دایرههای مینایی: پژوهشی در تاریخ کیهانشناسی در تمدن اسلامی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''دایرههای مینایی: پژوهشی در تاریخ کیهانشناسی در تمدن اسلامی''' تألیف امیرمحمد | '''دایرههای مینایی: پژوهشی در تاریخ کیهانشناسی در تمدن اسلامی''' تألیف [[گمینی، امیرمحمد|امیرمحمد گمینی]]؛ کتابی است تخصصی که به بررسی تاریخ علم هیئت و کیهانشناسی در تمدن اسلامی میپردازد. این اثر با تمرکز بر آثار منجمان قرن هفتم هجری به ویژه دانشمندان مراغه، تحلیلی عمیق از مباحث کیهانشناسی علمی در تمدن اسلامی ارائه میدهد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «دایرههای مینایی» پژوهشی جامع در تاریخ کیهانشناسی اسلامی است که به بررسی تحولات این علم از یونان باستان تا دوره اسلامی میپردازد | کتاب «دایرههای مینایی» پژوهشی جامع در تاریخ کیهانشناسی اسلامی است که به بررسی تحولات این علم از یونان باستان تا دوره اسلامی میپردازد. | ||
فصل دوم کتاب که بخش اصلی پژوهش را تشکیل میدهد، به بررسی آراء و نظریات منجمان بزرگ مراغه از جمله نصیرالدین طوسی، مؤیدالدین عرضی و قطبالدین شیرازی اختصاص دارد. در این فصل مباحث مناقشهبرانگیزی مانند مرکزیت و سکون زمین، ترتیب سیارات و مدلهای هندسی حرکات سیارهای به تفصیل تحلیل شده است. نویسنده با استفاده از شبیهسازیهای رایانهای، مدلهای نجومی این دانشمندان را به صورت تصویری ارائه کرده است. | نویسنده در فصل اول به ریشههای یونانی علم هیئت و ارتباط آن با فلسفه طبیعی پرداخته و مفاهیم بنیادین کیهانشناسی علمی در تمدن اسلامی را تبیین کرده است. | ||
فصل دوم کتاب که بخش اصلی پژوهش را تشکیل میدهد، به بررسی آراء و نظریات منجمان بزرگ مراغه از جمله [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]]، [[مؤیدالدین عرضی]] و [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|قطبالدین شیرازی]] اختصاص دارد. در این فصل مباحث مناقشهبرانگیزی مانند مرکزیت و سکون زمین، ترتیب سیارات و مدلهای هندسی حرکات سیارهای به تفصیل تحلیل شده است. نویسنده با استفاده از شبیهسازیهای رایانهای، مدلهای نجومی این دانشمندان را به صورت تصویری ارائه کرده است. | |||
فصل پایانی کتاب به بررسی تأثیر و ادامه سنت علمی مراغه در قرون بعدی پرداخته و جایگاه این مکتب را در تاریخ نجوم اسلامی مشخص کرده است. کتاب با ارائه فرهنگنامه اصطلاحات نجومی و فهرست جامع منابع به پایان میرسد. | فصل پایانی کتاب به بررسی تأثیر و ادامه سنت علمی مراغه در قرون بعدی پرداخته و جایگاه این مکتب را در تاریخ نجوم اسلامی مشخص کرده است. کتاب با ارائه فرهنگنامه اصطلاحات نجومی و فهرست جامع منابع به پایان میرسد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۴
| دایرههای مینایی: پژوهشی در تاریخ کیهانشناسی در تمدن اسلامی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | گمینی، امیرمحمد (نویسنده) معصومي همداني، حسين (مقدمهنویس) |
| ناشر | حکمت سینا-دانشگاه تهران. پژوهشکده تاريخ علم |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1395 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-600-8058-01-4 |
| موضوع | کیهانشناسی اسلامی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9گ8ک / 745 B |
دایرههای مینایی: پژوهشی در تاریخ کیهانشناسی در تمدن اسلامی تألیف امیرمحمد گمینی؛ کتابی است تخصصی که به بررسی تاریخ علم هیئت و کیهانشناسی در تمدن اسلامی میپردازد. این اثر با تمرکز بر آثار منجمان قرن هفتم هجری به ویژه دانشمندان مراغه، تحلیلی عمیق از مباحث کیهانشناسی علمی در تمدن اسلامی ارائه میدهد.
ساختار
کتاب در سه فصل اصلی تنظیم شده است: فصل اول به ریشههای یونانی و مبانی نظری، فصل دوم به منجمان مراغه و فصل سوم به میراث علمی آنان اختصاص دارد.
گزارش کتاب
کتاب «دایرههای مینایی» پژوهشی جامع در تاریخ کیهانشناسی اسلامی است که به بررسی تحولات این علم از یونان باستان تا دوره اسلامی میپردازد.
نویسنده در فصل اول به ریشههای یونانی علم هیئت و ارتباط آن با فلسفه طبیعی پرداخته و مفاهیم بنیادین کیهانشناسی علمی در تمدن اسلامی را تبیین کرده است.
فصل دوم کتاب که بخش اصلی پژوهش را تشکیل میدهد، به بررسی آراء و نظریات منجمان بزرگ مراغه از جمله نصیرالدین طوسی، مؤیدالدین عرضی و قطبالدین شیرازی اختصاص دارد. در این فصل مباحث مناقشهبرانگیزی مانند مرکزیت و سکون زمین، ترتیب سیارات و مدلهای هندسی حرکات سیارهای به تفصیل تحلیل شده است. نویسنده با استفاده از شبیهسازیهای رایانهای، مدلهای نجومی این دانشمندان را به صورت تصویری ارائه کرده است.
فصل پایانی کتاب به بررسی تأثیر و ادامه سنت علمی مراغه در قرون بعدی پرداخته و جایگاه این مکتب را در تاریخ نجوم اسلامی مشخص کرده است. کتاب با ارائه فرهنگنامه اصطلاحات نجومی و فهرست جامع منابع به پایان میرسد.
این اثر به عنوان یکی از پژوهشهای نوین در حوزه تاریخ علم اسلامی، منبعی ارزشمند برای محققان تاریخ نجوم و کیهانشناسی محسوب میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات