الروح المجرد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
[[مبارک، عبدالرحيم]] (مترجم)
[[مبارک، عبدالرحيم]] (مترجم)
|زبان  
|زبان  
| زبان =عربي  
| زبان =عربی  
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ح‎‏4‎‏ ‎‏ح‎‏54043‎‏ / 280/8 BP  
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ح‎‏4‎‏ ‎‏ح‎‏54043‎‏ / 280/8 BP  
| موضوع = حداد، هاشم، 1900 - 1983م. - سرگذشت نامه
| موضوع = حداد، هاشم، 1900 - 1983م. - سرگذشت‌نامه


ياد نامه‎ها
ياد نامه‌ها


عارفان - سرگذشت نامه
عارفان - سرگذشت‌نامه


مجتهدان و علما - ايران - سرگذشت نامه
مجتهدان و علما - ايران - سرگذشت‌نامه


|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلام  
| ناشر = مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلام  
| مکان نشر =ايران - مشهد مقدس  
| مکان نشر =ايران - مشهد مقدس  
| سال نشر = 1426ق.  
| سال نشر = 1426ق.


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13092AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13092AUTOMATIONCODE
خط ۳۴: خط ۳۴:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|روح (ابهام‌زدایی)}}
'''الروح المجرد''' تعریب «[[روح مجرد]]» یادنامه‌ای در ذکر احوالات و سخنان و سلوک عرفانی عارف بالله [[سید هاشم موسوی حداد]] (درگذشته 1404 ق) است. اصل این اثر به فارسی توسط [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|آیت‌الله سید محمدحسین حسینی تهرانی]] (درگذشته 1416 ق) معروف به [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه تهرانی]] به رشته تحریر درآمده و [[مبارک، عبدالرحيم|عبدالرحیم مبارک]] آن را به عربی برگردانده است.
'''الروح المجرد''' تعریب «[[روح مجرد]]» یادنامه‌ای در ذکر احوالات و سخنان و سلوک عرفانی عارف بالله [[سید هاشم موسوی حداد]] (درگذشته 1404 ق) است. اصل این اثر به فارسی توسط [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|آیت‌الله سید محمدحسین حسینی تهرانی]] (درگذشته 1416 ق) معروف به [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه تهرانی]] به رشته تحریر درآمده و [[مبارک، عبدالرحيم|عبدالرحیم مبارک]] آن را به عربی برگردانده است.


سید هاشم حداد کتاب یا رساله‌ای از خود برجای نگذاشته و فقط [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|سید محمدحسین حسینی تهرانی]] در روح مجرد، حالات یا سخنان عرفانی او را نقل کرده است. به نوشته او، حداد در توحید بسیار تعصب داشت و کلمه فنا بیش از هر واژه دیگری بر زبان او جاری بود. او شهادت امام حسین (ع) را عالی‌ترین منظر عشق و زیباترین جلوه جلال و جمال و نیکوترین مظاهر اسماء رحمت و غضب الهی می‌دانست. به نظر او، اگر گوشه‌ای از تجلیات الهی در عاشورا را به سالکان نشان دهند تا ابد مدهوش می‌گردند.<ref>ر.ک: ثبوت، اکبر، ص 695-694</ref>‏
سید هاشم حداد کتاب یا رساله‌ای از خود برجای نگذاشته و فقط [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|سید محمدحسین حسینی تهرانی]] در روح مجرد، حالات یا سخنان عرفانی او را نقل کرده است. به نوشته او، حداد در توحید بسیار تعصب داشت و کلمه فنا بیش از هر واژه دیگری بر زبان او جاری بود. او شهادت امام حسین(ع) را عالی‌ترین منظر عشق و زیباترین جلوه جلال و جمال و نیکوترین مظاهر اسماء رحمت و غضب الهی می‌دانست. به نظر او، اگر گوشه‌ای از تجلیات الهی در عاشورا را به سالکان نشان دهند تا ابد مدهوش می‌گردند.<ref>ر.ک: ثبوت، اکبر، ص 695-694</ref>‏


[[مبارک، عبدالرحيم|عبدالرحیم مبارک]]، متن فارسی را به قلمی روان به عربی برگردانده است. وی اشعار فارسی را در متن حفظ کرده و ترجمه آن‌ها را در پاورقی متذکر شده است. اشعاری هم که نویسنده در پاورقی از شعرای بزرگ آورده به همان صورت بدون ترجمه ذکر کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 31، پاورقی 1</ref>‏ پانوشت‌های اندکی به قلم مترجم است که با (م) از پانوشت‌های نویسنده مشخص‌شده است. <ref>ر.ک: همان، ص 40</ref>‏
[[مبارک، عبدالرحيم|عبدالرحیم مبارک]]، متن فارسی را به قلمی روان به عربی برگردانده است. وی اشعار فارسی را در متن حفظ کرده و ترجمه آن‌ها را در پاورقی متذکر شده است. اشعاری هم که نویسنده در پاورقی از شعرای بزرگ آورده به همان صورت بدون ترجمه ذکر کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 31، پاورقی 1</ref>‏ پانوشت‌های اندکی به قلم مترجم است که با (م) از پانوشت‌های نویسنده مشخص‌شده است. <ref>ر.ک: همان، ص 40</ref>‏