۱۴۶٬۰۶۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ی ای ' به 'یای ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی - فارسی | | زبان = عربی - فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع =قرآن - ترجمه | | موضوع =قرآن - ترجمه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|ترجمه قرآن ( | {{کاربردهای دیگر|ترجمه قرآن (ابهامزدایی)}} | ||
'''قرآن کریم، ترجمه ابوالفضل رشیدالدین میبدی'''، نوشته [[میبدی، احمد بن محمد|ابوالفضل احمد بن ابو سعد بن احمد بن مهریزد میبدى]] (متوفای 530ق) از عارفان بنام سده پنجم و ششم هجری است که به خط [[محمدحسین بن علی عسكر ارسنجانی]] (1300 ق) و با تصحیح و مقابلۀ [[ملک ثابت، مهدی|مهدی ملك ثابت]] و [[رواقی، علی|علی رواقی]] چاپ شده است. | '''قرآن کریم، ترجمه ابوالفضل رشیدالدین میبدی'''، نوشته [[میبدی، احمد بن محمد|ابوالفضل احمد بن ابو سعد بن احمد بن مهریزد میبدى]] (متوفای 530ق) از عارفان بنام سده پنجم و ششم هجری است که به خط [[محمدحسین بن علی عسكر ارسنجانی]] (1300 ق) و با تصحیح و مقابلۀ [[ملک ثابت، مهدی|مهدی ملك ثابت]] و [[رواقی، علی|علی رواقی]] چاپ شده است. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
الحاق «الف تعظیم و اعجاب» به آخر دو واژۀ «نیک» و «بد»، معادل زیبایی است که [[میبدی، احمد بن محمد|میبدی]] برای برگرداندن افعال مدح و ذم عربی به فارسی در این تفسیر آورده است؛ مانند «وَ نِعْمَ اَجْرُ الْعَامِلِینَ (آل عمران،136)»: ای نیکا سرانجام که ایشان یافتند. | الحاق «الف تعظیم و اعجاب» به آخر دو واژۀ «نیک» و «بد»، معادل زیبایی است که [[میبدی، احمد بن محمد|میبدی]] برای برگرداندن افعال مدح و ذم عربی به فارسی در این تفسیر آورده است؛ مانند «وَ نِعْمَ اَجْرُ الْعَامِلِینَ (آل عمران،136)»: ای نیکا سرانجام که ایشان یافتند. | ||
اسم اشاره مرکب «آنک»: در آثار کهن فارسی «آنک در مورد اشاره دور که به حالت تنبیه یا تبشیر باشد، | اسم اشاره مرکب «آنک»: در آثار کهن فارسی «آنک در مورد اشاره دور که به حالت تنبیه یا تبشیر باشد، میآمده است ولی [[میبدی، احمد بن محمد|میبدی]] این واژه را در مقابل «هذا» (اسم اشاره نزدیک) و «تلک» (اسم اشاره دور) هنگام تنبیه یا تبشیر آورده است و معانی «آنجای»، «آنگاه» و «اینک» از آن برمیآید؛ مانند «هَذِهِ نَاقَة اللَّهِ (اعراف،72): آنک این ماده شتر خدای است. | ||
اسم اشاره مرکب «اینچه» در ترجمه «هذا» و «ما» موصول: [[میبدی، احمد بن محمد|میبدی]] اینچه را در نوبت اول ترجمهاش، در مقابل «هذا» و مای موصول آورده است؛ در اشاره به چیزهای نزدیک، مانند «قَالَ أَ لَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ (انعام،30)»: گوید اینچه میبینید، راست نیست. | اسم اشاره مرکب «اینچه» در ترجمه «هذا» و «ما» موصول: [[میبدی، احمد بن محمد|میبدی]] اینچه را در نوبت اول ترجمهاش، در مقابل «هذا» و مای موصول آورده است؛ در اشاره به چیزهای نزدیک، مانند «قَالَ أَ لَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ (انعام،30)»: گوید اینچه میبینید، راست نیست. | ||