثعالبی (350-429ق)، کتابی است مشتمل بر نکاتی لطیف و جالب و قابل توجه در رابطه با اسامی و القاب بزرگان، علوم و فنون، ویژگی شهرها و مانند آن.
ثعالبی در ابتدای کتابش آن را کتابی در لطایف معارف و ظرایف آن و غرر غرایب آن و نکتهها و عجایب آن میداند. سپس آن را برگرفته از کتب تاریخ و اخبار گذشته تا زمان خود دانسته است. مباحث کتاب، در ده باب تدوین شده که بهترتیب عبارت است از: ذکر اوائل، القاب شعرا، سایر القاب اسلامی اعلام و اعیان، نویسندگان متقدم، بزرگان از هر طبقه، طبقات مردم، ظرائف اتفاقات در اسامی و کنیهها، علوم و فنون مختلف از معارف نبوی و قرشی و ملوکی، نوادر جالب در غرائب احوال و عجائب اوقات، نمونههایی از ویژگیهای شهرها و خوبیها و بدیهای آنها[۱].
باب اول کتاب به اولینها اختصاص دارد. بعضی از علمای سلف اولین گناهی که در آسمان و زمین خداوند به آن نافرمانی شده را حسد دانستهاند؛ چراکه حسد ابلیس نسبت به آدم بود که سبب شد به او سجده نکند[۲].
در سطور اولیه باب سوم در ذکر القاب اعیان اسلامی، به انتخاب لقب ابوتراب برای علی بن ابیطالب(ع) توسط پیامبر(ص) اشاره شده است[۳].
در فرازی از باب ششم کتاب در ذکر بالاترین طبقات مردم، حسن و حسین(ع) اشرف مردان بهلحاظ نسب معرفی شدهاند؛ چراکه علی پدرشان، فاطمه مادرشان، رسولالله(ص) جدشان و خدیجه(س) جدهاشان بوده است[۴].
در آخرین باب در ذکر ویژگیها و محاسن و بدیهای شهرها، مکه اولین شهری است که از آن بهعنوان حرم الهی که در آن خانه خدا و مولد حضرت محمد(ص) قرار دارد، یاد شده است[۵]. در بخش دیگری از عبارات این باب چنین میخوانیم: «یکی از مهمترین شهرهای خراسان بلخ است. مهمترین شهرهای خراسان چهار شهر است که عبارتند از: نیشابور، مرو، هرات و بلخ. شهر بلخ از قدمیترین شهرهایی است که به ملوک و شاهان اختصاص داشته است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.