ديوان ابن دراج القسطلي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR52324J1.jpg | عنوان = ديوان ابن دراج القسطلي | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن دراج، احمد بن محمد (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = [بی نا] | مکان نشر = [بی جا] - [بی جا] |...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''ديوان ابن دراج القسطلي'''، مجموعه اشعار شاعر و کاتب اواخر عصر امویان اندلس و اوایل دوره ملوک‌الطوایف در آن سرزمین، [[ابوعمر احمد بن محمد قسطلی]]، مشهور به [[ابن دَرّاج]] (متوفای 421ق) است که بسیاری از شعرشناسان آن را تحسین کرده‌اند. حاجب بزرگ، [[منصور بن ابی‌عامر]]، نخستین ممدوح ابن دراج بود.
    '''ديوان ابن دراج القسطلي'''، مجموعه اشعار شاعر و کاتب اواخر عصر امویان اندلس و اوایل دوره ملوک‌الطوایف در آن سرزمین، [[ابن دراج، احمد بن محمد|ابوعمر احمد بن محمد قسطلی]]، مشهور به [[ابن دراج، احمد بن محمد|ابن دَرّاج]] (متوفای 421ق) است که بسیاری از شعرشناسان آن را تحسین کرده‌اند. حاجب بزرگ، [[منصور بن ابی‌عامر]]، نخستین ممدوح [[ابن دراج، احمد بن محمد|ابن دراج]] بود.


    ==ارزش اشعار==
    ==ارزش اشعار==
    * به گفته یکی از پژوهشگران:
    * به گفته یکی از پژوهشگران:
    * ابن دراج در شعر و ادب اندلس سهمی بسزا دارد. اهمیت او را در این خصوص از توصیفات و ستایش‌های گاه مبالغه‌آمیزی که معاصران و صاحب‌نظرانِ پس از او از شعرش به عمل آورده‌اند، می‌توان دریافت. از یک‌سو در خود اندلس بزرگانی چون ابن شهید، ابن حیان، ابن بسام و دیگران، سخت او را ستوده‌اند و به‌ویژه شاگرد نامدار وی ابن حزم (د ۴۵۶ق)، او را در ردیف متنبی و ابوتمام شمرده است. از سوی دیگر در مغرب و افریقیه و شرق نیز از همان زمان شعر ابن دراج شهرت یافته بود. فی‌المثل، ابن ‌شرف قیروانی، مراکشی و ابن خلدون او را از زمره بزرگان شعر و ادب بشمار آورده‌اند و از آن مهم‌تر، وی هنوز در قید حیات بود که ثعالبی در ایران او را ستایش کرد و تعدادی از قصایدش را در یتیمه خویش آورد<ref>ر.ک: ارزنده، مهران، ج3، ص493</ref>.
    * [[ابن دراج، احمد بن محمد|ابن دراج]] در شعر و ادب اندلس سهمی بسزا دارد. اهمیت او را در این خصوص از توصیفات و ستایش‌های گاه مبالغه‌آمیزی که معاصران و صاحب‌نظرانِ پس از او از شعرش به عمل آورده‌اند، می‌توان دریافت. از یک‌سو در خود اندلس بزرگانی چون [[ابن شهید، احمد بن‌ عبدالملک‌|ابن شهید]]، [[ابن حیان، حیان بن خلف|ابن حیان]]، [[ابن بسام، علی بن بسام|ابن بسام]] و دیگران، سخت او را ستوده‌اند و به‌ویژه شاگرد نامدار وی [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم]] (د ۴۵۶ق)، او را در ردیف متنبی و ابوتمام شمرده است. از سوی دیگر در مغرب و افریقیه و شرق نیز از همان زمان شعر [[ابن دراج، احمد بن محمد|ابن دراج]] شهرت یافته بود. فی‌المثل، [[ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید|ابن ‌شرف قیروانی]]، مراکشی و [[ابن خلدون، عبدالرحمن‌ بن‌ محمد|ابن خلدون]] او را از زمره بزرگان شعر و ادب بشمار آورده‌اند و از آن مهم‌تر، وی هنوز در قید حیات بود که ثعالبی در ایران او را ستایش کرد و تعدادی از قصایدش را در یتیمه خویش آورد<ref>ر.ک: ارزنده، مهران، ج3، ص493</ref>.


    ==ویژگی‌های اشعار==
    ==ویژگی‌های اشعار==
    * وی اشعار بسیاری در مدح منصور سروده و در لابه‌لای آنها بسیاری از رویدادها و تحولات تاریخی عصر او را که از دوران‌های رونق و عظمت اندلس بشمار می‌آید، ثبت کرده است؛ از جمله ورود برخی پادشاهان ممالک مسیحی اندلسی به قرطبه و استقبال قدرتمندانه منصور از آنان است که در پاره‌ای موارد، جز اشعار ابن دراج منبع دیگری از آنها خبر نداده است و نیز خبر برخی لشکرکشی‌های معروف منصور به سرزمین‌های مسیحی اندلس را که با پیروزی‌هایی بزرگ همراه بود، فقط در اشعار او می‌توان یافت. ابن دراج که در بسیاری از این لشکرکشی‌ها همراه منصور بوده، تصاویری زنده و پرشکوه را از نبردهای وی به دست داده است. در یکی از مهم‌ترین این لشکرکشی‌ها، یعنی غزوه شَنتیاقُب، ابن دراج به فرمان منصور و از جانب او فتح‌نامه معروف را نوشت که به قرطبه نزد هشام بن حکم خلیفه و سایر مراکز مهم اندلس فرستاده شد. گویند وی در این فتح‌نامه، شرحی کامل از این لشکرکشی و عرصه‌های پیکار را در عباراتی بدیع و با تعابیری زیبا به رشته تحریر درآورد. این سند تاریخی که اکنون از میان رفته است، ستایش و شگفتی همگان را برانگیخت و در زمان خود همواه مورد استفاده ادیبان بود.
    * وی اشعار بسیاری در مدح منصور سروده و در لابه‌لای آنها بسیاری از رویدادها و تحولات تاریخی عصر او را که از دوران‌های رونق و عظمت اندلس بشمار می‌آید، ثبت کرده است؛ از جمله ورود برخی پادشاهان ممالک مسیحی اندلسی به قرطبه و استقبال قدرتمندانه منصور از آنان است که در پاره‌ای موارد، جز اشعار [[ابن دراج، احمد بن محمد|ابن دراج]] منبع دیگری از آنها خبر نداده است و نیز خبر برخی لشکرکشی‌های معروف منصور به سرزمین‌های مسیحی اندلس را که با پیروزی‌هایی بزرگ همراه بود، فقط در اشعار او می‌توان یافت. [[ابن دراج، احمد بن محمد|ابن دراج]] که در بسیاری از این لشکرکشی‌ها همراه منصور بوده، تصاویری زنده و پرشکوه را از نبردهای وی به دست داده است. در یکی از مهم‌ترین این لشکرکشی‌ها، یعنی غزوه شَنتیاقُب، [[ابن دراج، احمد بن محمد|ابن دراج]] به فرمان منصور و از جانب او فتح‌نامه معروف را نوشت که به قرطبه نزد هشام بن حکم خلیفه و سایر مراکز مهم اندلس فرستاده شد. گویند وی در این فتح‌نامه، شرحی کامل از این لشکرکشی و عرصه‌های پیکار را در عباراتی بدیع و با تعابیری زیبا به رشته تحریر درآورد. این سند تاریخی که اکنون از میان رفته است، ستایش و شگفتی همگان را برانگیخت و در زمان خود همواه مورد استفاده ادیبان بود.
    تمامی دیوان ابن دراج که خود شاعری نوکلاسیکی و پیرو سنن شرقی است، جز پاره‌ای نوریات و مرثیه‌ها، از قصایدی تشکیل شده که وی در مدح بزرگان اندلس سروده است<ref>ر.ک: همان، ص491-492</ref>.
    تمامی دیوان [[ابن دراج، احمد بن محمد|ابن دراج]] که خود شاعری نوکلاسیکی و پیرو سنن شرقی است، جز پاره‌ای نوریات و مرثیه‌ها، از قصایدی تشکیل شده که وی در مدح بزرگان اندلس سروده است<ref>ر.ک: همان، ص491-492</ref>.


    ==نمونه مباحث==
    ==نمونه مباحث==

    نسخهٔ ‏۱۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۷

    ديوان ابن دراج القسطلي
    ديوان ابن دراج القسطلي
    پدیدآورانابن دراج، احمد بن محمد (نويسنده)
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ديوان ابن دراج القسطلي، مجموعه اشعار شاعر و کاتب اواخر عصر امویان اندلس و اوایل دوره ملوک‌الطوایف در آن سرزمین، ابوعمر احمد بن محمد قسطلی، مشهور به ابن دَرّاج (متوفای 421ق) است که بسیاری از شعرشناسان آن را تحسین کرده‌اند. حاجب بزرگ، منصور بن ابی‌عامر، نخستین ممدوح ابن دراج بود.

    ارزش اشعار

    • به گفته یکی از پژوهشگران:
    • ابن دراج در شعر و ادب اندلس سهمی بسزا دارد. اهمیت او را در این خصوص از توصیفات و ستایش‌های گاه مبالغه‌آمیزی که معاصران و صاحب‌نظرانِ پس از او از شعرش به عمل آورده‌اند، می‌توان دریافت. از یک‌سو در خود اندلس بزرگانی چون ابن شهید، ابن حیان، ابن بسام و دیگران، سخت او را ستوده‌اند و به‌ویژه شاگرد نامدار وی ابن حزم (د ۴۵۶ق)، او را در ردیف متنبی و ابوتمام شمرده است. از سوی دیگر در مغرب و افریقیه و شرق نیز از همان زمان شعر ابن دراج شهرت یافته بود. فی‌المثل، ابن ‌شرف قیروانی، مراکشی و ابن خلدون او را از زمره بزرگان شعر و ادب بشمار آورده‌اند و از آن مهم‌تر، وی هنوز در قید حیات بود که ثعالبی در ایران او را ستایش کرد و تعدادی از قصایدش را در یتیمه خویش آورد[۱].

    ویژگی‌های اشعار

    • وی اشعار بسیاری در مدح منصور سروده و در لابه‌لای آنها بسیاری از رویدادها و تحولات تاریخی عصر او را که از دوران‌های رونق و عظمت اندلس بشمار می‌آید، ثبت کرده است؛ از جمله ورود برخی پادشاهان ممالک مسیحی اندلسی به قرطبه و استقبال قدرتمندانه منصور از آنان است که در پاره‌ای موارد، جز اشعار ابن دراج منبع دیگری از آنها خبر نداده است و نیز خبر برخی لشکرکشی‌های معروف منصور به سرزمین‌های مسیحی اندلس را که با پیروزی‌هایی بزرگ همراه بود، فقط در اشعار او می‌توان یافت. ابن دراج که در بسیاری از این لشکرکشی‌ها همراه منصور بوده، تصاویری زنده و پرشکوه را از نبردهای وی به دست داده است. در یکی از مهم‌ترین این لشکرکشی‌ها، یعنی غزوه شَنتیاقُب، ابن دراج به فرمان منصور و از جانب او فتح‌نامه معروف را نوشت که به قرطبه نزد هشام بن حکم خلیفه و سایر مراکز مهم اندلس فرستاده شد. گویند وی در این فتح‌نامه، شرحی کامل از این لشکرکشی و عرصه‌های پیکار را در عباراتی بدیع و با تعابیری زیبا به رشته تحریر درآورد. این سند تاریخی که اکنون از میان رفته است، ستایش و شگفتی همگان را برانگیخت و در زمان خود همواه مورد استفاده ادیبان بود.

    تمامی دیوان ابن دراج که خود شاعری نوکلاسیکی و پیرو سنن شرقی است، جز پاره‌ای نوریات و مرثیه‌ها، از قصایدی تشکیل شده که وی در مدح بزرگان اندلس سروده است[۲].

    نمونه مباحث

    • هو الحاجب المنصور و الملك الذيسعى فتعالى جده فتناهى
      و ...[۳].
    • ترجمه: او همان حاجبِ منصور و پادشاهی است که بس کوشید و شکوهش به اوج رسید.

    پانویس

    1. ر.ک: ارزنده، مهران، ج3، ص493
    2. ر.ک: همان، ص491-492
    3. ر.ک: متن کتاب، ص‌11

    منابع مقاله

    • متن کتاب.
    • ارزنده، مهران، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، تهران 1369ش.


    وابسته‌ها