مراقي المجد لآيات السعد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = [[حبیشی، مبارک بن شتیوی]] (محقق) | | پدیدآوران = [[حبیشی، مبارک بن شتیوی]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =/م8م4 / 82/2 BP | | کد کنگره =/م8م4 / 82/2 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| چاپ =چاپ يکم | | چاپ =چاپ يکم | ||
| شابک =978-603-02-0614-8 | | شابک =978-603-02-0614-8 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =21844 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =14178 | | کد پدیدآور =14178 | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]] | [[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۱
| مراقي المجد لآيات السعد: لابي العباس احمد بن علي المنجور | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حبیشی، مبارک بن شتیوی (محقق) |
| ناشر | المملکة العربية السعودية. وزارة التعليم العالي. الجامعة الاسلامية |
| مکان نشر | عربستان - مدينه منوره |
| سال نشر | 1430ق. = 2009م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| شابک | 978-603-02-0614-8 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /م8م4 / 82/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مراقی المجد لآیات السعد اثر ابوالعباس احمد بن علی منجور (متوفی 995ق) کتابی است در اشاره به وجوه بلاغی قرآن کریم که با تحقیق مبارک بن شتیوی حبیشی منتشر شده است.
علاوه بر شرافت موضوع، آنچه باعث اهمیت کتاب شده، ارتباط آن با بلاغت در قرآن کریم، چیدمان خوب مطالب، منحصر به فرد بودن مباحث و مطابقت آن با میراث بلاغی آن میباشد. این کتاب هم در مطالعات قرآنی و هم در علم بلاغت، دارای اهمیت بوده و مؤلف به خوبی توانسته است موضوع بلاغت در قرآن کریم را بررسی نماید. وی در این زمینه، نظر دو تن از علمای معروف علم بلاغت که عبارتند خطیب قزوینی (متوفی 739ق) و علامه سعدالدین تفتازانی (متوفی 792ق) و برخی دیگر از علما و دانشمندانی که کتابهایشان در کتابخانهها محبوس مانده و غبار زمان بر آنها نشسته است را مورد بحث و بررسی قرار داده است[۱].
از جمله ویژگیهای کتاب، منابع و مصادر مهمی است که نویسنده در نگارش اثر خویش، از آنها بهره برده است که از جمله آنها میتوان از «الکشاف» زمخشری (متوفی 538ق)، «نهایة الایجاز فی درایة الإعجاز» فخرالدین رازی (متوفی 606ق)، «المصباح» بدرالدین بن مالک (متوفی 686ق) و «حاشیة بن البناء عهلی الکشاف» ابن عباس بن بناء (متوفی 721ق) نام برد[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.