محله کلیمیان تهران: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'سیدج' به 'سید ج')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۶: خط ۶:
    [[تکمیل همایون، ناصر]] (نویسنده)
    [[تکمیل همایون، ناصر]] (نویسنده)
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =DSR2079/ت8م8 1395
    | کد کنگره =DSR ۲۰۷۹ھ/۸۹ت۸ ۱۳۹۵
    | موضوع =محله‌های تهران -- کلیمیان -- تاریخ
    | موضوع =محله‌های تهران -- کلیمیان -- تاریخ
    | ناشر =دفتر پژوهش‌های فرهنگی
    | ناشر =دفتر پژوهش‌های فرهنگی
    خط ۵۳: خط ۵۳:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:تاریخ]]
    [[رده:تاریخ آسیا]]
    [[رده:تاریخ ایران]]
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ ‏۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۴

    محلۀ کلیمیان تهران
    محله کلیمیان تهران
    پدیدآورانتکمیل همایون، ناصر (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرThe Jewish Quarter of Tehran
    ناشردفتر پژوهش‌های فرهنگی
    مکان نشرتهران
    سال نشر1395
    شابک978-964-379-341-8
    موضوعمحله‌های تهران -- کلیمیان -- تاریخ
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    DSR ۲۰۷۹ھ/۸۹ت۸ ۱۳۹۵

    محلۀ کلیمیان تهران تألیف ناصر تکمیل همایون (متولد 1315ش)، پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران؛ این کتاب به بررسی تاریخی و اجتماعی قدیمی‌ترین محل سکونت کلیمیان تهران در منطقه عودلاجان می‌پردازد.

    ساختار

    کتاب در شش فصل اصلی به بررسی جنبه‌های مختلف زندگی کلیمیان تهران از دوره قاجار تا معاصر می‌پردازد.

    گزارش کتاب

    کتاب «محلۀ کلیمیان تهران» جلد پنجم از مجموعه تهران‌پژوهی است که به بررسی جامع زندگی یهودیان تهران در محله تاریخی عودلاجان می‌پردازد. ناصر تکمیل همایون در این اثر با نگاهی تاریخی-اجتماعی، وضعیت این جامعه را از دوره قاجار تاکنون تحلیل کرده است.

    فصل اول به توصیف جغرافیایی محله کلیمیان می‌پردازد که بین خیابان‌های سیروس، مولوی و پامنار قرار داشت. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه این مکان‌گزینی الگویی از هم‌زیستی مسالمت‌آمیز یهودیان و مسلمانان را به نمایش می‌گذارد.

    فصل دوم به بررسی جمعیت‌شناسی و مشاغل ساکنان محله اختصاص دارد. کلیمیان عمدتاً به مشاغلی مانند طبابت، داروسازی و برخی مشاغل سطح پایین اشتغال داشتند. بیمارستان دکتر سپیر (تأسیس 1321) از مراکز مهم خدماتی این محله بود.

    در فصل سوم، نویسنده وضعیت یهودیان را در دوره قاجار بررسی می‌کند. اگرچه آنها تحت فشارهایی مانند پرداخت جزیه بودند، اما روابط متعادلی با حکومت داشتند. نقش کلیمیان در انقلاب مشروطه و سخنرانی سید جمال‌الدین واعظ در کنیسای حاداش از نکات برجسته این فصل است.

    فصل چهارم به روابط اجتماعی بین مسلمانان و یهودیان می‌پردازد. مواردی مانند مشارکت یهودیان در مراسم عزاداری محرم نشان‌دهنده تعاملات فرهنگی عمیق بین این دو جامعه است.

    فصل پنجم به بررسی نهادهای دینی و آموزشی مانند کنیساهای عزرایعقوب و حاداش و همچنین مکتب‌خانه‌های سنتی و مدارس آلیانس اختصاص دارد.

    فصل پایانی تحولات محله پس از مشروطه تا دوره معاصر را بررسی می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد چگونه یهودیان با استفاده از فضای باز پس از مشروطه، موقعیت بهتری یافتند.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها