تسمية شيوخ أبي داود: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP ۱۱۴/ج۹ت۵ | ||
| موضوع = | | موضوع =حدیث,محدثان اهل سنت, -- علمالرجال,ابوداود، سلیمان بن اشعث،۲۷۵ -۲۰۲ ق.- سنن - نقد و تفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = دار الکتب العلمية | | ناشر = دار الکتب العلمية | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:حدیث]] | ||
[[رده:علم الحدیث]] | |||
[[رده:مباحث خاص علم الحدیث]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۰
| تسمية شيوخ أبي داود | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد (نويسنده) زغلول، ابو هاجر محمدسعید (محقق) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| موضوع | حدیث,محدثان اهل سنت, -- علمالرجال,ابوداود، سلیمان بن اشعث،۲۷۵ -۲۰۲ ق.- سنن - نقد و تفسیر |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۱۱۴/ج۹ت۵ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تسمية شيوخ أبيداود، از آثار حافظ، نسابه، واژهشناس و محدث و رجالى قرن پنجم هجری قمری، ابوعلی حسین بن محمد بن احمد جیانی غسانی اندلسی، مشهور به ابوعلی جیانی غسانی (متوفای 498ق)، است که به معرفی حافظ، محدّث، ناقد و رجالی قرن سوم هجری قمری ابوداود سلیمان بن اشعث ازدی سجستانی (202-275ق)، میپردازد و اسامی استادان او را بیان میکند. پژوهشگر معاصر، ابوهاجر محمدسعید بن بسیونی زغلول، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار ابوداود سجستانی و ابوعلی جیانی غسانی و بهخصوص ویژگیها و روش اثر حاضر را شناسانده است.
هدف و روش
- محقق با تأکید بر آنکه اندیشوران از قدیم و جدید به سنن ابیداود اهتمام ورزیدهاند، افزوده است: ابوعلی جیانی غسانی به شیوخ ابوداود توجه کرده است و من به تصحیح آن پرداختم تا پژوهشگران استفاده کنند[۱].
- محقق، روش نویسنده را در اثر حاضر با تفصیل در 11 نکته بیان کرده است[۲]؛ از جمله اینکه: با تتبع دقیق یافتیم که ابوعلی جیانی غسانی، تعداد 49 نفر از شیوخ ابوداود را نیاورده است، باآنکه در سنن مذکور هستند...[۳].
ساختار و محتوا
- نویسنده در این اثر، تعداد 387 نفر از استادان ابوداود سجستانی را بر اساس حروف الفبا ذکر کرده است[۴].
- ابوهاجر محمدسعید بن بسیونی زغلول، توضیحات متعددی، از جمله موارد ذیل را بر مطالب نگارنده ملحق کرده است:
- استادان ابوداود که ابن حجر آنان را مقبول دانسته است[۵].
- اشخاصی که ابوعلی جیانی غسانی بین آنان جدایی افکنده؛ درصورتیکه یک نفر هستند[۶].
- اشخاصی که ابوعلی جیانی غسانی، آنان را یکی پنداشته؛ درصورتیکه دو نفر هستند[۷].
- کسانی از شیوخ ابوداود که روایتی را از آنان نیافتیم[۸].
- کسانی از شیوخ ابوداود که در این معجم از قلم افتادهاند، ولی در سنن روایت دارند[۹].
- شیوخی که در سنن نیستند، ولی در معجم هستند[۱۰].
نمونه مباحث
- 334- «سلیمان بن عبدالرحمن تمار از عمرو بن طلحه»: ابوداود سجستانی از او در کتاب دیات روایت نقل کرده است[۱۱].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.