شیوه تألیف مصادر روائی فقه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR75275J1.jpg | عنوان = شیوه تألیف مصادر روائی فقه | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ربانی، محمد حسن (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = [بی نا] | مکان نشر = [بی جا] - [بی جا] | س...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
     
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =    
    | کد کنگره =  
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''شیوه تألیف مصادر روایی فقه'''، نوشته محمدحسن ربانی (متولد 1343ش)، با هدف معرفی اجمالی و بررسی و تبیین ویژگى‌هاى مصادر روایى است که در فقه شیعه مورد استشهاد فقها قرار مى‌گیرد.
    '''شیوه تألیف مصادر روایی فقه'''، نوشته [[ربانی، محمدحسن|محمدحسن ربانی]] (متولد 1343ش)، با هدف معرفی اجمالی و بررسی و تبیین ویژگى‌هاى مصادر روایى است که در فقه شیعه مورد استشهاد فقها قرار مى‌گیرد.


    کتاب، مشتمل بر پیشگفتار و شش فصل است. پیش از ورود به مباحث از دوره طلایی حدیث، یعنی عصر امام باقر و امام صادق(ع) یاد شده است. عناوین فصول کتاب عبارتند از: الكافي، من‌لايحضره‌الفقيه، تهذيب الأحكام، الاستبصار في ما اختلف من الأخبار، شناسایی کتاب جامع أحادیث الشيعة و شناسایی کتاب وسائل الشيعة.
    کتاب، مشتمل بر پیشگفتار و شش فصل است. پیش از ورود به مباحث از دوره طلایی حدیث، یعنی عصر امام باقر و امام صادق(ع) یاد شده است. عناوین فصول کتاب عبارتند از: الكافي، من‌لايحضره‌الفقيه، تهذيب الأحكام، الاستبصار في ما اختلف من الأخبار، شناسایی کتاب جامع أحادیث الشيعة و شناسایی کتاب وسائل الشيعة.
    خط ۴۷: خط ۴۷:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۰

    شیوه تألیف مصادر روائی فقه
    شیوه تألیف مصادر روائی فقه
    پدیدآورانربانی، محمد حسن (نويسنده)
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شیوه تألیف مصادر روایی فقه، نوشته محمدحسن ربانی (متولد 1343ش)، با هدف معرفی اجمالی و بررسی و تبیین ویژگى‌هاى مصادر روایى است که در فقه شیعه مورد استشهاد فقها قرار مى‌گیرد.

    کتاب، مشتمل بر پیشگفتار و شش فصل است. پیش از ورود به مباحث از دوره طلایی حدیث، یعنی عصر امام باقر و امام صادق(ع) یاد شده است. عناوین فصول کتاب عبارتند از: الكافي، من‌لايحضره‌الفقيه، تهذيب الأحكام، الاستبصار في ما اختلف من الأخبار، شناسایی کتاب جامع أحادیث الشيعة و شناسایی کتاب وسائل الشيعة.

    این کتاب از ابتدا درصدد شناسایى و معرّفى کتاب‌هاى حدیثى است و به مسائل حاشیه‌اى نمى‌پردازد؛ درحالى‌که کتاب‌هاى تاریخ حدیث و یا مقدّمه کتاب‌هاى حدیثى، معمولاً به معرّفى اجمالى کتاب‌هاى حدیثى مى‌پردازند و در این معرّفى‌ها به تعداد احادیث، تعداد چاپ‌ها، شروح و تعلیقات اکتفا مى‌شود و گاهى نیز، زندگی‌نامه مؤلّف و معرّفى نسخه‌هاى اصلى و خطّى کتاب ذکر مى‌گردد، امّا درباره کتاب‌هاى حدیثى توضیحى یافت نمى‌شود. در این کتاب، علاوه بر آنکه اجمالاً به این نکات هم اشاره شده، هدف اصلى، بیان برخى نکات علمى بوده که درباره کتاب‌هاى حدیثى وجود دارد و این نکات، محور اساسى تألیف این نوشتار را تشکیل مى‌دهد[۱]‏.

    فقیهان امامى، اساس اجتهاد و فقاهت خود را بر چهار کتاب جوامع روایى متقدّمان قرار داده‌اند و سنگ آسیاب فقه، در طول تاریخ هزارساله فقه، بر اساس این کتاب‌ها مى‌چرخد. بدین‌سبب، نگاهى که در این نوشتار به مصادر روایى شده، از جهت استناد فتاواى فقیهان به این کتاب‌ها بوده است؛ لذا در آشنایى و شناسایى آن، به امور صورى پرداخته نشده است، بلکه آنچه مورد توجّه و عنایت بوده، راهیابى به اندرون این کتاب‌ها، شیوه تألیف و شیوه استناد به آن و ذکر روایات آن مى‌باشد، تا طالبان علم که در راه فقاهت قدم برمى‌دارند، بتوانند به‌خوبى با این مصادر استنباط آشنا شوند[۲]‏.

    اگرچه تألیفات در بیان ویژگى‌هاى جوامع روایى متقدمان و متأخران زیاد است، ولى این نوشتار این آثار را از زاویه فقهی دنبال کرده است[۳]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: پیشگفتار، ص11
    2. ر.ک: همان، ص12
    3. ر.ک: همان، ص14-13

    منابع مقاله

    پیشگفتار کتاب.


    وابسته‌ها