مثنوی ازهر و مزهر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =
    | کد کنگره =PIR ۵۶۳۴/الف۴۱‏
    | موضوع =شعر فارسی - قرن - مثنوی‌ها
    | موضوع =شعر فارسی -- قرن ۸ق,th century41 -- Persian poetry
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =نشر هیرمند
    | ناشر =نشر هیرمند
    خط ۷۵: خط ۷۵:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ ‏۴ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۰۸

    مثنوی ازهر و مزهر
    مثنوی ازهر و مزهر
    پدیدآوراننزاری قهستانی، سعدالدین بن شمس‌الدین (شاعر) رفیعی، محمود (مصحح)
    ناشرنشر هیرمند
    مکان نشرتهران
    سال نشر1394ش
    شابک978-964-408-370-9
    موضوعشعر فارسی -- قرن ۸ق,th century41 -- Persian poetry
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PIR ۵۶۳۴/الف۴۱‏

    مثنوی ازهر و مزهر سرودۀ حکیم سعدالدین بن شمس‌الدین نزاری قهستانی (645-720ق) با تصحیح محمود رفیعی؛ این اثر که بزرگ‌ترین منظومه حماسی نزاری محسوب می‌شود، در سال 700ق سروده شده و شامل 10,612 بیت است که داستان عاشقانه‌ای با مضامین عرفانی و اخلاقی را روایت می‌کند.

    ساختار

    کتاب در 548 صفحه و با تیراژ 1000 نسخه منتشر شده است و بر اساس دو نسخه خطی معتبر از سن پترزبورگ و دوشنبه تصحیح شده است.

    گزارش کتاب

    مثنوی ازهر و مزهر یکی از مهم‌ترین آثار ادبیات فارسی در قرن هفتم هجری است که توسط نشر هیرمند در سال 1394 منتشر شده است. این منظومه بلند که بر وزن خسرونامه عطار سروده شده، داستان عاشقانه مزهر و ازهر را با رویکردی عرفانی و اخلاقی روایت می‌کند.

    داستان اصلی حول محور مزهر، جوانی از قبیله بنی اوس و عشق او به ازهر می‌چرخد که با موانع و جنگ‌های متعددی روبرو می‌شود. این اثر از چند جهت حائز اهمیت است:

    1. تلفیق عناصر حماسی و عرفانی

    2. بازتاب شرایط اجتماعی و سیاسی دوران مغول

    3. استفاده از نمادپردازی‌های عمیق عرفانی

    4. سبک ویژه نزاری در بیان مفاهیم اخلاقی

    مصحح کتاب، محمود رفیعی، این اثر را بر اساس دو نسخه خطی معتبر تصحیح کرده است:

    1. نسخه سن پترزبورگ (کتابت شده در 837ق)

    2. نسخه دوشنبه (کتابت شده در 972ق)

    از ویژگی‌های برجسته این تصحیح می‌توان به:

    - مقدمه جامع درباره زندگی نزاری و سبک شعری او

    - توضیح نمادهای عرفانی موجود در متن

    - مقابله دقیق دو نسخه اصلی

    - ارائه تعلیقات و توضیحات ضروری

    - تحلیل ساختار داستانی و عناصر حماسی

    اشاره کرد. این اثر نه تنها برای پژوهشگران ادبیات کلاسیک فارسی، بلکه برای علاقه‌مندان به عرفان اسلامی و داستان‌های حماسی نیز منبعی ارزشمند محسوب می‌شود.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها