حجة القراءات: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP ۷۵/۳/الف۲۴ح۳ | ||
| موضوع = | | موضوع =قرآن, -- قرائت | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مؤسسة الرسالة | | ناشر = مؤسسة الرسالة | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''حجة القراءات''' اثر ابوزرعه عبدالرحمن بن محمد بن زنجله (نیمه دوم قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری)، در علم قرائات و دلیل قرائات قاریان هفتگانه معروف. | '''حجة القراءات''' اثر [[ابن زنجله، عبدالرحمن بن محمد|ابوزرعه عبدالرحمن بن محمد بن زنجله]] (نیمه دوم قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری)، در علم قرائات و دلیل قرائات قاریان هفتگانه معروف. | ||
نویسنده در بحث قرائتها، ترتیب معروف سورهها را از فاتحه الکتاب تا پایان آن، دنبال کرده است. وی عنوان سورهها را در نصف سطر ذکر نموده و سپس، به ترتیب آیات مذکور در سوره، به بحث در مورد آیاتی پرداخته است که شامل قرائتهای مختلف شده و هر قرائتی را به قاری مربوط به آن، از قاریان هفتگانه، نسبت داده است. پس از آن، دلیل و استنباط خود درباره قرائت صحیح را ذکر نموده و به دلایل سایر قرائات نیز اشاره کرده است<ref>مقدمه محقق، ص30</ref>. | نویسنده در بحث قرائتها، ترتیب معروف سورهها را از فاتحه الکتاب تا پایان آن، دنبال کرده است. وی عنوان سورهها را در نصف سطر ذکر نموده و سپس، به ترتیب آیات مذکور در سوره، به بحث در مورد آیاتی پرداخته است که شامل قرائتهای مختلف شده و هر قرائتی را به قاری مربوط به آن، از قاریان هفتگانه، نسبت داده است. پس از آن، دلیل و استنباط خود درباره قرائت صحیح را ذکر نموده و به دلایل سایر قرائات نیز اشاره کرده است<ref>مقدمه محقق، ص30</ref>. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
نویسنده درباره قرائت صحیح، اگر از خود قرآن، دلیل و استدلالی بیابد، آن را در اولویت قرار داده و با بیان و توضیح آن دلیل، مطالب را آغاز نموده و در این امر، دقت و حساسیت تحسینبرانگیزی از خود نشان داده است. پس از آن، به سراغ روایات رفته و در صورت یافتن دلیل یا استدلالی بر قرائت مورد نظر در روایات، آن را بیان کرده و به توضیح آن، پرداخته است. وی در مراحل بعدی، از شعر، نثر و اقوال و نظریات اهل لغت، نحویون و... نیز بهره برده تا اینکه تمام مطالب مربوط به آن قرائت، ذکر شده و به اتمام برسد. سپس به آیات مورد اختلاف همان سوره، پرداخته و به آیاتی که در قرائت آنها، اختلافی گزارش نشده، نپرداخته است<ref>همان</ref>. | نویسنده درباره قرائت صحیح، اگر از خود قرآن، دلیل و استدلالی بیابد، آن را در اولویت قرار داده و با بیان و توضیح آن دلیل، مطالب را آغاز نموده و در این امر، دقت و حساسیت تحسینبرانگیزی از خود نشان داده است. پس از آن، به سراغ روایات رفته و در صورت یافتن دلیل یا استدلالی بر قرائت مورد نظر در روایات، آن را بیان کرده و به توضیح آن، پرداخته است. وی در مراحل بعدی، از شعر، نثر و اقوال و نظریات اهل لغت، نحویون و... نیز بهره برده تا اینکه تمام مطالب مربوط به آن قرائت، ذکر شده و به اتمام برسد. سپس به آیات مورد اختلاف همان سوره، پرداخته و به آیاتی که در قرائت آنها، اختلافی گزارش نشده، نپرداخته است<ref>همان</ref>. | ||
ویژگی نظریات و توضیحات ابن زنجله درباره صحیح بودن قرائات، وضوح و ایجاز میباشد، به گونهای که به حداقل استدلال و توضیحات قانع کننده، بسنده نموده است. با این حال، در مواقعی نیز که فرصت و مجال کافی برای ارائه توضیحات داشته، پس از پایان ذکر جنبههای مختلف قرائتهای صحیح، از آن خودداری نکرده است. وی معمولا کلام خود را، چنین آغاز نموده است: «فلان قاری و فلان قاری، اینگونه قرائت کردهاند که...» سپس، دلایل آن قرائت را ذکر کرده و پس از آن، به قرائت بقیه قاریان هفتگانه و دلایل آنها، اشاره کرده است<ref>همان، ص31</ref>. | ویژگی نظریات و توضیحات [[ابن زنجله، عبدالرحمن بن محمد|ابن زنجله]] درباره صحیح بودن قرائات، وضوح و ایجاز میباشد، به گونهای که به حداقل استدلال و توضیحات قانع کننده، بسنده نموده است. با این حال، در مواقعی نیز که فرصت و مجال کافی برای ارائه توضیحات داشته، پس از پایان ذکر جنبههای مختلف قرائتهای صحیح، از آن خودداری نکرده است. وی معمولا کلام خود را، چنین آغاز نموده است: «فلان قاری و فلان قاری، اینگونه قرائت کردهاند که...» سپس، دلایل آن قرائت را ذکر کرده و پس از آن، به قرائت بقیه قاریان هفتگانه و دلایل آنها، اشاره کرده است<ref>همان، ص31</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علم قرائت و تجوید]] | |||
[[رده:علم قرائت]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۶
| حجة القراءات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن زنجله، عبدالرحمن بن محمد (نويسنده) افغانی، سعید (محقق) |
| ناشر | مؤسسة الرسالة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1418ق - 1997م |
| چاپ | 5 |
| موضوع | قرآن, -- قرائت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۷۵/۳/الف۲۴ح۳ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حجة القراءات اثر ابوزرعه عبدالرحمن بن محمد بن زنجله (نیمه دوم قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری)، در علم قرائات و دلیل قرائات قاریان هفتگانه معروف.
نویسنده در بحث قرائتها، ترتیب معروف سورهها را از فاتحه الکتاب تا پایان آن، دنبال کرده است. وی عنوان سورهها را در نصف سطر ذکر نموده و سپس، به ترتیب آیات مذکور در سوره، به بحث در مورد آیاتی پرداخته است که شامل قرائتهای مختلف شده و هر قرائتی را به قاری مربوط به آن، از قاریان هفتگانه، نسبت داده است. پس از آن، دلیل و استنباط خود درباره قرائت صحیح را ذکر نموده و به دلایل سایر قرائات نیز اشاره کرده است[۱].
نویسنده درباره قرائت صحیح، اگر از خود قرآن، دلیل و استدلالی بیابد، آن را در اولویت قرار داده و با بیان و توضیح آن دلیل، مطالب را آغاز نموده و در این امر، دقت و حساسیت تحسینبرانگیزی از خود نشان داده است. پس از آن، به سراغ روایات رفته و در صورت یافتن دلیل یا استدلالی بر قرائت مورد نظر در روایات، آن را بیان کرده و به توضیح آن، پرداخته است. وی در مراحل بعدی، از شعر، نثر و اقوال و نظریات اهل لغت، نحویون و... نیز بهره برده تا اینکه تمام مطالب مربوط به آن قرائت، ذکر شده و به اتمام برسد. سپس به آیات مورد اختلاف همان سوره، پرداخته و به آیاتی که در قرائت آنها، اختلافی گزارش نشده، نپرداخته است[۲].
ویژگی نظریات و توضیحات ابن زنجله درباره صحیح بودن قرائات، وضوح و ایجاز میباشد، به گونهای که به حداقل استدلال و توضیحات قانع کننده، بسنده نموده است. با این حال، در مواقعی نیز که فرصت و مجال کافی برای ارائه توضیحات داشته، پس از پایان ذکر جنبههای مختلف قرائتهای صحیح، از آن خودداری نکرده است. وی معمولا کلام خود را، چنین آغاز نموده است: «فلان قاری و فلان قاری، اینگونه قرائت کردهاند که...» سپس، دلایل آن قرائت را ذکر کرده و پس از آن، به قرائت بقیه قاریان هفتگانه و دلایل آنها، اشاره کرده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.