داستان مرغان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR102472J1.jpg | عنوان = داستان مرغان | عنوان‌های دیگر = رسالة الطیر ** رسالة الطیر. فارسی ** متن فارسی رسالة الطیر خواجه احمد غزالی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = غزالی، احمد بن محمد (نويسنده) پور جوادی، نصر الله (مترجم)...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[غزالی، احمد بن محمد]] (نويسنده)
[[غزالی، احمد بن محمد]] (نويسنده)
[[پور جوادی، نصر الله]] (مترجم)
[[پورجوادی، نصرالله]] (مترجم)
|زبان
|زبان
| زبان = عربی - فارسی
| زبان = عربی - فارسی
| کد کنگره =    
| کد کنگره =BP ۲۸۲/۷/پ۹د۲
| موضوع =
| موضوع =عرفان‌
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = هیئه السبط المحسن الشهيد
| ناشر = هیئه السبط المحسن الشهيد
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''داستان مرغان'''، متن فارسی «رسالة الطیر» خواجه احمد غزالی (حدود 452- 520ق) است که به انضام «رسالة الطیر» امام محمد غزالی (450- 505ق)، به اهتمام نصرالله پورجوادی، منتشر شده است.
'''داستان مرغان'''، متن فارسی «[[رسالة الطیر]]» خواجه [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]] (حدود 452- 520ق) است که به انضام «رسالة الطیر» امام [[غزالی، محمد بن محمد|محمد غزالی]] (450- 505ق)، به اهتمام [[پورجوادی، نصرالله|نصرالله پورجوادی]]، منتشر شده است.


طرح کلی داستان کتاب، عبارت از رهایی مرغان از قفس و پرواز آنان به سمت بالا و گذشتن از بیابان‌ها و شهرها و دریاها و کوه‌های متعدد و سرانجام رسیدن به مقصود نهایی و دیدار پادشاه مرغان است<ref> مقدمه، ص5</ref>. در فرهنگ اسلامی، نخستین کسی که این داستان را تحریر کرد، ابن سینا (متوفی 428ق) بود<ref>همان، ص7</ref>. در قرن پنجم هجری، از زمان ابن سینا به بعد، داستان سفر مرغان مورد توجه صوفیه، به‌خصوص ایرانیان قرار گرفت و علاقه آنان به تدریج، افزایش یافت، چنانکه دو رساله عرفانی فارسی بر اساس این داستان، یکی توسط خواجه احمد غزالی و دیگری توسط فریدالدین عطار نیشابوری نوشته شد<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>.
طرح کلی داستان کتاب، عبارت از رهایی مرغان از قفس و پرواز آنان به سمت بالا و گذشتن از بیابان‌ها و شهرها و دریاها و کوه‌های متعدد و سرانجام رسیدن به مقصود نهایی و دیدار پادشاه مرغان است<ref> مقدمه، ص5</ref>. در فرهنگ اسلامی، نخستین کسی که این داستان را تحریر کرد، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] (متوفی 428ق) بود<ref>همان، ص7</ref>. در قرن پنجم هجری، از زمان [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] به بعد، داستان سفر مرغان مورد توجه صوفیه، به‌خصوص ایرانیان قرار گرفت و علاقه آنان به تدریج، افزایش یافت، چنانکه دو رساله عرفانی فارسی بر اساس این داستان، یکی توسط خواجه [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]] و دیگری توسط [[عطار، محمد بن ابراهیم|فریدالدین عطار نیشابوری]] نوشته شد<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>.


«رسالة الطیر» امام محمد غزالی، نخستین گزارشی از سفر مرغان است که جنبه عرفانی محض دارد و مانند رساله بوعلی، هم کوتاه است و هم به عربی نوشته شده است. این اثر، در عصر نویسنده، توسط برادر وی، خواجه احمد غزالی، ترجمه و یا انشاء شده است. قرابت این دو نویسنده، موجب می‌شود که در تقدم یک رساله بر رساله دیگر، مردد باشیم. هرچند که احمد کوچکتر از محمد بود و زندگی او، قریب به پانزده سال، پس از فوت برادرش ادامه داشت، اما دلیل قاطعی نیست که بتوان حکم کرد که رساله عربی، بر رساله فارسی تقدم دارد و این ترجمه فارسی آن است. در هر حال، اگر هم رساله فارسی، ترجمه رساله عربی باشد، احتمالاً این ترجمه در زمان حیات ابوحامد انجام گرفته و چه بسا که به رؤیت وی نیز رسیده است<ref>همان، ص15</ref>.
«رسالة الطیر» امام [[غزالی، محمد بن محمد|محمد غزالی]]، نخستین گزارشی از سفر مرغان است که جنبه عرفانی محض دارد و مانند رساله بوعلی، هم کوتاه است و هم به عربی نوشته شده است. این اثر، در عصر نویسنده، توسط برادر وی، خواجه احمد غزالی، ترجمه و یا انشاء شده است. قرابت این دو نویسنده، موجب می‌شود که در تقدم یک رساله بر رساله دیگر، مردد باشیم. هرچند که احمد کوچکتر از محمد بود و زندگی او، قریب به پانزده سال، پس از فوت برادرش ادامه داشت، اما دلیل قاطعی نیست که بتوان حکم کرد که رساله عربی، بر رساله فارسی تقدم دارد و این ترجمه فارسی آن است. در هر حال، اگر هم رساله فارسی، ترجمه رساله عربی باشد، احتمالاً این ترجمه در زمان حیات ابوحامد انجام گرفته و چه بسا که به رؤیت وی نیز رسیده است<ref>همان، ص15</ref>.


صورت این دو رساله که یکی فارسی و دیگری عربی است، یکی است و هر دو نویسنده نیز یک نتیجه از داستان می‌گیرند. ابتدا اتفاق مرغان است و انتخاب سیمرغ برای پادشاهی خویش و سپس عزیمت آنان به شهر و بارگاه وی. در هر دو رساله، ابتدا به مرغان اخطار می‌شود که راهی که در پیش دارند، راهی است پرخطر، ولیکن این خود آتش اشتیاق آنان را دامن می‌زند<ref>همان</ref>.
صورت این دو رساله که یکی فارسی و دیگری عربی است، یکی است و هر دو نویسنده نیز یک نتیجه از داستان می‌گیرند. ابتدا اتفاق مرغان است و انتخاب سیمرغ برای پادشاهی خویش و سپس عزیمت آنان به شهر و بارگاه وی. در هر دو رساله، ابتدا به مرغان اخطار می‌شود که راهی که در پیش دارند، راهی است پرخطر، ولیکن این خود آتش اشتیاق آنان را دامن می‌زند<ref>همان</ref>.
خط ۴۶: خط ۴۶:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
 
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده: تصوف و عرفان]]
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1403]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]