المحرر في مصطلح الحديث: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP 109/ع۲م۳ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:علم الحدیث]] | |||
[[رده:آثار کلی علم الحدیث]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط غلامرضا بدرخانی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط غلامرضا بدرخانی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۶
| المحرر في مصطلح الحديث | |
|---|---|
| پدیدآوران | عثمان، حمد بن ابراهیم (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | و فیه بحثان محکمان 1- حکم الإحتجاج بالحدیث الضعیف في فضائل الأعمال 2- وجوه ترجیح أحکام المتقدمین علی المتأخرین في علل الأحادیث |
| ناشر | الدار الأثریة |
| مکان نشر | اردن - عمان |
| سال نشر | 1429ق - 2008م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 109/ع۲م۳ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المحرر في مصطلح الحديث، نوشته حمد بن ابراهیم العثمان، از نویسندگان معاصر اهل سنت است که به علوم حدیث میپردازد.
کتاب در مباحثی مقدماتی و 12 باب تنظیم شده است. مباحث مقدماتی مشتمل است بر: تاریخ تدوین علوم حدیث و تعریف بعضی اصطلاحات مثل حدیث، خبر، سند، اثر، سند، مسند، مرفوع و موقوف و...[۱].
باب اول، مربوط به حدیث صحیح و حسن و معرفی مصنفات مشهور در اینباره است[۲].
باب دوم، حدیث ضعیف و حکم احتجاج به آن و همچنین آرای مختلف پیرامون آن را بررسی میکند[۳].
باب سوم، به حدیث مرسل و مدلس و مباحث حول آن از قبیل انواع حدیث مرسل و اقسام تدلیس، اختصاص دارد[۴].
در باب چهارم، تفرد و مخالفت و شاذ بودن بهعنوان عوامل مردود بودن حدیث، آمده است و تعریف و نمونههایی از این عوامل مطرح شده است[۵].
در باب پنجم، احادیث مشترک بین قبول و رد[۶] و در باب ششم، حدیث معلل و عوامل مؤثر در ترجیح احکام متقدمین بر متأخرین آمده است[۷].
باب هفتم، انواع دیگری از خبر مردود را از قبیل مدرج و مقلوب و مصحف مطرح کرده است[۸].
باب هشتم، در مورد خبر مشترک بین قبول و رد، به سبب اختلاف در عدالت راوی است. روایت از اهل بدعت، مبهم، مجهول و مختلط از عوامل مد نظر در عدالت راوی است[۹].
باب نهم، به اخباری که جزو اخبار بهشدت ضعیف محسوب میشوند، اشاره دارد؛ احادیث متروک و موضوع از این قبیلند[۱۰].
در باب دهم به اقسام حدیث به اعتبار طرق آن پرداخته شده است و خبر متواتر، عزیز، مشهور و غریب توضیح داده شده است[۱۱].
باب یازدهم، به اختلاف متون و احکام ناسخ و منسوخ و انواع آن، مسلسل، علو و نزول، مؤتلف و مختلف، متفق و مفترق[۱۲] و باب دوازدهم، مربوط به طرق اخذ حدیث از قبیل سماع، اجازه، مناوله و وجاده است[۱۳].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.