ابن‌ متوج‌، احمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
جز (جایگزینی متن - 'دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی' به 'دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی')
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
| تخلص = ابن‌ متوج‌؛
| تخلص = ابن‌ متوج‌؛
| نسب = بحرانی؛
| نسب = بحرانی؛
| نام پدر = عبدالله‌ بن‌ محمد بن‌ على‌ بن‌ حسن‌ بحرانى؛
| نام پدر =عبدالله‌ بن‌ محمد بن‌ على‌ بن‌ حسن‌ بحرانى؛
| ولادت =قرن 8؛  
| ولادت =قرن 8؛  
| محل تولد = اُوال‌؛
| محل تولد = اُوال‌؛
خط ۴۰: خط ۴۰:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
| امضا =  
| امضا =  
| کد مؤلف = AUTHORCODE82223AUTHORCODE
| کد مؤلف =AUTHORCODE82223AUTHORCODE
}}
}}


''' اِبْن‌ِ مُتَوَّج‌، جمال‌الدين‌ بن‌ عبدالله‌ بن‌ محمد بن‌ على‌ بن‌ حسن‌ بحرانى ‌'''، عالم‌ امامى‌ بحرين‌ در سده‌های 8 و 9ق‌/14 و 15م‌.
''' اِبْن‌ِ مُتَوَّج‌، جمال‌الدين‌ بن‌ عبدالله‌ بن‌ محمد بن‌ على‌ بن‌ حسن‌ بحرانى ‌'''، عالم‌ امامى‌ بحرين‌ در سده‌های 8 و 9ق‌/14 و 15م‌.


در برخى‌ منابع‌ لقب‌ او فخرالدين‌  و شهاب‌الدين‌ نيز آمده‌ است‌.
در برخى‌ منابع‌ لقب‌ او فخرالدين‌و شهاب‌الدين‌ نيز آمده‌ است‌.


از جزئيات‌ زندگى‌ ابن‌ متوج‌ اطلاعى‌ در دست‌ نيست‌. تنها مى‌دانيم‌ كه‌ او اهل‌ اُوال‌ - از جزاير بحرين‌ - بود.
از جزئيات‌ زندگى‌ ابن‌ متوج‌ اطلاعى‌ در دست‌ نيست‌. تنها مى‌دانيم‌ كه‌ او اهل‌ اُوال‌ - از جزاير بحرين‌ - بود.
خط ۵۹: خط ۵۹:
وی در حله‌ با [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اول‌]] (د 786ق‌) گفت‌ و گوهايى‌ داشته‌ و چندی پس‌ از بازگشت‌ ابن‌ متوج‌ از حله‌، آن‌ دو در مكه‌ و موسم‌ حج‌ مجدداً با يكديگر ديدار كرده‌اند و بين‌ ايشان‌ مباحثه‌ای روی داده‌.
وی در حله‌ با [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اول‌]] (د 786ق‌) گفت‌ و گوهايى‌ داشته‌ و چندی پس‌ از بازگشت‌ ابن‌ متوج‌ از حله‌، آن‌ دو در مكه‌ و موسم‌ حج‌ مجدداً با يكديگر ديدار كرده‌اند و بين‌ ايشان‌ مباحثه‌ای روی داده‌.


[[احمد بن‌ فهد احسايى‌]]، فخرالدين‌ سبيعى‌ و احمد بن‌ محذم‌ اوائلى‌ از ابن‌ متوج‌ بهره‌ برده‌ و روايت‌  كرده‌اند.
[[احمد بن‌ فهد احسايى‌]]، فخرالدين‌ سبيعى‌ و احمد بن‌ محذم‌ اوائلى‌ از ابن‌ متوج‌ بهره‌ برده‌ و روايت‌كرده‌اند.


وی فقيهى‌ بود كه‌ فتاويش‌ در نقاط دورتر نيز تا حدودی شهرت‌ داشته‌ است‌ و مؤلفان‌ برخى‌ اقوال‌ فقهى‌ وی را مورد توجه‌ قرار داده‌اند. همچنين‌ گفته‌ شده‌ كه‌ مقصود [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل‌ مقداد]] از معاصری كه‌ اقوال‌ وی را نقل‌ كرده‌، ابن‌ متوج‌ بوده‌ است‌.
وی فقيهى‌ بود كه‌ فتاويش‌ در نقاط دورتر نيز تا حدودی شهرت‌ داشته‌ است‌ و مؤلفان‌ برخى‌ اقوال‌ فقهى‌ وی را مورد توجه‌ قرار داده‌اند. همچنين‌ گفته‌ شده‌ كه‌ مقصود [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل‌ مقداد]] از معاصری كه‌ اقوال‌ وی را نقل‌ كرده‌، ابن‌ متوج‌ بوده‌ است‌.
خط ۶۶: خط ۶۶:
معتبرترين‌ منبع‌ اطلاعات‌ دربارة ابن‌ متوج‌، نوشته‌های [[بحرانی، سلیمان بن عبدالله|ماحوزی]] است‌ كه‌ با گفته‌های [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن‌ ابى‌ جمهور]] در آثارش‌ و حر عاملى‌ تكميل‌ مى‌شود.
معتبرترين‌ منبع‌ اطلاعات‌ دربارة ابن‌ متوج‌، نوشته‌های [[بحرانی، سلیمان بن عبدالله|ماحوزی]] است‌ كه‌ با گفته‌های [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن‌ ابى‌ جمهور]] در آثارش‌ و حر عاملى‌ تكميل‌ مى‌شود.


گفتنى‌ است‌ افندی علاوه‌ برشرح‌ حال‌ مفصلى‌ كه‌ از ابن‌ متوج‌ آورده‌ ، در جايى‌ ديگر به‌ شيوة معمول‌ خود شرح‌ حال‌ ديگری برای وی آورده‌ كه‌ بر اساس‌ نسخة تحفة الاخوان‌ مرندی نوشته‌ شده‌ و در آن‌ نام‌ جد ابن‌ متوج‌ به‌ جای محمد، سعيد ضبط گرديده‌ و همين‌ امر موجب‌ شده‌ است‌ كه‌ برخى‌ چون‌ محسن‌ امين‌، احمد بن‌ عبدالله‌ بن‌ محمد و احمد بن‌ عبدالله‌ بن‌ سعيد را دو شخصيت‌ متمايز قلمداد كنند.
گفتنى‌ است‌ افندی علاوه‌ برشرح‌ حال‌ مفصلى‌ كه‌ از ابن‌ متوج‌ آورده‌، در جايى‌ ديگر به‌ شيوة معمول‌ خود شرح‌ حال‌ ديگری برای وی آورده‌ كه‌ بر اساس‌ نسخة تحفة الاخوان‌ مرندی نوشته‌ شده‌ و در آن‌ نام‌ جد ابن‌ متوج‌ به‌ جای محمد، سعيد ضبط گرديده‌ و همين‌ امر موجب‌ شده‌ است‌ كه‌ برخى‌ چون‌ محسن‌ امين‌، احمد بن‌ عبدالله‌ بن‌ محمد و احمد بن‌ عبدالله‌ بن‌ سعيد را دو شخصيت‌ متمايز قلمداد كنند.


== وفات ==
== وفات ==
خط ۷۶: خط ۷۶:
1.الناسخ‌ و المنسوخ‌،
1.الناسخ‌ و المنسوخ‌،


ابن‌ متوج‌ خود مى‌گويد ، آن‌ را از تفسير خويش‌ برگرفته‌ است‌. شرح‌ اين‌ رساله‌ از عبدالجليل‌ حسينى‌ قاری با تصحيح‌ و ترجمة محمد جعفر اسلامى‌ در 1344ش‌ در تهران‌ به‌ چاپ‌ رسيده‌ است‌.
ابن‌ متوج‌ خود مى‌گويد، آن‌ را از تفسير خويش‌ برگرفته‌ است‌. شرح‌ اين‌ رساله‌ از عبدالجليل‌ حسينى‌ قاری با تصحيح‌ و ترجمة محمد جعفر اسلامى‌ در 1344ش‌ در تهران‌ به‌ چاپ‌ رسيده‌ است‌.


برخى‌ از آثار وی نيز به‌ صورت‌ خطى‌ بازمانده‌ است‌:
برخى‌ از آثار وی نيز به‌ صورت‌ خطى‌ بازمانده‌ است‌: