۱۴۶٬۳۹۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید = | ||
| مشایخ | | مشایخ= شیخ بهائى | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE.....AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''ابن جانْدار، حسین بن شهابالدین بقاعى كركى عاملى''' (1012- 1076ق/1603- 1665م)، ادیب، نحوی، شاعر، متكلم، اخباری و نیز طبیب. | '''ابن جانْدار، حسین بن شهابالدین بقاعى كركى عاملى''' (1012- 1076ق/1603- 1665م)، ادیب، نحوی، شاعر، متكلم، اخباری و نیز طبیب. | ||
ضبط «جاندار» كه نام یكى از نیاكان او و در فارسى به معنای نگهبان و سلاحدار است، مورد اختلاف است و به صورت | ضبط «جاندار» كه نام یكى از نیاكان او و در فارسى به معنای نگهبان و سلاحدار است، مورد اختلاف است و به صورت خاندارنیز آمده و برخى به جای آن «حیدر» آوردهاند؛ اما در بیشتر مآخذ «جاندار» ترجیح داده شده است. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
وی در یكى از نواحى لبنان كنونى در سال 1012ق زاده شد. | وی در یكى از نواحى لبنان كنونى در سال 1012ق زاده شد. | ||
از شرح زندگى و دوران تحصیل او چه در كودكى و چه بعد از آن اطلاع دقیقى نداریم، فقط مىدانیم كه وی از بهاءالدین محمد بن حسین معروف به شیخ بهائى (د 1031ق/1622م) اجازه روایت داشته است. شیخ حر عاملى (1033-1104ق/1624-1693م) علم و ادب او را ستوده است و در فضیلت اشعارش گوید: «اشعار او مخصوصاً در مدح اهلبیت، نیكو و لطیف است». محبى نیز گوید كه وی در ساختن شعر، استعداد فراوان داشته و اشعارش زیبا و دارای مضامینى بدیع است. | از شرح زندگى و دوران تحصیل او چه در كودكى و چه بعد از آن اطلاع دقیقى نداریم، فقط مىدانیم كه وی از [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|بهاءالدین محمد بن حسین]] معروف به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهائى]] (د 1031ق/1622م) اجازه روایت داشته است. [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملى]] (1033-1104ق/1624-1693م) علم و ادب او را ستوده است و در فضیلت اشعارش گوید: «اشعار او مخصوصاً در مدح اهلبیت، نیكو و لطیف است». محبى نیز گوید كه وی در ساختن شعر، استعداد فراوان داشته و اشعارش زیبا و دارای مضامینى بدیع است. | ||
ابن جاندار، ابیاتى در مدح ابن معصوم و قصایدی در مدح پدر او سروده است و احتمالاً همین امر سبب شده كه ابن معصوم او را با عبارات مسجع و پر طمطراق خویش بستاید و بگوید: «او در كسب كمالات و فضایل یگانه عصر خود بود». قصایدی كه ابن جاندار در مدح پدر او سروده، همه به سبك و قالب اشعار كهن عرب است و كمتر اثری از نوآوری در آنها به چشم مىخورد و حتى نخستین قصیده وی مورد انتقاد قرار گرفته است. ابن جاندار علاوه بر شعر و ادب به علومى چون منطق و حدیث نیز مىپرداخت. بنا به گفته ابن معصوم وی در اواخر عمر به علم طب روی آورد. او در استنباط احكام شرعى از روش اخباریون پیروی مىنمود. | |||
ابن جاندار، ابیاتى در مدح ابن معصوم و قصایدی در مدح پدر او سروده است و احتمالاً همین امر سبب شده كه ابن معصوم او را با عبارات مسجع و پر طمطراق خویش بستاید و بگوید: «او در كسب كمالات و فضایل یگانه عصر خود بود». قصایدی كه ابن جاندار در مدح پدر او سروده، همه به سبك و قالب اشعار كهن عرب است و كمتر اثری از نوآوری در آنها به چشم مىخورد و حتى نخستین قصیده وی مورد انتقاد قرار گرفته است. ابن جاندار علاوه بر شعر و ادب به علومى چون منطق و حدیث نیز مىپرداخت. بنا به گفته ابن معصوم وی در اواخر عمر به علم طب روی آورد. او در استنباط احكام شرعى از روش اخباریون پیروی مىنمود. | |||
ابن جاندار به ایران نیز مسافرت كرد و مدتى در اصفهان اقامت گزید، اما معلوم نیست كه این سفر در چه سالى و به چه قصدی بوده است. | ابن جاندار به ایران نیز مسافرت كرد و مدتى در اصفهان اقامت گزید، اما معلوم نیست كه این سفر در چه سالى و به چه قصدی بوده است. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۹: | ||
از ابن جاندار آثار چاپى و خطى باقى مانده كه به شرح زیر است: | از ابن جاندار آثار چاپى و خطى باقى مانده كه به شرح زیر است: | ||
#دیوان شیخ حسین بن شهابالدین، اسكندریه، 1290ق، چاپ سنگى؛ | |||
#عقود الدرر في حل أبیات المطول و المختصر. این كتاب شرحى بر شواهد ابیات كتابهای مطول و مختصر سعدالدین تفتازانى است كه چندین بار در ایران و كشورهای دیگر به چاپ رسیده است؛ | |||
#هدایة الأبرار إلى طریقة الأئمة الأطهار. این كتاب كه دارای یك مقدمه، 8 باب و یك خاتمه است، به بیان موارد نزاع بین طرفداران و مخالفان اجتهاد و صحت و حجیت احادیث موجود و علم درایه و اینكه هر واقعهای نزد ائمه(ع) دارای حكمى معین و دلیلى قطعى است و بطلان اجتهاد و تقلید و عمل به احتیاط و نیز غفلتهای اصولیان متأخر پرداخته است. حر عاملى، كشمیری و بغدادی، سهواً این كتاب را در اصول دین دانستهاند. مؤلف تحریر، آن را در ربیعالثانى 1073ق به پایان برده است. نسخههای این كتاب در كتابخانههای ایران و عراق موجود است. همچنین قصیدهای در 17 بیت با قافیه «حا» از اشعار او مىشناسیم كه در كتابخانه ملى تبریز به شماره 11/1035 ضمن مجموعهای به نام قصاید متفرقه آمده است، نسخه دیگری نیز از آن در كتابخانه برلین موجود است. | |||
===آثار منسوب=== | ===آثار منسوب=== | ||
آثار دیگری نیز به وی منسوب است كه فعلاً اثری از آن در دست نیست. این آثار عبارتند: | آثار دیگری نیز به وی منسوب است كه فعلاً اثری از آن در دست نیست. این آثار عبارتند: | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1403]] | ||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] | ||