۱۴۶٬۱۸۰
ویرایش
ابن خلاد بصری، محمد: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = ابوهاشم جبّایى | | اساتید = ابوهاشم جبّایى | ||
| مشایخ | | مشایخ= | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
| شاگردان = ابوعبدالله حسین بن على بصری، ابراهیم بن عیاش بصری | | شاگردان = ابوعبدالله حسین بن على بصری، ابراهیم بن عیاش بصری | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
درباره آثار ابن خلاد میان نویسندگانى که از او یاد کردهاند، اختلاف است. بعضى از متقدمان چون ابن مرتضى و قاضى عبدالجبار او را دارای دو اثر به نامهای الأصول و الشرح دانستهاند و قاضى آثار دیگری را نیز به او نسبت داده، بىآنکه نامهای آنها را برشمارد، ولى برخى از نویسندگان معاصر از این دو کتاب به مثابه یک اثر به نام شرحالأصول یاد کردهاند. نسخهای از این کتاب با شرح و زیادات ابوطالب یحیى بن حسین معروف به الناطق بالحق زیدی در دست است. | درباره آثار ابن خلاد میان نویسندگانى که از او یاد کردهاند، اختلاف است. بعضى از متقدمان چون ابن مرتضى و قاضى عبدالجبار او را دارای دو اثر به نامهای الأصول و الشرح دانستهاند و قاضى آثار دیگری را نیز به او نسبت داده، بىآنکه نامهای آنها را برشمارد، ولى برخى از نویسندگان معاصر از این دو کتاب به مثابه یک اثر به نام شرحالأصول یاد کردهاند. نسخهای از این کتاب با شرح و زیادات ابوطالب یحیى بن حسین معروف به الناطق بالحق زیدی در دست است. | ||
ابن خلاد در اواخر عمر، هنگامى که کتاب الشرح را به پایان مىبرد، به بصره رفت و در آنجا در ردّ مذهب «إرجاء» ابوالطیب محمد بن ابراهیم معروف به خالدی، متکلمِ مرجئى بصره، رسالهای در وعید نوشت. بعید نمىنماید که کتاب شرحالأصول الخمسة قاضى عبدالجبار همان کتاب الأصول بوده که قاضى آن را به اتمام رسانیده است، اگر چه تا حدود 100 سال پس از مرگ ابن خلاد، خود کتاب الأصول او که ابوالحسن کرخى (د 340ق/951م) را به شگفتى واداشته بود، مشهور و متداول بوده است.<ref> سجادی، | ابن خلاد در اواخر عمر، هنگامى که کتاب الشرح را به پایان مىبرد، به بصره رفت و در آنجا در ردّ مذهب «إرجاء» ابوالطیب محمد بن ابراهیم معروف به خالدی، متکلمِ مرجئى بصره، رسالهای در وعید نوشت. بعید نمىنماید که کتاب شرحالأصول الخمسة قاضى عبدالجبار همان کتاب الأصول بوده که قاضى آن را به اتمام رسانیده است، اگر چه تا حدود 100 سال پس از مرگ ابن خلاد، خود کتاب الأصول او که ابوالحسن کرخى (د 340ق/951م) را به شگفتى واداشته بود، مشهور و متداول بوده است.<ref> سجادی، سید جعفر، ج3، ص439-440</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
سجادی، | سجادی، سید جعفر، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||