۱۴۴٬۶۲۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''دیباچه پنجم شاهنامه''' تألیف حمزه بن محمدخان هرندی | '''دیباچه پنجم شاهنامه''' تألیف [[هرندی اصفهانی، حمزه بن محمدخان|حمزه بن محمدخان هرندی اصفهانی]]، پژوهشگر و محقق قرن یازدهم هجری؛ تصحیح [[یاحقی، محمدجعفر|محمدجعفر یاحقی]] (متولد 1326ش) و [[حسینی وردنجانی، محسن|محسن حسینی وردنجانی]] (متولد 1362ش)؛ این کتاب یکی از مهمترین دیباچههای تحلیلی درباره [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] است که در حدود سال 1031 هجری قمری تألیف شده و حاوی تحقیقات ارزشمند درباره تاریخچه [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] و زندگی [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] است. دیباچه پنجم از حیث جامعیت و دقت تحلیلی بر دیگر دیباچههای [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] برتری دارد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
مقدمه نخست کتاب به روش تحقیق و شیوه جمعآوری مطالب اختصاص دارد که نشاندهنده رویکرد علمی و انتقادی مؤلف است. مقدمه دوم به بیان تاریخ خلقت و دورههای اولیه بشری میپردازد که بیشتر جنبه افسانهای دارد. | مقدمه نخست کتاب به روش تحقیق و شیوه جمعآوری مطالب اختصاص دارد که نشاندهنده رویکرد علمی و انتقادی مؤلف است. مقدمه دوم به بیان تاریخ خلقت و دورههای اولیه بشری میپردازد که بیشتر جنبه افسانهای دارد. | ||
فصل اول به چگونگی تدوین شاهنامه ابومنصوری و مأموریت دقیقی برای نظم آن اختصاص دارد. مؤلف در این فصل با نگاهی نقادانه به بررسی منابع مختلف پرداخته است. فصل دوم به زندگی فردوسی و زمان آغاز نظم شاهنامه میپردازد و با استناد به شواهد متقن از متن شاهنامه، ثابت میکند که سرودن شاهنامه سالها پیش از به قدرت رسیدن محمود غزنوی آغاز شده بود. | فصل اول به چگونگی تدوین [[شاهنامه ابومنصوری]] و مأموریت دقیقی برای نظم آن اختصاص دارد. مؤلف در این فصل با نگاهی نقادانه به بررسی منابع مختلف پرداخته است. فصل دوم به زندگی [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] و زمان آغاز نظم شاهنامه میپردازد و با استناد به شواهد متقن از متن شاهنامه، ثابت میکند که سرودن شاهنامه سالها پیش از به قدرت رسیدن [[محمود غزنوی]] آغاز شده بود. | ||
فصل سوم به بررسی روابط فردوسی و محمود | فصل سوم به بررسی روابط [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] و [[محمود غزنوی]]، اتمام شاهنامه و ابیات هجویه اختصاص دارد. مؤلف در این فصل علل واقعنشدن شاهنامه نزد محمود را تحلیل میکند و 96 بیت از هجویه را نقل میکند که کاملترین نسخه موجود است. فصل چهارم به طبقهبندی پادشاهان ایران به چهار دوره پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان میپردازد. | ||
ویژگی ممتاز این دیباچه، رویکرد تحلیلی و انتقادی مؤلف است که قرنها پیش از محققان معاصر به بسیاری از حقایق تاریخی درباره شاهنامه پی برده بود. کتاب حاضر با تصحیح علمی و تعلیقات مفید مصححان، منبع ارزشمندی برای شاهنامهپژوهان محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/2250 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ویژگی ممتاز این دیباچه، رویکرد تحلیلی و انتقادی مؤلف است که قرنها پیش از محققان معاصر به بسیاری از حقایق تاریخی درباره [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] پی برده بود. کتاب حاضر با تصحیح علمی و تعلیقات مفید مصححان، منبع ارزشمندی برای شاهنامهپژوهان محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/2250 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||