۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره =BC۶۶/ع۴س۹۶ | | کد کنگره =BC۶۶/ع۴س۹۶ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''جهد القریحة فی تجرید النصیحة''' اثری از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|عبدالرحمن ابن ابیبکر سیوطی]] (849- 911ق) از عالمان اهل سنت و مؤلف آثار بسیار در حدیث و تاریخ و علوم دیگر است. این اثر در موضوع منطق است و توسط [[احمد، محمد بن ریاض|محمد بن ریاض الاحمد]] تحقیق شده است. | '''جهد القریحة فی تجرید النصیحة''' اثری از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|عبدالرحمن ابن ابیبکر سیوطی]] (849- 911ق) از عالمان اهل سنت و مؤلف آثار بسیار در حدیث و تاریخ و علوم دیگر است. این اثر در موضوع منطق است و توسط [[احمد، محمد بن ریاض|محمد بن ریاض الاحمد]] تحقیق شده است. | ||
نوشتار حاضر مختصر شده کتاب «[[نصیحة اهل الایمان فی الرد علی منطق الیونان]]» یا «الرد علی المنطقیین» نوشته [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|تقیالدین ابن تیمیه حرانی]](661- 728ق) است که آن را در رد فلاسفه و عالمان منطق به نگارش درآورده است.<ref >مقدمه، ص 5؛ صالحيه، محمد عيسى، ج3، ص | نوشتار حاضر مختصر شده کتاب «[[نصیحة اهل الایمان فی الرد علی منطق الیونان]]» یا «الرد علی المنطقیین» نوشته [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|تقیالدین ابن تیمیه حرانی]](661- 728ق) است که آن را در رد فلاسفه و عالمان منطق به نگارش درآورده است.<ref >مقدمه، ص 5؛ صالحيه، محمد عيسى، ج3، ص 328؛ مشار، خان بابا، ص 405</ref> | ||
نویسنده این اثر از ذکر بسیاری از مطالب کتاب یاد شده که عمدتا شامل مطالب غیر مرتبط یا تکرای و... بوده صرف نظر کرده است و تنها مطالب اساسی و مهم آن را آورده است. وی در تلخیص کتاب، عبارات آن را غالباً بدون هیچ دخل و تصرفی ذکر کرده است.<ref> متن کتاب، ص 125</ref> | نویسنده این اثر از ذکر بسیاری از مطالب کتاب یاد شده که عمدتا شامل مطالب غیر مرتبط یا تکرای و... بوده صرف نظر کرده است و تنها مطالب اساسی و مهم آن را آورده است. وی در تلخیص کتاب، عبارات آن را غالباً بدون هیچ دخل و تصرفی ذکر کرده است.<ref> متن کتاب، ص 125</ref> | ||