دیباچه پنجم شاهنامه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURدیباچه پنجم شاهنامهJ1.jpg | عنوان =دیباچه پنجم شاهنامه | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = هرندی اصفهانی، حمزه بن محمدخان (نویسنده) یاحقی، محمدجعفر (مصحح) حسینی وردنجانی، محسن (مصحح) |زبان | زبان =فارس...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[هرندی اصفهانی، حمزه بن محمدخان]] (نویسنده) | [[هرندی اصفهانی، حمزه بن محمدخان]] (نویسنده) | ||
[[فردوسی، ابوالقاسم]] (نویسنده) | |||
[[یاحقی، محمدجعفر]] (مصحح) | [[یاحقی، محمدجعفر]] (مصحح) | ||
[[حسینی وردنجانی، محسن]] (مصحح) | [[حسینی وردنجانی، محسن]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =9د4ه / 4495 PIR | ||
| موضوع =فردوسی، ابوالقاسم، 329-416؟ق. شاهنامه - نقد و تفسیر | | موضوع =فردوسی، ابوالقاسم، 329-416؟ق. شاهنامه - نقد و تفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =سخن | | ناشر =سخن با همکاری دانشگاه فردوسي مشهد | ||
| مکان نشر =تهران | | مکان نشر =تهران- مشهد | ||
| سال نشر = | | سال نشر =1395ش. | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE153080AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ =یکم | ||
| شابک =978-964-372-792-5 | | شابک =978-964-372-792-5 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''دیباچه پنجم شاهنامه''' تألیف حمزه بن محمدخان هرندی | '''دیباچه پنجم شاهنامه''' تألیف [[هرندی اصفهانی، حمزه بن محمدخان|حمزه بن محمدخان هرندی اصفهانی]]، پژوهشگر و محقق قرن یازدهم هجری؛ تصحیح [[یاحقی، محمدجعفر|محمدجعفر یاحقی]] (متولد 1326ش) و [[حسینی وردنجانی، محسن|محسن حسینی وردنجانی]] (متولد 1362ش)؛ این کتاب یکی از مهمترین دیباچههای تحلیلی درباره [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] است که در حدود سال 1031 هجری قمری تألیف شده و حاوی تحقیقات ارزشمند درباره تاریخچه [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] و زندگی [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] است. دیباچه پنجم از حیث جامعیت و دقت تحلیلی بر دیگر دیباچههای [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] برتری دارد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۷: | ||
مقدمه نخست کتاب به روش تحقیق و شیوه جمعآوری مطالب اختصاص دارد که نشاندهنده رویکرد علمی و انتقادی مؤلف است. مقدمه دوم به بیان تاریخ خلقت و دورههای اولیه بشری میپردازد که بیشتر جنبه افسانهای دارد. | مقدمه نخست کتاب به روش تحقیق و شیوه جمعآوری مطالب اختصاص دارد که نشاندهنده رویکرد علمی و انتقادی مؤلف است. مقدمه دوم به بیان تاریخ خلقت و دورههای اولیه بشری میپردازد که بیشتر جنبه افسانهای دارد. | ||
فصل اول به چگونگی تدوین شاهنامه ابومنصوری و مأموریت دقیقی برای نظم آن اختصاص دارد. مؤلف در این فصل با نگاهی نقادانه به بررسی منابع مختلف پرداخته است. فصل دوم به زندگی فردوسی و زمان آغاز نظم شاهنامه میپردازد و با استناد به شواهد متقن از متن شاهنامه، ثابت میکند که سرودن شاهنامه سالها پیش از به قدرت رسیدن محمود غزنوی آغاز شده بود. | فصل اول به چگونگی تدوین [[شاهنامه ابومنصوری]] و مأموریت دقیقی برای نظم آن اختصاص دارد. مؤلف در این فصل با نگاهی نقادانه به بررسی منابع مختلف پرداخته است. فصل دوم به زندگی [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] و زمان آغاز نظم شاهنامه میپردازد و با استناد به شواهد متقن از متن شاهنامه، ثابت میکند که سرودن شاهنامه سالها پیش از به قدرت رسیدن [[محمود غزنوی]] آغاز شده بود. | ||
فصل سوم به بررسی روابط فردوسی و محمود | فصل سوم به بررسی روابط [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] و [[محمود غزنوی]]، اتمام شاهنامه و ابیات هجویه اختصاص دارد. مؤلف در این فصل علل واقعنشدن شاهنامه نزد محمود را تحلیل میکند و 96 بیت از هجویه را نقل میکند که کاملترین نسخه موجود است. فصل چهارم به طبقهبندی پادشاهان ایران به چهار دوره پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان میپردازد. | ||
ویژگی ممتاز این دیباچه، رویکرد تحلیلی و انتقادی مؤلف است که قرنها پیش از محققان معاصر به بسیاری از حقایق تاریخی درباره شاهنامه پی برده بود. کتاب حاضر با تصحیح علمی و تعلیقات مفید مصححان، منبع ارزشمندی برای شاهنامهپژوهان محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/2250 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ویژگی ممتاز این دیباچه، رویکرد تحلیلی و انتقادی مؤلف است که قرنها پیش از محققان معاصر به بسیاری از حقایق تاریخی درباره [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] پی برده بود. کتاب حاضر با تصحیح علمی و تعلیقات مفید مصححان، منبع ارزشمندی برای شاهنامهپژوهان محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/2250 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۴۴
| دیباچه پنجم شاهنامه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | هرندی اصفهانی، حمزه بن محمدخان (نویسنده)
فردوسی، ابوالقاسم (نویسنده) یاحقی، محمدجعفر (مصحح) حسینی وردنجانی، محسن (مصحح) |
| ناشر | سخن با همکاری دانشگاه فردوسي مشهد |
| مکان نشر | تهران- مشهد |
| سال نشر | 1395ش. |
| چاپ | یکم |
| شابک | 978-964-372-792-5 |
| موضوع | فردوسی، ابوالقاسم، 329-416؟ق. شاهنامه - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9د4ه / 4495 PIR |
دیباچه پنجم شاهنامه تألیف حمزه بن محمدخان هرندی اصفهانی، پژوهشگر و محقق قرن یازدهم هجری؛ تصحیح محمدجعفر یاحقی (متولد 1326ش) و محسن حسینی وردنجانی (متولد 1362ش)؛ این کتاب یکی از مهمترین دیباچههای تحلیلی درباره شاهنامه فردوسی است که در حدود سال 1031 هجری قمری تألیف شده و حاوی تحقیقات ارزشمند درباره تاریخچه شاهنامه و زندگی فردوسی است. دیباچه پنجم از حیث جامعیت و دقت تحلیلی بر دیگر دیباچههای شاهنامه برتری دارد.
ساختار
کتاب شامل دو مقدمه و چهار فصل اصلی است که به همراه تعلیقات، کتابنامه و نمایهها منتشر شده است.
گزارش کتاب
مقدمه نخست کتاب به روش تحقیق و شیوه جمعآوری مطالب اختصاص دارد که نشاندهنده رویکرد علمی و انتقادی مؤلف است. مقدمه دوم به بیان تاریخ خلقت و دورههای اولیه بشری میپردازد که بیشتر جنبه افسانهای دارد.
فصل اول به چگونگی تدوین شاهنامه ابومنصوری و مأموریت دقیقی برای نظم آن اختصاص دارد. مؤلف در این فصل با نگاهی نقادانه به بررسی منابع مختلف پرداخته است. فصل دوم به زندگی فردوسی و زمان آغاز نظم شاهنامه میپردازد و با استناد به شواهد متقن از متن شاهنامه، ثابت میکند که سرودن شاهنامه سالها پیش از به قدرت رسیدن محمود غزنوی آغاز شده بود.
فصل سوم به بررسی روابط فردوسی و محمود غزنوی، اتمام شاهنامه و ابیات هجویه اختصاص دارد. مؤلف در این فصل علل واقعنشدن شاهنامه نزد محمود را تحلیل میکند و 96 بیت از هجویه را نقل میکند که کاملترین نسخه موجود است. فصل چهارم به طبقهبندی پادشاهان ایران به چهار دوره پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان میپردازد.
ویژگی ممتاز این دیباچه، رویکرد تحلیلی و انتقادی مؤلف است که قرنها پیش از محققان معاصر به بسیاری از حقایق تاریخی درباره شاهنامه پی برده بود. کتاب حاضر با تصحیح علمی و تعلیقات مفید مصححان، منبع ارزشمندی برای شاهنامهپژوهان محسوب میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات