۱۴۶٬۲۸۳
ویرایش
ابن مدبر، ابراهیم بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE107213AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE107213AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' ابواسحاق (ابویسر) ابراهیم بن محمد بن عبیدالله بن مدبر ''' (195-17 شوال 279ق/811 -10 ژانویه 893م)، ادیب، شاعر، کاتب و وزیر عباسیان. | ''' ابواسحاق (ابویسر) ابراهیم بن محمد بن عبیدالله بن مدبر''' (195-17 شوال 279ق/811 -10 ژانویه 893م)، ادیب، شاعر، کاتب و وزیر عباسیان. | ||
از برادرش احمد کوچکتر، ولى از او نامدارتر است. در جوانى گویا با چند تن از همسالانش همراه لشکر مأمون (حک 198- 218ق) به سرزمین روم رفت و در همین سفر بود که با عَریب مغنّیه مشهور دربار عباسیان که سپس با وی رابطهای صمیمانه و عاشقانه یافت، آشنا گردید. | از برادرش احمد کوچکتر، ولى از او نامدارتر است. در جوانى گویا با چند تن از همسالانش همراه لشکر مأمون (حک 198- 218ق) به سرزمین روم رفت و در همین سفر بود که با عَریب مغنّیه مشهور دربار عباسیان که سپس با وی رابطهای صمیمانه و عاشقانه یافت، آشنا گردید. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
زندگى آن دو چندان با یکدیگر در آمیخته که تذکره نویسان نتوانستهاند بىاشاره به زندگى یکى از آنان، از دیگری یاد کنند. راست است که ابراهیم با دیگر زنان آوازهخوان نیز روابطى عاشقانه داشته، اما گویا پیوند وی با عریب فراتر از عشق به زنى آوازهخوان بوده است. | زندگى آن دو چندان با یکدیگر در آمیخته که تذکره نویسان نتوانستهاند بىاشاره به زندگى یکى از آنان، از دیگری یاد کنند. راست است که ابراهیم با دیگر زنان آوازهخوان نیز روابطى عاشقانه داشته، اما گویا پیوند وی با عریب فراتر از عشق به زنى آوازهخوان بوده است. | ||
ابراهیم شعر اندک سروده و اغلب آنها در مدح و هجاست. برخى از آنها در مآخذ موجود برجای مانده است. وی بیشتر مدایح خود را تقدیم متوکل کرده است. او بر آن بود که شعر دونان را برمىکشد و بزرگان را فرو مىنهد. عنایت وی به شعر و شاعری، لاجرم موجب مىشد میان او و ادیبان و شاعران زمان نیز پیوندهای استوار برقرار گردد. ابراهیم ظاهراً از على بن | ابراهیم شعر اندک سروده و اغلب آنها در مدح و هجاست. برخى از آنها در مآخذ موجود برجای مانده است. وی بیشتر مدایح خود را تقدیم متوکل کرده است. او بر آن بود که شعر دونان را برمىکشد و بزرگان را فرو مىنهد. عنایت وی به شعر و شاعری، لاجرم موجب مىشد میان او و ادیبان و شاعران زمان نیز پیوندهای استوار برقرار گردد. ابراهیم ظاهراً از على بن جهمو ابن سکیت روایت کرده و على اخفش، ابوبکر صولى، میمون بن هارون، ابن مهرویه و ابن قدامه اخبار و اشعار او را روایت کردهاند. | ||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
لسانىفشارکى، محمدعلى، | لسانىفشارکى، محمدعلى، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||