۱۴۶٬۷۳۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| ناشر =[دفتر نشر فرهنگ اسلامی] | | ناشر =[دفتر نشر فرهنگ اسلامی] | ||
| مکان نشر =[ایران - تهران] | | مکان نشر =[ایران - تهران] | ||
| سال نشر =1375ش. | | سال نشر =1375ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE132917AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE132917AUTOMATIONCODE | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
مطالب کتاب چندان دستهبندی و منسجم نیست و تحلیلهای نویسنده چنانکه باید، مستند نسیت و به اندازه لازم از منابع استفاده نشده است. نثر کتاب ضعیف است و بسیاری از عنوانها بیان کنندۀ محتوای بحث نیست. در لابلای کتاب مطالب خارج از موضوع نیز یافت میشود. | مطالب کتاب چندان دستهبندی و منسجم نیست و تحلیلهای نویسنده چنانکه باید، مستند نسیت و به اندازه لازم از منابع استفاده نشده است. نثر کتاب ضعیف است و بسیاری از عنوانها بیان کنندۀ محتوای بحث نیست. در لابلای کتاب مطالب خارج از موضوع نیز یافت میشود. | ||
مطالب کتاب در پنج بخش تنظیم شده است: «بنیامیه و مسألهٔ خلافت اسلامی»، «دو سازمان متضاد در محیط اسلام»، «تشریح علل قیام حسین (ع)»، «چگونه قیام حسین(ع) بروز شد؟» و «مکتب حسین(ع)». | مطالب کتاب در پنج بخش تنظیم شده است: «بنیامیه و مسألهٔ خلافت اسلامی»، «دو سازمان متضاد در محیط اسلام»، «تشریح علل قیام حسین(ع)»، «چگونه قیام حسین(ع) بروز شد؟» و «مکتب حسین(ع)». | ||
در بخش اول از وضع خلافت در صدر اسلام و در بخش دوم از وضع جامعهٔ اسلامی و کارنامهٔ بنیامیه و بنیهاشم سخن رفته است. بخش سوم موضوع اصلی کتاب است و در آن به تحلیل قیام امام و هدف آن پرداخته شده است. بخش چهارم و پنجم به نتایج قیام امام اختصاص دارد. | در بخش اول از وضع خلافت در صدر اسلام و در بخش دوم از وضع جامعهٔ اسلامی و کارنامهٔ بنیامیه و بنیهاشم سخن رفته است. بخش سوم موضوع اصلی کتاب است و در آن به تحلیل قیام امام و هدف آن پرداخته شده است. بخش چهارم و پنجم به نتایج قیام امام اختصاص دارد. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
1. نظر اغلب دانشمندان شیعی که میگویند آن حضرت به پیروزی ظاهری اطمینان نداشت و برای پیروزی قیام نکرد؛ اما به پیروزی واقعی قیامش اطمینان داشت و همین اطمینان انگیزهٔ قیامش بود. | 1. نظر اغلب دانشمندان شیعی که میگویند آن حضرت به پیروزی ظاهری اطمینان نداشت و برای پیروزی قیام نکرد؛ اما به پیروزی واقعی قیامش اطمینان داشت و همین اطمینان انگیزهٔ قیامش بود. | ||
2. نظر [[ | 2. نظر [[سید مرتضی، علی بن حسین|سید مرتضی علمالهدی]] که گفته است آن حضرت اطمینان به پیروزی ظاهری داشت و برای تشکیل حکومت قیام کرد. به نظر نویسنده، این نظر «جدلآمیز و اقناعی» است که در پاسخ به برخی از اهل سنت ارائه شده است. | ||
3. نظر [[شهرستانی، سید هبةالدین|سید هبةالدّین شهرستانی]] و عدهای دیگر که میگویند آن حضرت نهتنها به پیروزی ظاهری اطمینان نداشت، بلکه جانش در خطر بود و ازاینرو، برای حفظ جانش از مدینه و مکه خارج شد (ص 281). | 3. نظر [[شهرستانی، سید هبةالدین|سید هبةالدّین شهرستانی]] و عدهای دیگر که میگویند آن حضرت نهتنها به پیروزی ظاهری اطمینان نداشت، بلکه جانش در خطر بود و ازاینرو، برای حفظ جانش از مدینه و مکه خارج شد (ص 281). | ||